ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ {GW15}

Κεφάλαιο 9

-Τι πράγμα; Με ρώτησε ο Φοίβος και έκανε ένα βήμα πίσω.

-Έχω αγόρι. Του είπα και σκούπισα τα δάκρυά μου.

-Μου κάνεις πλάκα έτσι;

-Για ποιό λόγο να σου κάνω πλάκα; Τον ρώτησα και με κοίταξε βαθιά μέσα στα μάτια. Έδειχνε χαμένος. Άρχισε να μουρμουρίζει κάτι βρισιές κυρίως για τον εαυτό του και φόρεσε το κράνος του.

-Συγνώμη για την αναστάτωση. μου είπε θυμωμένα με ειρωνεία και ανέβηκε στην μηχανή.

-Ρε δεν πας στο διάολο! του είπα και πήγα να φύγω.

-Τι πράγμα; Μου φώναξε, αφού έβγαλε βιαστικά το κράνος του.

- Αυτό που άκουσες. Δεν ήμουν υποχρεωμένη να σου πω πως είμαι σε σχέση και ούτε με ρώτησες. Επιπλέον όπως πολύ καλά ξέρεις γνωριζόμαστε μόνο τρεις μέρες οπότε μου είναι λίγο δύσκολο να καταλάβω πως δεν με έβλεπες φιλικά. Και πως να το καταλάβω δηλαδή; Στη Ακρόπολη και στο Σύνταγμα πήγαμε. Του απάντησα νευριασμένα και μπήκα στο ξενοδοχείο.

Δεν ήθελα να τον ακούσω άλλο. Αρκετά! Στο κάτω κάτω κατέβηκα Αθήνα για να δω τον κολλητό μου και μόνο αυτό δεν έκανα. Αντιθέτως. Γύριζα στα αξιοθέατα σαν κανονική τουρίστρια με έναν άγνωστο. Μόνο η φωτογραφική μου έλειπε. Αχ ρε Ζωή! Μαντάρα τα έκανες πάλι.

Μπαίνω με φόρα στο δωμάτιο και πέφτω με τα μούτρα στο κρεβάτι. Είχα νεύρα...Πολλά νεύρα.

Το κινητό μου χτυπούσε επίμονα αλλά δεν έδινα σημασία. Μετά από μερικά λεπτά και χωρίς να έχω ηρεμίσει απάντησα στην κλήση.

-Έλα ρε Ζωή! Που είσαι όλη μέρα;

-Τι θες ρε Αλέξη;

-Ζωή με δουλεύεις; Εγώ τι θέλω ή εσύ; Που με έχεις γραμμένο σαν τον μαλάκα.

-Πφφ...Συγγνώμη βρε Αλέξη μου...έχω λίγα νεύρα.

-Και τα ξεσπάς πάνω μου. Πρώτα με έχεις χεσμένο τόσες μέρες, σε έχω τρελάνει στα τηλέφωνα και με γράφεις και τώρα έχεις νεύρα και την πληρώνω εγώ. Όχι ρε Ζωή. Ως εδώ! Ή θα γυρίσεις Θεσσαλονίκη ή τελειώσαμε. Εδώ που τα λέμε για σένα έχουμε σίγουρα τελειώσει.

-Δεν το κατάλαβα αυτό; Τι είναι αυτά που λες;

-Την αλήθεια. Τόσες μέρες στην Αθήνα δεν ενδιαφέρεσαι καθόλου για μένα ρε μωρό μου.

-Εγώ δεν...

-Ζωή νιώθω ότι απομακρύνεσαι. Σαν να φεύγεις από κοντά μου, σαν να μην σε νοιάζει για εμάς... Δεν θέλω να είσαι έτσι ρε μωρό μου.