Baştan aşağı siyah olan takım elbisesi ve ellerinde dövmeleri vardı. Beni görünce sırıttı ve oturduğu yerden kalkarak yanıma gelmeye başladı. Bana yaklaştıkca aramızdaki boy farkı kendini belli ediyordu. Yanıma gelerek dibimde durdu. Ağzımdaki bantı...
Bu sefer çok konuşmayacağım. Konuşacak bir şeyim yok zaten.
Küçük yıldıza dokunarak oy verirseniz ve satır altlarına yorum bırakırsanız çok mutlu olurum.
İyi okumalar<33
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yarım saat sonra bakışlarımı tekrardan Alaz'a çevirdim. Uyumuştu. Elimi alnına yaslayarak ateşini ölçtüm. Normaldi. Derin bir nefes alarak bedenime dolanan kollarını bedenimden ayırdım. Uyandırmamaya özen göstererek kafasını göğüsünden kaldırdım ve usulca yastığa yerleştiridim.
Bir süre yataktan kalkmayarak kızarık yanaklarını izledim. Parmaklarımın tersiyle yanağını okşadım. Benim ona karşı anlayışlı olmam, onda suçluluk duygusu yaratıyordu. Amacım öyle hissetmesi değildi. Sadece ona güvendiğimi bilmesini istedim. Bana inanmasını istedim. Çünkü ben ona inanıyordum.
Görüyordum. Seviyordu. Çok güzel ve masum seviyordu. Beni üzecek diye ödü kopuyordu. Benim de bazı endişelerim vardı. Onun için endişeleniyorum ve...
"Ödüm kopuyordu benim onda gördüğümü görecekler diye.."
Gerçekten aşk kurşunu insanı hiç beklemediği bir anda vuruyordu. 20 nisan gecesi...Nereden bilebilirdim o gece ilk kez gördüğüm adama bir gün böyle bakacağımı? O gece öldüresiye dövdüğüm adamı, bu gün hasta diye göğüsümde uyutacağımı, ona 'ben net bir insanım' dedikten sonra duygularımı karıştıracağını. Şimdi aşık olduğum adam o gece benim karşıma çıkmıştı. Şimdi, o geceye lanet okuduğum her güne lanet okuyordum.
20 nisan, benim yer yüzündeki cehennemimi bulduğumu sandığım, aslında cennet bahçeme çiçekler ekecek adamı tanıdığım geceydi. Beni karanlıkda bırakmayacağına söz veren adamı tanıdığım geceydi.
Uyumasaydı koyu yeşil gözlerini uzun uzun bakardım. Şu an belki de en çok istediğim şey gözlerini gözlerime kenetlemekti. Ama onu uyandıramazdım. Kıyamazdım zaten. Şimdiye kadar belki de yüzlerce adama gözünü kırpmadan işkence eden Alev, şu an Alaz'ı uyandırmaya mı kıyamıyordu? İronik...
Üzerine eğilerek dudaklarımı ilk önce kızarık yanaklarına, alnına, kirpik diplerine, en son dudaklarına bastırdım. Gülümseyerek son kez yüzüne baktım. Üzerindeki ince pikeyi omuzlarına kadar çektim ve yataktan indim. Üzerime çeki düzen vererek bakışlarımı penceren dışarıya çevirdim.
Hava iyice kararmıştı. Yavaş adımlara kapıya doğru ilerledim. Odadan çıkınca kendi odama girerek dolabı açtım. Üzerimi değiştirsem iyi olacaktı. Dolabımdan kıyafet seçerken yatağın yanındaki komodinin üzerindeki küçük kumandayı fark ettim. Kaşlarımı çatarak kumandayı elime aldım. Üzerinde renkli tuşlar vardı.
