ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ {GW15}

Κεφάλαιο 56

Δεν την αγαπάει.... Φαίνεται. Φάνηκε! Αλλιώς θα μου το έλεγε. Αλλιώς δεν θα ανταποκρινόταν στο φιλί μου. Τι θα κάνω όμως; Πως θα τον ξανά κερδίσω;

Επέστρεψα στην κουζίνα προβληματισμένη. Δεν ήξερα τι να κάνω, πως να αντιδράσω. Από τη μια φάνηκε πως το φιλί μας δεν του ήταν καθόλου αδιάφορο, αλλά από την άλλη θέλει εκείνη. Τι θα κάνω Θεέ μου;

-Ζωούλα πως είναι έξω; με ρώτησε η Ελένη και βγήκα από τις σκέψεις μου.

-Ωραία... αν και προτιμώ την ασφάλεια της κουζίνας. Έξω ο κόσμος είναι τόσο... περίεργος. της απάντησα και συνέχισα την δουλειά μου χωρίς να της αφήσω περιθώριο για περαιτέρω συζητήσεις. Μου έφτανε το χάος στο κεφάλι μου. Την θέλει; Με θέλει; Σίγουρα με θέλει! Εκείνη όμως;

Αρκετές ώρες αργότερα η δεξίωση είχε τελειώσει. Αποχαιρέτησα τους συναδέλφους μου και μπήκα στο πρώτο ταξί που βρήκα για να γυρίσω σπίτι. Επιτέλους λίγη ηρεμία. Θα βάλω σε μια τάξη όλες αυτές τις σκέψεις. Με άφησε μπροστά από την πόρτα μου και έφυγε αμέσως. Τι να πεις.... Αθηναίοι! Μπήκα στο σπίτι και είδα τον Πάρι πολύ εκνευρισμένο.

-Πάρι μου!

-Τι έκανες Ζωή;

-Εγώ;

-Ζωή! Το ήξερα πως δεν έπρεπε να σου δώσω τον αριθμό του. Τι έκανες;

-Τίποτα.

-Μην μου κάνεις εμένα την αθώα! Κάτι έγινε με τον Φοίβο. Ο καημένος τα έχε χαμένα. Τι έγινε;

-Φιληθήκαμε.

-Με κάνεις πλάκα έτσι;

-Δεν έχω λόγο!

-Αχ ρε Ζωή! Για τον Θεό! Είναι αρραβωνιασμένος! Δεν το πιστεύω ότι κάνω την ίδια συζήτηση μετά από 5 χρόνια.

-Τι εννοείς όταν λες "ίδια συζήτηση";

-Τα ίδια έλεγα και στον Φοίβο όταν ήσουν με τον Αλέξη.

-Δηλαδή...

-Δεν έχει σημασία Ζωή! Σου απαγορεύω να συνεχίσεις αυτό που έχεις βάλει στο μυαλουδάκι σου! Δεν ξέρω αν θες εκδίκηση ή προσπαθείς να ξαναζήσεις ότι είχατε αλλά πλέον ανήκει σε άλλη και πρέπει να το σεβαστείς. μου είπε ο Πάρις σοβαρός και για μια στιγμή σκέφτηκα να τον ακούσω. Και τότε θυμήθηκα το φιλί...

-Δεν γίνεται! Δεν μπορώ να κάνω πίσω τώρα. Όχι τώρα που ξέρω πως με θέλει και εκείνος. Όταν με είδε στο εστιατόριο τα έχασε. Εκείνος με πλησίασε. Εκείνος μου μίλησε. Και γω προσπαθούσα να κάνω πίσω. Να τον διώξω. Να μην τον αφήσω να δει πόσο πολύ τον θέλω. Πως ακόμα και τώρα, μετά από τόσο καιρό, δεν τον έχω ξεπεράσει. Χθες όμως δεν άντεξα. Όταν ήρθε να με βρει παρασυρμένος από την ζήλια του έγινα για μια στιγμή ο εαυτός μου. Και το είδα καθαρά. Όταν τον φίλησα και ανταποκρίθηκε με πάθος. Όταν τον ρώτησα αν αγαπά εκείνη και δεν μου απάντησε. Πως μπορώ να σε ακούσω τώρα; Πως μπορώ να κάνω πίσω όταν ξέρω πως ακόμα νιώθουμε και οι δύο το ίδιο; του φώναξα και με κοίταξε με ένα μισό χαμόγελο.