Beklenmeyen Misafir (gxg)

31

*İyi okumalar 🖤

Küçük karmaşalar, hayata renk verirdi. Burcu'nun eve girmeden önce çıkardığı zorluk da renkten öteye gidememişti. Belki başkası olsa, o silahın kendine ait olmadığıyla ilgili ikna çabasına girebilirdi. Yalı, o kadar güzel adamları siktir etmişti ki resmen hayran kalmıştım. Koluma girip, eve girerken de ona karşı hayranlığım sürüyordu. Kesinlikle dişli bir kızdı. Dişlerini bana geçirmedikçe,o hallerini izlemek oldukça zevkli olacaktı.

Eve girdiğimizde, gözleri kısa bir an evi turladı. Büyülenebileceği çok fazla detay vardı ama bunların üstünde fazla durmak yerine, bana bakmıştı.

"Direkt yemeğe mi geçeceğiz yoksa öncesinde birileriyle mi tanıştıracaksın beni?"

Kolumdaki saate bakarken "Seni önce bahçeye çıkarayım. Amcam yemek öncesi egzersizlerini yapıyordur." dedim.

Bunak, yıkılmaz adamın bile yaşın verdiği sağlık sorunlari vardı. Bu yüzden yemek yemeden önce, midesini rahatlatacak spor hareketleri yapıyordu. Çoğu zaman bu komik görüntüyü izlemek için aile yemeklerine katılırdım.

Yalı ile bahçeye doğru ilerlemeye başladık. Açık olan kapıdan çıktığımızda, yanında spor hocasıyla duran bunağı gördüm. Baba ve kızın tanışmasına şahit olmak eğlenceli olacaktı.

"İyi akşamlar."

Bize döndüklerinde, Yalı kısa bir an koluma asılmıştı. Kendinden emin konuşsa bile, içindeki hafif tedirginliği görüyordum. Bunağın gözleri direkt Yalı'ya döndü. Sevgilimi onunla tanıştırmaya getireceğimi söylediğimde, bana sadece 'tamam' demişti. Daha önce yapmadığım bu şeyi, merakla beklediğine emindim. Hatta bu merakı 'yabancılar eve giremez.' kuralını bile es geçmesini sağlamıştı.

Yalı'yı tamamen süzdükten sonra "Hoşgeldiniz çocuklar." deyip spor hocasına kafasıyla 'git' işareti yaptı.

Spor hocası uzaklaşırken, yanındaki çeşmeden ellerini yıkayıp ardından bize doğru gelmeye başladı. Yalı, onun karşısında kol kola olmamızın ayıp olacağını düşünmüş gibi kolumdan çıkmıştı. Bunak önümüzde durup, Yalı'ya elini uzattığında ellerimi cebime sokup bekledim. Beklediğim şey kesinlikle Yalı'nın bunağın elini öpmesi değildi. Bunak da bunu beklemiyor gibi kaşlarını çatmıştı. Bu durum istemsizce beni güldürdü. Kafamı yana çevirip, gülüşümü sakladım.

"Merhaba, Yalı ben siz de İlay'ın amcası Aslan bey olmalısınız."

Amcam elini çekerken "Memnun oldum Yalı." dedi.

Yalı sahtece gülümseyerek "Ben de" dedi.

Ikisinin de memnun olmadığına kalıbımı basardım. Bunak bana döndüğünde yüzümdeki alayla ifadeyi sildim.

"Her zaman geç gelirken, Yalı sayesinde seni erkenden burda görebildik."

Ya geç gelir, ya da gelmezdim. Bunağın, Burcu olayından önce bana sabrı sonsuzdu. Verdiği işleri titizlikle yapıp, onu asla utandırmamam bunun nedeniydi. Bir kalemde insanları sildiğini biliyordum ama kendimin de silineceğini tahmin etmemiştim. Dediğim gibi, bana hep tolerans gösterirdi. Eğer bu toleransın,bu kadar çabuk biteceğini bilsem onu yerinden etmek için yıllardır beklemek yerine harekete geçerdim.

"Fazla erken gelmiş gibiyiz. Kimse yok mu?"

Burcu'nun evde olduğuna emindim ama aşağı inmemişti. Küçük başarısızlığı yüzünden odasında tırnaklarını yiyor olmalıydı.

"Gelirler birazdan. Hadi içeri geçelim."

Tekrar eve girerken, bunak önümüzden ilerledi. Yalı'da yanımdna, sessizce fısıldamıştı.