" ဒါဆို တည့်သွားပြီပေါ့ "
အိမ်ကိစ္စပြောပြီးကြတော့ နောက်ဆုံး သက်မမောချချိန်၌ မိုးသောက် မေးလိုက်သည် ။ ကိုတိုးက ရယ်သည် ။
" အစ်ကိုတို့က ဒီအပတ်အတွင်းပြန်မှာဆိုတော့ ၊ မင်းတို့ မြန်မြန်စီစဉ်ပေါ့ "
ကြည်သာက ခေါင်းညိတ်ကာ
" မနက်ဖြန်ငွေလာချေမယ်လေ ၊ ဒီနေ့က ကြည့်ရင်းနဲ့စကားပြောကြည့်တာဆိုတော့ ကျွန်တော်တို့လည်း ငွေမယူခဲ့ဘူး ။ ပြီးတော့ သွားစရာလေးလည်းရှိနေလို့ပါ "
" ရတယ် ၊ ရတယ် ။ မုန့်တွေစားကြဦးလေ ၊ ကော်ဖီတောင်အေးပြီလားမသိဘူး "
ဧည့်ဝတ်ဖော်ပြရင်း ကော်ဖီခွက်ကို ရှေ့တွန်းပေးသည် ။ မိုးသောက်က တစ်ငုံမျှသောက်ပြီး
" နေပါစေ ! ကျွန်တော်တို့ သွားစရာလေးရှိလို့ ပြန်လိုက်ဦးမယ် "
ကိုတိုးက ခေါင်းညိတ်ပြ၏ ။ မိုးသောက်တို့လည်း......ကိုတိုးအိမ်မှပြန်ထွက်လာပြီးနောက် သူတို့အိမ်သို့ တစ်ခေါက်ပြန်လာခဲ့သည် ။ ခင်ထားနှင့်သက်ထားက ကိုတိုးအိမ်မလိုက်ပါဘဲ သူတို့ကို ဒီဘက်အိမ်တွင် စောင့်နေရစ်သည် ။
" အစ်ကို သဘောကျတယ်ပေါ့ ၊ ဈေးတောင်မဆစ်ဘူးနော် "
အိမ်ပေါ်ကဆင်းတော့ မိုးသောက်ကပြောသည် ။ ကြည်သာက ဖိနပ်စီးနေရင်းမှ အိမ်ကို တစ်ချက်ဝေ့ကြည့်လေ၏ ။
" အင်း ! သူတို့ကလျှော့ဈေးနဲ့ပေးထားတာကို ကိုယ်လည်း ထပ်မနှိမ်ချင်တော့ဘူးလေ "
" သူဌေးပဲဗျ "
ကြည်သာက ရယ်သည် ။ သူတို့တွေ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ခင်ထားနှင့်သက်ထားမှာ အဝတ်အစားသစ်သစ်လွင်လွင်ဝတ်၍ သူတို့ကိုစောင့်နေလေ၏ ။
" ဘယ်လိုလဲ ကိုကြီး "
သူတို့ကိုမြင်တော့ သက်ထားက မေးသည် ။
" ဝယ်ဖြစ်တယ် ၊ မနက်ဖြန် ငွေလာချေရမယ် ။ သူတို့က ဒီအပတ်အတွင်း နယ်ပြန်မှာဆိုတော့ ကိုကြီးတို့လည်း မြန်မြန်ပြောင်းလာလို့ရတာပေါ့ "
သက်ထားက ပြုံးရွှင်စွာနှင့်လက်ခုပ်တီးမိတော့မတတ် ။ သူတို့လည်း လက်ရှိနေတာက ဆွေမျိုးအိမ်ဆိုပေမဲ့လည်း အစ်မခင်ကြည်ယောကျာ်းက သူစိမ်းပင် ။ မပြောပေမဲ့ သူတို့လည်း ကြည့်နေကြည့်ထိုင်ရတာဖြစ်သည် ။ နဂိုကတည်းက အိမ်ဝယ်ဖို့စုံစမ်းထားတာကလည်း မတန်တဆနှင့်တိုးတိုးနေလေတော့ မဝယ်ဖြစ်ရင်း ကြန့်ကြာလာခဲ့သည် ။အလကားနေအလကားစားမရတော့လည်း အစ်ကိုကြီးက အစ်မခင်ကြည်ယောကျာ်း၏ ပရိဘောဂဆိုင်မှာ သွားကူပေးသည် ။
