ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ {GW15}

Κεφάλαιο 57

"Το μόνο που μπορώ να σου προσφέρω πια είναι την φιλία μου."

Φιλία; Μα φιλία; Ακούς εκεί... φιλία; Ποιός σου είπε εσένα πως εγώ σε θέλω για φίλο; Ε; Δηλαδή και συ έτσι μπορείς να με δεις; Σαν φίλη; Μόνο σαν φίλη; Μπορείς να ξεχάσεις όσα ζήσαμε; Να αφήσεις πίσω τόσο εύκολα μια σχέση από απόσταση; Εσύ μας διέλυσες! Εσύ με χώρισες! Και τώρα θες να μείνουμε φίλοι; Ε όχι! Δεν γίνομαι φίλη σου!

-"Ζωή"

Δηλαδή τι εννοείς φίλη; Να πηγαίνουμε για καφέ παρέα; Μαζί με την αρραβωνιαστικιά σου; Να διαλέγουμε μαζί μπομπονιέρες και φρου φρου; Μήπως να σε ξουρίσω κι όλας;

-"Ζωή"

Μήπως να γίνω και κουμπάρα; Να κάνω παρέα με την Ισιδώρα και να πηγαίνουμε για ψώνια στα μαγαζιά; Να σας στεφανώσω κι όλας; Να σας βαφτίσω και το πρώτο σας παιδί; Και να του πηγαίνω την λαμπάδα του το Πάσχα; Σκατούλα θα το ονομάσω ρε! Και θα γιορτάζει της οσίας Τουαλέτας!

-Ζωή! Θα σπάσεις το πάγκο! Δεν έμεινε τίποτα για να ψιλοκόψεις. μου φώναξε η Τίνα και οι σκέψεις μου σταμάτησαν.

-Ναι... Συγγνώμη.

-Καλέ τρέχει αίμα! ούρλιαξε η Ελένη και κοίταξα τα δάχτυλά μου. Όντως κόπηκα. Μα δεν ένιωσα πόνο. Καταραμένε Φοίβο! Εσύ και οι δηλώσεις σου. Βλάκα!

-Πάω να το καθαρίσω. απάντησα άτονα και πήγα στο μπάνιο.

Μια εβδομάδα πέρασε από εκείνη την μέρα και κοντεύω να χάσω το μυαλό μου.

"Το μόνο που μπορώ να σου προσφέρω..." ΣΚΑΣΕ! Δεν αντέχω να το ακούσω άλλη μια φορά. Παίζει συνέχεια στο μυαλό μου. Ξανά και ξανά και ξανά. Όχι, άλλο! Αν ξανακούσω την λέξη από "Φ" θα τρελαθώ.

Καθάρισα την πληγή και κοίταξα την ηλίθια στον καθρέφτη.

-Χάλια είσαι. της ψιθύρισα και αναστέναξα.

Αυτές τις επτά μέρες μετά βίας επιβιώνω. Ο νους μου βρίσκετε φυλακισμένος στα λόγια του και το σώμα μου εκτελεί μηχανικά κάθε εντολή. Δεν προσέχω κανέναν, κάνω το ένα λάθος πίσω από το άλλο και η δουλειά μου, που τόσο λάτρευα έχει γίνει ανυπόφορη. Όσοι είναι γύρο μου πότε με λυπούνται και πότε μου φωνάζουν μήπως και με συνεφέρουν αλλά τίποτα. Στον κόσμο μου! Ακόμα και ο Γιώργος, ο ανώτερός μου, μου πρότεινε να πάρω μερικές μέρες άδεια, γιατί έτσι όπως είμαι καθυστερώ την επιχείρηση. Και αν και στην αρχή αρνήθηκα, πλέον νομίζω πως είναι η μοναδική λύση.