ညချမ်းချိန်ခါမို့ ချောင်းရေဟာ ဆန်တက်လျက်ရှိသည် ။ လမှာ ထိန်ထိန်လင်းချင်ပါသော်လည်း တိမ်မည်းတချို့ရဲ့ကျီစားမှုကြောင့် မစွမ်းသာနိုင်ပေ ။
" ကျွန်တော်တို့ချိန်းတွေ့ရတာကြီးကလည်း ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူးနော် "
မိုးသောက်က ခြေထောက်အောက်ရှိ ရေပြင်ကို လှုပ်ခတ်ကစားရင်း ဆိုသည် ။ သူက ဆက်ပြော၏ ။
" အစ်ကို့အရင်ကောင်မလေးတွေနဲ့ ချိန်းတွေ့ရင် ဘာတွေပြောကြလဲ ဟင်"
ကြည်သာ အနည်းငယ်မျှ ခန္ဓာကိုယ်တောင့်တင်းသွားရကာ ရုတ်တရက် ဘာဖြေရမည်မှန်း မသိ ။ ဒီကောင်လေး ရိုးရိုးသားသားပဲ မေးတာလား ။
ကြည်သာ့အဖြစ်ကို မိုးသောက်ကသိသည် ။ သူက တခိခိရယ်လျက်
" ဒီအတိုင်းသိချင်တာပါ ၊ အခု ကျွန်တော်တို့ ဘာပြောရမှန်းမသိဖြစ်နေတာလေ ။ အစ်ကိုက ရည်းစားသနာထားဖူးတယ်မဟုတ်လား ။ အဲ့ဒါကြောင့် မေးကြည့်တာ "
ကြည်သာ မချင့်မရဲဖြင့် ထိုကောင်လေး၏ ဂုတ်ပိုးကိုညှစ်မိလိုက်သည်။
" ဘာတွေပြောရမှာလဲ ၊ သာနေတဲ့လမင်းကြီးကိုကြည့်ပြီး ချစ်ကြောင်းကြိုက်ကြောင်းတွေပြောတာပေါ့ "
မိုးသောက် အစ်ကို့ရင်ခွင်ထဲမှ ခေါင်းမော့ကြည့်ပြီး
" မေထုန်မှီဝဲခဲ့သေးတယ်မှလား "
ဟု မေးလိုက်တော့ ကြည်သာက သက်ပြင်းချသည် ။ သူက ဖြေ၏ ။
" ကိုယ်မလိမ်ပါဘူး ၊ ဖြစ်ခဲ့တယ် "
မိုးသောက် အစ်ကို့ကိုအမှောင်ထဲကနေ တွေတွေလေးစိုက်ကြည့်ကာ
" အကာအကွယ်တွေကောသုံးခဲ့ရဲ့လား ဟင် "
" မသုံးခဲ့ဘူး ။ သူတို့ကတော့ ဆေးသောက်တယ်ပြောတာပဲ ။ အစ်ကိုက အတူနေဖူးရင် အဆုံးထိတာဝန်ယူမဲ့လူလေ ။ ဒါပေမဲ့ သူတို့ကပဲ အစ်ကို့ကို ထားသွားကြတာ ။ မင်းကကော ကိုယ့်ကိုထားသွားဦးမှာလား "
မိုးသောက် ခပ်မတ်မတ်ပြန်ထိုင်ပြီး
" ကျွန်တော်က ထားသွားဖို့ဆိုတာ ကျွန်တော်သေသွားမှပဲရမယ် "
