Baştan aşağı siyah olan takım elbisesi ve ellerinde dövmeleri vardı. Beni görünce sırıttı ve oturduğu yerden kalkarak yanıma gelmeye başladı. Bana yaklaştıkca aramızdaki boy farkı kendini belli ediyordu. Yanıma gelerek dibimde durdu. Ağzımdaki bantı...
Küçük yıldıza dokunarak oy vermeyi ve satır altlarına yorum bırakmayı unutmayın lütfen.
İyi okumalar<33
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kaşlarımı çattım ve kapıyı aralayarak içeri girdim. "Lan mal! Üşütüp hasta olacaksın! Kapatsana şu ka-" Arkamı dönünce dilim tutuldu. Ağzım bir karış açıldı. Gözlerime inanamadım.
Baran sarışın bir kadınla öpüşüyordu!
Baran koltuklarda oturmuştu. Sarışın kadın onun hemen yanında dizlerinin üzerinde durarak Baran'ı öpüyordu. "Oha!" Kadın beni duyunca hemen dudaklarını ayırdı ve dehşet içinde bana baktı. Baran da nefes nefeseydi ve olanlara anlam veremiyor gibi görünüyordu.
Kadının üzerinde beyaz,uzun bir gömlek vardı. Baran'ın olduğu belliydi. Baran üzeri çıplak bir şekildeydi. Kadın bakışlarını kaçırarak koltuktan kalktı ve koşar adımlarla Baran'ın odasına girdi. Dudaklarımın kenarında sinsi bir sırıtma belirince Baran gözlerini irileştirdi ve işaret parmağını bana doğru salladı. "Sakın aklından geçenleri dile getirme! Düşündüğün gibi değil!"
İlerleyerek yanına oturdum ve kafasına vurdum. "Neyi düşüneceğim oğlum? Bas baya eve kız atmışsın işte!" dedim yüzümdeki sırıtma büyürken.
Bakışlarını karşıya dikti. "Eve kız falan atmadım." dedi sakin bir sesle. "Gece kapı çaldı hışımla. Bende sensindir diye böyle beklettim bir az." diye anlatmaya başladı. "Neyse işte açtım kapıyı, karşımda bu kadın." dedi eliyle odasının kapısını gösterirken. "Birinin onu kovaladığını, ona yardım etmemi söyledi. Üstü başı ıslanmıştı." Kaşlarımı kaldırdım. "Benden yardım istedi. Kuru giysiler verdim falan uyudu sonra." Dedi iç çekerek. "Sabah uyandığımda da teşekkür etdi. Sonra...Sonrasını bende anlamadım. Pat diye öptü!" dedi dehşetle ellerini bir birine vurarak.
Gülerek kafamı iki yana salladım. Kaşlarını çatarak önüne döndü. Bu sırada kadın kendi kıyafetleriyle odadan çıkmıştı çekinerek. Bir süre yüzünü inceledim. Güzel bir yüzü vardı. Genç olduğu belliydi. 25-26 yaşlarındaydı. Omuzlarının altında biten sarı saçlarını geriye attı ve yok denilebilecek kadar küçük adımlarla bize yaklaştı. "Ben...Kusura bakmayın." dedi kısık sesiyle.
Baran güldü. "Sorun değil." Ona imalı bir bakış attım.
Kadın yutkundu. "Ben gitsem iyi olacak. Bir daha teşekkür ederim." dedi ve masanın üzerinden çantasını alarak kapıya yürüdü. Baran kaşlarını çatarak yerinden kalktı ve kadının kolunu tutarak kendine çevirdi. "Nereye Gökçe? Ya o adam yeniden peşine düşerse?" diye sordu. Demek ismi Gökçe'ydi.
