𝗖𝗛𝗔𝗣𝗧𝗘𝗥 11

5.1K 569 32
                                    

ජන්කුක් ටේහියොන්ගේ බෙල්ල සිපගන්න අතරතුරේ ඒ දුහුල් ඇදුම අතරින් අත් යවලා ඒ සිරුර අල්ලන්න පටන් ගත්තා....

" ආහ්හ් !! අනේ එපා මාව අතහරින්න ජන්කුක් !!! "

ජන්කුක් තමන්ගේ බෙල්ලේ සංවේදීම තැන දත් අතරට අරගෙන සපන්නට පටන් ගන්න අතර තුරේ ඔහුගේ අත් තමන්ගේ නිපල් අතර නතර වෙද්දී තේහියොන් කෑ ගැහුවා...

Slap !

" මම උඹට කිව්වා නේද !!!! කට වහගෙන හිටපන් !!!! "

ජන්කුක් තේහියොන්ගේ කනට ආයෙමත් පාරක් හයියෙන් ගහලා කෑ ගහද්දි... තවත් පාරවල් කන්න තියෙන බය නිසාම අහිංසක තේහියොන් යටිතොල් හපාගෙන බිම බලාගත්තා.... ඒත් ඒ හීන් ඉකි ගැසීමනම් මොහොතකටවත් අඩු වුනේ නෑ...

" අයිශ් !!!! උඹට මෙහෙම කිව්වට තේරුම් ගන්න අමාරුයි නේද ??!! හිටපන් මම මේක මගේ විදියට ඉවර කරලා දාන්න !!! "

වියරුවෙන් කෑ ගැසුව ජන්කුක් ඒ අතරතුරේ තමන් හැද සිටින ශර්ට් එකේ බොත්තම් ගලවන්න පටන් ගත්තා... මුලු ශර්ට් එකම ඇගෙන් ඉවත් කරලා එය කාමරේ කොනකට විසි කරපු ජන්කුක් තේහියොන්ගේ ඉනෙන් ඇදලා තමන් ලගට ඇදලා අරගත්තා...

" ඉහි ඉහි... ජ...ජන්කුක් .... "

තේහියොන් ඉකි බිඳිමින් ජන්කුක්ගේ ග්‍රහනයෙන් බේරෙන්න උත්සාහ කරද්දී ජන්කුක් දෑත් තව තවත් ඒ හීන් ඉන වටේ තියෙන ග්‍රහනය දැඩි කරමින් ඔහුව තමන්ගේ ඇගට තද කරගත්තා...

තමන්ගෙන් ගැලවෙන්න දගලන ගමන් ඉකි බිඳින තේහියොන් දිහා ජන්කුක් බලාගෙන හිටියේ කට කොනේ මතුවුන හිනාව එක්කයි... තමන්ගේ හතුරා තමන්ගේ ඉදිරියේ මෙලෙස අසරණ වී සිටිනවා දැකීමද ජන්කුක්ට විශාල සතුටක් ගෙන දුන්නා...

එකපාරම තේහියොන්ව තමන්ගේ අත් අතරට අරගෙන ඔසවා ගත් ජන්කුක් ඔහුගේ දෑස් දෙස බලාගෙන ම අරගෙන ඇවිත් ඇදට විසි කරා.. දෙපාරක් ම ඇදේ උඩ පහල ගිය තේහියොන් අත්වලට බර දී නැගිටින්න උත්සාහ කෙරුවත් ජන්කුක් ඔහුගේ ඇග මතට පැමිණ ඒ දුහුල් උඩු කමිසය ඉරා දැමුවේ තේහියොන්ගේ දැඩි විරෝධය මතමයි...

" ජ...ජන්කුක්... ප්...ප්ලීස් !!! ම්....මට යන්න දෙන්න.... "

තේහියොන් අවසානයේ තමන්ගේ අත් එකට එකතු කරමින් ජන්කුක් ඉදිරියේ අයැදුවා... ඒත් වෛරයෙන් මෙන්ම රාගයෙන් මත්ව සිටි යක්ශයාට ඒවා ගැන වගක් වුනේ නැහැ....

ᴛʜᴇ ʀᴏꜱᴇ ʜɪᴅᴅᴇɴ ɪɴ ᴛʜᴇ ᴅᴇᴠɪʟ'ꜱ ᴀʀᴍꜱ | 𝙑𝙆 | ✓✓Where stories live. Discover now