You are My Story (Complete)

အပိုင္း(၃)

ေမ ေက်ာင္းတက္ရက္ေတြကိုပံုမွန္ဘဲျဖတ္သန္းလို႔ေနပါတယ္။ တစ္ခါတေလ ပင္ပန္းသလို တခါတေလ ေပ်ာ္ရတယ္၊ တခါတေလက် စိတ္ညစ္သလို တခါတေလက်လဲ ဘာမွမထူးျခားဘဲပံုမွန္သာ။

သူ႔ကိုလား ...
သူ႔ကိုေတာ့ ေမၿပိဳင္ပြဲၿပီးကတည္းက သိပ္ေတြ့ခြင့္မရပါ။ သူနဲ႔ေမကအခန္းမတူတဲ့အျပင္ သူကေန့လည္ကိုထမင္းစားျပန္ၿပီးေက်ာင္းတက္ခါနီးမွ ျပန္လာတာေၾကာင့္
ေက်ာင္းတက္ေက်ာင္းဆင္းေလာက္သာ ရံဖန္ရံခါ ေတြ့ခြင့္ရပါသည္။

တခ်ိဳ႕သာ ေမ့အျဖစ္ကိုသိရင္ေျပာၾကမယ္ အခြင့္အေရးေလးဖန္ၿပီးေတြ့သင့္တာေပါ့လို႔.....

ဟင့္အင္း ေမ ....မလုပ္ဘူး။ ေမဟာသတၲိမရွ္ိတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္မို႔ သူ႔အနားကိုေမ မလွမ္းရဲပါ။ ေနာက္ၿပီး ေမဟာဖန္တီးယူရတဲ့ ဘယ္အရာကိုမွ မႏွစ္သက္ပါ။
သူနဲ႔ဒီအတိုင္းေလးဘဲ မထင္မွတ္တဲ့ေတြ့ဆံုမႈေလးေတြကိုသာ ေမေမ်ွာ္လင့္ေစာင့္စားမိပါသည္။
◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️

ေမ ႏွစ္တိုင္းၿပိဳင္ပြဲေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုဝင္ၿပိဳင္ခဲ့သည္။ သူနဲ႔ေတြ့ရမယ္ဆိုတဲ့ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေလးအနည္းငယ္ေတာ့ပါတာေပါ့ေလ။
အင္း ....ဒီႏွစ္ ၇တန္းႏွစ္မွာလည္း ေမဟာၿပိဳင္ပြဲေတြနဲ႔ နပန္းလံုးရအံုးမည္ထင္ပါသည္။
ေမ ပင္ပန္းေပမဲ့ဆက္လုပ္ေနအံုးမည္။ ဘာလို႔ဆို ထိုအရာဟာ သူေမ့ကိုသတိထားမိန္ိုင္မဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ အရာမို႔ပါ။

ဒါေပမဲ့ ဘယ္ၿပိဳင္ပြဲမွမၿပိဳင္ဘဲ သူနဲ႔ဆံုေတြ့ခြင့္ကို ကံၾကမၼာဟာ ေမ့ကိုေပးအပ္လာခဲ့သည္။
၇တန္းႏွစ္တြင္ သခ်ၤာကို ေမ့အိမ္တြင္က်ူရွင္ဝိုင္းလုပ္ခဲ့ကာ စုစုေပါင္းမိန္းကေလး၃ေယာက္နဲ႔ဝိုင္းထားတာျဖစ္သည္။ တစ္ေန့ ေမတို႔ရဲ့က်ူရွင္ဝိုင္းထဲကို ဆရာမကသူ႔ကိုေခၚလာခဲ့ေလသည္။

ထို႔ေန့က ေမ့အိမ္ေပါက္ဝမွာ သူ႔ကိုျမင္လိုက္ရေတာ့ ေမ့မွာေက်ာက္ရုပ္သဖြယ္ျဖစ္သြားေတာ့သည္။

ထိုအခ်ိန္က သူေမ့ကိုပထမဆံုးစကားလာေျပာခဲ့သည္။

"ငါ ...နင္တို႔ဝိုင္းမွာ တက္ခ်င္လို႔ "
ေမ့အတြက္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ဘဲ စိတ္ထဲမွာ မီးရႉးမီးပန္းေတြပြင့္ေနပါေစ အျပင္မွာေတာ့သိသာသြားလို႔မျဖစ္ပါ။