ကြည်သာထွက်သွားပေမဲ့ ကျန်လူတွေက သီချင်းတွေထပ်ဆိုကြရင်း မိုးချူပ်လာ၏။သူတို့အားလုံး ရေချိုးဖို့ပြင်ဆင်ကြတော့သည်။
"ရေကူးချင်တယ်ကွာ ! သောင်းအေးတို့ပြောတာ သူတို့လာပြိုင်တုန်းက ရေကူးကန်မှာ ရေကူးလို့ရတယ်တဲ့ ။ "
သောင်းအေး၏ညီဖြစ်သူက ဆို၏။သူ့စကားကြောင့် တခြားလူတွေလည်းစိတ်ဝင်စားသွားသည်။
"ရေကူးခိုင်းလို့လား"
"သောင်းအေး ပြောတာပဲ"
ထိုစဥ် မိုးသောက်က သူတို့ကြားစကားဝင်ပြောလာသည်။
"ရေကူးခိုင်းပါတယ်ဗျ ။ လူကြီးတွေဆီက အရင်ခွင့်တောင်းကြည့်ပေါ့။"
"ငါ့ညီက ဒီမှာလာကူးဖူးတယ်ပေါ့"
"ဟင့်အင်း ! ကျွန်တော်ကအပြင်မှာပဲ တစ်ပတ်တစ်ခါလောက်ကူးဖြစ်တာပဲ။ "
"မင်းအစ်ကို တင်ဝေဆိုရေသရဲကွ ။ ကူးတာများဖျံကျနေတာပဲ။ "
သူ့အစ်ကိုအကြောင်းကြားလိုက်ရ၍ မိုးသောက်မှာပြုံးမိသွားသည်။
"ဟေ့ ! ကြည်သာ ရေသွားကူးရအောင် "
အထဲပြန်ဝင်လာသည့် ကြည်သာကိုသူတို့တွေ့လိုက်ရာ လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။
"ဘယ်မှာကူးလို့ရလို့လဲ"
အင်္ကျီချွတ်နေရင်း ကြည်သာမှ ပြန်မေးသည်။
ဝက်ကြီးက မိုးသောက်အားမေးငေါ့ပြကာ
"ဒီကောင်ပြောတာပဲ ! "
"နေပါကွာ ။ ပထမတစ်ရက်တော့ အေးအေးဆေးဆေးနေပေးလိုက် ။ သုံးလတောင်နေရမှာ ။ "
ဒီလိုနှင့်သူတို့ရေသွားမကူးဖြစ်ကြဘဲ ရေချိုးဆောင်သို့ရောက်ခဲ့ကြသည်။ဟေးဟေးအားအားနှင့်သူ့ထက်ငါ ရေလုချိုးနေကြသည်ကို ကြည်သာထိုင်ကြည့်နေမိသည်။ထိုစဥ်တွင် တင်ဝေ့ညီလေးက သူ့ဘေးတွင်လာထိုင်ကာ
"မချိုးသေးဘူးလား အစ်ကို"
မေးလာ၏။
"လူများနေသေးတယ် ။ နောက်မှအေးအေးဆေးဆေးချိုးမလို့ ။ "
"သြော် !! "
"မင်းက ကျောင်းပြီးပြီပေါ့"
စကားတွေပြတ်တောက်သွားရာမှ ကြည်သာက ရုတ်တရက်ထမေးလေ၏။
