ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ {GW15}

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Οχτώ μήνες πέρασαν από τότε που με γκάστρωσε το καμάρι μου. Και αυτοί οι οχτώ μήνες είναι πραγματικά μαρτύριο. Όταν είπα στους γονείς μου πως είμαι έγκυος η μάνα μου κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό. Ο δε πατέρας μου πείρε την καραμπίνα και κατέβηκε στην Αθήνα να βρει τον Φοίβο. Και δεν κάνω πλάκα. Θα μας έγραφαν στα κοσμικά. Πατέρας σκότωσε το αγόρι της κόρης του επειδή την γκάστρωσε. Φυσικά, όντας και της εκκλησίας ζήτησε από τον Φοίβο να αναλάβει τις ευθύνες του και να με στεφανωθεί. Έλα μου όμως που ο Φοίβος έβγαλε το παράπονό του μπροστά στον μπαμπά μου. Βλέπετε μου είχε κάνει 5 φορές πρόταση γάμου από την στιγμή που το μάθαμε αλλά εγώ επιμένω στο όχι. Δεν μου φτάνει το παιδάκι που κουβαλάω, θα πρέπει να ασχολούμαι με μπομπονιέρες και ετοιμασίες; Να μου λείπει. Και φυσικά σε αυτό οι δυο άντρες τις ζωής μου συμμάχησαν. Μια βδομάδα έμεινε ο πατέρας μου στην Αθήνα, μια βδομάδα άκουγα τα καντήλια της ζωής μου και από τους δύο. Έτσι έφτασα σε σημείο να κάθομαι περισσότερες ώρες στο εστιατόριο μπας και γλιτώσω.

Και οι μήνες περνούσαν και οι ορμόνες μου βαρούσαν κόκκινο και έτρωγα και πάχαινα και τρέλαινα τον Φοίβο που είχε πάρει τον ρόλο του πατέρα πολύ σοβαρά...

-Αγάπη μου;

-Έλα.

-Πρέπει να σκεφτούμε σε ποια σχολή θα γράψουμε την κόρη μας. Μήπως να την στείλουμε σε μπαλέτο ή στο ωδείο;

-Οχτώ μηνών έγκυος, ακόμα το παιδί δεν αποφάσισε να βγει και με ρωτάς αν θα παει ωδείο ή μπαλέτο;

-Που πας;

-Στην δουλειά.

-Ζωή μου; Δεν τα συζητήσαμε αυτά; Δεν είπαμε πως θα ξεκουράζεσαι και δεν θα σηκώνεις βάρη;

-Δεν θα σκάψω κι όλας βρε Φοίβο. Στο εστιατόριο πάω.

Αυτό συμβαίνει εδώ και τρεις μήνες. Από τότε που μπήκα στον πέμπτο ο Φοίβος δεν μπορεί να ηρεμίσει. Αφού αναρωτιέμαι αν τελικά θα γεννήσω εγώ ή εκείνος. Άβυσσος η ψυχή του μέλλοντα πατέρα.

Πίσω στην δουλειά όλα κυλούσαν με τους κανονικούς τους ρυθμούς. Τρέξιμο, κούραση και πελάτες. Το κινητό μου άρχισε να χτυπά και το σήκωσα βιαστικά.

-Μωρό μου αν με ξαναπάρεις στην δουλειά σου υπόσχομαι πως θα φύγω στην Αλεξανδρούπολη να γεννήσω. Γεια!

-Κέρδισα. Φώναξε η Ελένη και έμεινα να την κοιτάζω.

-Δεν ξαναβάζω στοίχημα μαζί σου. Της είπε ο Άκης.