Baştan aşağı siyah olan takım elbisesi ve ellerinde dövmeleri vardı. Beni görünce sırıttı ve oturduğu yerden kalkarak yanıma gelmeye başladı. Bana yaklaştıkca aramızdaki boy farkı kendini belli ediyordu. Yanıma gelerek dibimde durdu. Ağzımdaki bantı...
Ayh bu gün çok güzel bir gün! Eveet yazarınızın enerjisi yerindee! Luxury couple bölümüyle geldim bu gün. Buram buram para koktu buralar!
Bölüm çok geç geldi biliyorum ama yapacak bir şey yok.
Kızçeler oylar git gide artmaya başladı. Lan çok mutluyum! Ama şu yorum zincirini de kırarsak harika olacak.
Her neyse.. Küçük yıldıza dokunarak oy verirseniz ve satır altlarına yorum bırakırsanız çok mutlu olurum.
İyi okumalar<33
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Güldüm. "Tercümana gerek yok."
Kaşlarını çattı. "Nasıl gerek yok?"
Omuzlarımı dikleştirdim. "5 dil bildiğimi unuttun sanırım?"
Çatılı olan kaşları havalandı. Sonra yine çatıldı. "Ne yani? Seni mi götürmemi istiyorsun?" Kafamı salladım. Alaylı bir şekilde güldü. "Hayatta olmaz! Ben götüremem seni oraya!"
Bu sefer kaşlarını çatan bendim. "Nedenmiş o?"
"Olmaz işte! O adamlar çok tehlikeli!" dedi sesini biraz yükselterek.
"Eğer o adamlar tehlikeliyse sen neden gidiyorsun?" dedim onun gibi sesimi yükselterek.
"Onlar bana bir şey yapamaz ama sana yapabilirler!"
Ona inanmazca baktım. "Niye? Sen tanrı falan mısın? Tövbe." Yeniden ağzımı açacakken sözümü kesti.
"Biliyorum, sen kendini korursun ama olmaz. Götüremem." dedi ve ellerini cebine koyarak ilerlemeye başladı. Yerimde durarak bir süre onu izledim. Sonra ilerleyerek kolunu tuttum. "Ben daha önce Fransaya gitmedim. Götürsen ne olur sanki?!"
Güldü. "Bir gün beraber gideriz."
"Tamam işte! O gün bu gün." Gülerek kafasını iki yana salladı. Kaşlarımı çatarak önüme döndüm. Beni oraya götürmeme sebebi o adamların tehlikeli olması değildi. Başka bir sebep vardı ama söylemiyordu. Aklıma gelen şeyle ona döndüm. "Lan uyuşturucu işine mi girdin yoksa?"
Bana inanmazca baktı. "Ne alakası var Alev?"
"Çok alakası var bir kere! Beni oraya götürmemenin başka bir nedeni var kesin!"
Gözlerini devirdi ve mırıldandı. "Her şeyi de bil zaten!"
Güldüm. "Dedektif olduğumu unutuyorsun." Güldü. "Ee? Ne zaman gidiyoruz?" diye sordum gülümseyerek.
Bıkkın bir nefes verdi. "Götüreceğimi söylediğimi hatıramıyorum." Elini tutarak durmasını sağladım.
Bana döndü ve anlamazca baktı. Kaşlarımı çattım ve ona sarıldım. Bunu beklemediği için şaşırmıştı. Kendine gelir gelmez kollarını belime doladı. "Alev?"
