Extra 5

5.7K 40 0
                                    


ေန့ေတြ ရက္ေတြ လေတြအလီလီေျပာင္းလဲလာခဲ့တယ္ ။
ေမနဲ႔ကိုကေတာ့ ဒုတိယ ေမြးရပ္ေျမအေျခခ်ရာေနရာေလးျဖစ္တဲ့ေနျပည္ေတာ္မွာဘဲ မိသားစုတာဝန္ ဝန္ထမ္းတာဝန္ေတြထမ္းရင္း ပင္ပန္းလို႔ပင္ပန္းမွန္းမသိ ေန့ရက္ေတြကို ျဖတ္သန္းျဖစ္ၾကတယ္။
ဘာေတြထူးျခားေသးလဲဆို အင္း..... အိမ္ကအရႈပ္ထုတ္ေလးသံုးထုတ္က ပို..ပိုအရႈပ္ေတြလုပ္လာတာရယ္ အရႈပ္ထုတ္ႀကီးကလည္း အိမ္ေထာင္က်ခါစနဲ႔မတူ ပို..ပိုလူကိုခိုင္းစားလာတာရယ္ဘဲျဖစ္သည္။

အခုလဲၾကည့္ သားႀကီးပထမႏွစ္ဝက္လပတ္စာေမးပြဲၿပီးလို႔ ေငြေဆာင္ ေငြေဆာင္နဲ႔ တစ္ေဆာင္တည္းေဆာင္ပူဆာေနလို႔ ခရီးထြက္လာပါတယ္ hotelေရာက္ကတည္းက အဲ့ကိုယ္ေတာ္ႀကီးကအိပ္ေနလိုက္တာ ေန့လည္စာစားခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီခုထိမထေသးဘူး ။

"ဟမ့္ နင္တို႔အေဖ အဲ့ေလာက္အိပ္ေနတာၾကာရင္ဝက္ျဖစ္လိမ့္မယ္သိလား ၾကည့္ေန ဗိုက္ပူနံရႊဲႀကီးျဖစ္လာေတာ့မွာ"

ကိုယ္ကေျပာလိုက္ေတာ့သူ႔အေဖေဘးထိုင္ေဆာ့ေနတဲ့မိုင္မိုင္က အေဖ့ဗိုက္ကို လက္နဲ႔ပူမပူသြားစမ္းၾကည့္ေနသည္။

"ၪီးခန္႔တည္ပိုင္ ရွင္ ..ထမလား မထဘူးလား ကြၽန္မတို႔ကေန့လည္စာဘာစားရမွာလဲ
ေယာက်္ားကိုေခၚလာပါတယ္ သူေနငါသြားပစ္ထားလို႔ကေတာ့ ကမ္းေျခေပၚက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဆြဲယူပစ္မွာ ဘာမွတ္ေနလဲ"

"ဘာ ေျပာ တယ္သတၲိရိွရင္ျပန္ေျပာၾကည့္လိုက္"

"ရိွတယ္ သတၲိ အမေလး အိမ္ေထာင္က်တာျဖင့္ ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ေနၿပီ ဒီလူနဲ႔ဒီလူ ဘာေၾကာက္စရာရိွလဲ"

"လာစမ္း ဒီမိန္းမကမေၾကာက္ဘူးေပါ့ေလ"

လူကိုခါးကေနဆြဲေပြ့ၿပီးအတင္းအိပ္ယာေပၚလွဲခ်ေနသည္မို႔
ကိုယ့္ခါးကသူ႔လက္ကိုဆြဲျဖဳတ္ပစ္ရသည္။

"ဖယ္ေနာ္ ေမ စိတ္ထဲမွာပန္းေတြပြင့္ေနတာမဟုတ္ဘူး
ဗိုက္ဆာရတဲ့ၾကားထဲ ပိုစိတ္တိုေအာင္မလုပ္နဲ႔"

"ေအာ္..ကိုယ့္ကေလးေလး ပူတူတူးေလးက ဗိုက္ဆာေနတာကိုး အဲ့ေၾကာင့္ဒီႏႈတ္သီးေလးကစြာေနတာေပါ့ေလ"

"ကိုေနာ္ ကေလးေတြေရ႔ွမွာ ဘယ္လိုေတြေျပာေနတာလဲ မရွက္ဘူးလား"

You are My Story (Complete)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang