ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ {GW15}

Κεφάλαιο 46

Συνεχίζοντας την διαδρομή μας περάσαμε από διάφορες αίθουσες με πίνακες και αγάλματα, κατεβήκαμε στο ισόγειο , συναντώντας και πάλι στις σκάλες την "Νίκη της Σαμοθράκης" και φτάσαμε στην αίθουσα των αιγυπτιακών εκθεμάτων με πάπυρους, σαρκοφάγους και μούμιες.

-Τον βλέπεις αυτών τον πάπυρο; με ρώτησε ο Jordan.

-Ναι.

- Ονομάζεται "Κώδικας του Χαμουραμπί" και περιλαμβάνει πιθανότατα τους αρχαιότερους γραπτούς νόμους που έχουν βρεθεί. Αποτελεί ένα άριστα διατηρημένο εύρημα της αρχαίας Μεσοποταμίας. Ο Χαμουραμπί θέλησε να γράψει τους νόμους αυτούς για να ευχαριστήσει τους θεούς του. Σε αντίθεση με προγενέστερους βασιλείς, αλλά και άρχοντες της εποχής του, δε θεωρούσε ότι καταγόταν από κάποιο θεό, αν και αποκαλείτο "ο εκλεκτός των θεών". Στο πάνω μέρος της στήλης με τους νόμους, ο απεικονίζεται ενώπιον του θρόνου του , θεού του ήλιου. απάντησε μια φωνή από πίσω μου και γύρισα αμέσως το κεφάλι. Ο Lois!

-Ευχαριστώ πολύ. Αν και θα της το έλεγα. απάντησε ο Jordan εκνευρισμένος.

-Δεν πειράζει. Ήταν χαρά μου άλλωστε. είπε ο Lois.

-Τι κάνεις εδώ; τον ρώτησα περίεργη πως από ολόκληρο Παρίσι έπεσα πάνω του... βασικά αυτός έπεσε.

-Ήρθαμε με τα παιδιά για να ξεναγήσουμε τον Nat, τον Mahomet και την Elena. Δεν περίμενα να σε δω εδώ... καλά ίσως και να το περίμενα. Πάντως χάρηκα που σε είδα. Τι θα έλεγες να πάρεις τους φίλους σου και να έρθεις μαζί μας για μια βόλτα; πρότεινε κοιτώντας με στα μάτια και ένιωθα το κορμί μου να λιώνει. Θέλω; Φυσικά και θέλω! Ο Jordan όμως;

-Φύγαμε! του απάντησε ο Bernabé και ο Jordan τον κοίταξε έκπληκτος.

-Ίσως μια άλλη φορά! Του είπε σοβαρός.

-Μην είσαι θυμωμένος Jordan. Για έναν καφέ θα βγούμε. Εσύ τι λες Ζωή; Με ρώτησε ο Lois.

-Εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα...

-Έκλεισε! Πάμε προς την έξοδο! Με διέκοψε ενθουσιασμένος ο Lois και πέρασε το χέρι του πάνω στους ώμους μου. Αμέσως όμως το μάζεψε απότομα καθώς το ωχρό του δέρμα κοκκίνισε.

Βγαίνοντας από το Μουσείο του Λούβρου κινηθήκαμε προς την πλατεία Κονκόρντ (Place de la Concorde), την μεγαλύτερη και ίσως ιστορικότερη πλατεία του Παρισιού, η οποία βρίσκεται μεταξύ του κήπου των Τουιλερί και των Ηλυσίων Πεδίων, χαρίζοντάς μας απλόχερα μια απίστευτη θέα προς την Αψίδα του Θριάμβου. Η τεράστια έκτασή της, που είναι περίπου 20 στρεμμάτων και το οκταγωνικό σχήμα της αποτελεί καινοτομία της εποχής που κατασκευάστηκε. Εκεί βρήκαμε την υπόλοιπη παρέα να βγάζει αμέτρητες φωτογραφίες. Μόλις με είδαν έτρεξαν κοντά μου, μα πρώτος από όλους ο Πέτρος που με αγκάλιασε.