Baştan aşağı siyah olan takım elbisesi ve ellerinde dövmeleri vardı. Beni görünce sırıttı ve oturduğu yerden kalkarak yanıma gelmeye başladı. Bana yaklaştıkca aramızdaki boy farkı kendini belli ediyordu. Yanıma gelerek dibimde durdu. Ağzımdaki bantı...
Gerçekten işimiz gücümüz yokmuş gibi bir de Trabzona mı gidecektik? Ne işimiz vardı bizim orada?
Alaz bakışlarını Gülay hanıma çevirdi. "Tabii hala. Yarın birlikte çıkarız." İnanmaz bakışlarımı Alaz'a çevirdim. "Ama çok kalamayız. Malum seçimler var. Bir kaç gün sonra döneriz."
Gülay hanım kafasını salladı. "Olsun oğlum. Sadece 2 güne tüm Trabzon gelinimi tanır sen hiç merak etme." Gülmemek için dudaklarımı bir birine bastırdım. Hanım, hanım. Beni tüm Türkiye tanır sen ne diyorsun?
Alaz sırıtarak kafasını salladı. "Sen ilk önce bizimkilere tanıt da, gerisi eksik kalsın hala." dedi gülerek. Gülay hanım da güldü. "Haklısın. Anca bir haftaya herkesle tanıştırabilirim." Onlar gülerken ben kaşlarımı kaldırarak onları izliyordum. Gülay hanım omzumu sıvazladı. "Korkma gelinim. Çok değiller. Hepsiyle tek tek tanıştıracağım seni." Gülümsedim ve kafamı salladım.
Gülay hanım kucağındaki çantasını daha sıkı tuttu ve ayaklandı. "Ben gideyim artık çocuklar. Yarın erkenden yola çıkacağız." Biz de ayağa kalktık. Alaz kaşlarını çattı. "Nerede kalacaksın sen?"
"Otelde."
Alaz'ın kaşları daha çok çatıldı. "Ben buradayken neden otelde kalıyorsun?" Gülay hanım kaşlarını kaldırdı. Alaz elini cebine atarak bir anahtar çıkardı. Bu Levent beyin evinin anahtarıydı. Anahtarı Gülay hanıma uzattı. Yutkundu. "Babamın evinin anahtarı. Banu hanım da orada. Orada kalabilirsin." Gülay hanım kafasını salladı ve buruk bir gülümsemeyle anahtarı aldı.
Gülay hanım merdivenlere yönelirken biz de arkasından ilerliyorduk. Büyük cam kapının önünde durunca Doruk'a seslendim. Çok geçmeden koşar adımlarla yanımıza geldi. Üzerindeki kıyafetler kuruydu ama saçları hala nemliydi. Yanımızda durarak ellerini önünde birleştirdi. "Buyurun Alev hanım."
"Gülay hanımı Altınışık malikanesine götür." Kafasını salladı. Gülay hanım bana doğru döndü ve sarıldı. İlk önce şaşırsam da bende ona sarıldım. "Yarın görüşürüz kızım." dedi samimi bir sesle.
