Part 36 [ Zawgyi]

4.2K 97 0
                                    

သူနာျပဳတစ္ေယာက္မွလြဲ ဝင္ခြင့္မ႐ွိေသာ ေဆး႐ုံခန္းထဲသို႔ မ်က္ႏွာဖံုးနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ဝင္လာသည္။ ေဆး႐ုံကုတင္ထက္ လွဲေလ်ာင္းေနေသာ အမ်ိဳးသမီးကို ျမင္တာနဲ႔ မ်က္ႏွာဖံုးေအာက္က ထိိုလူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြ အနည္းငယ္ျပံဳးသြားသည္။

'' ေနာက္ဆံုးေတာ့ မင္းကို႐ွာေတြ႔ၿပီ ''

ထိုလူ လက္ေဖ်ာက္တခ်က္တီးလိုက္တာနဲ႔ အနက္ေရာင္လူအုပ္စုဝင္လာကာ တြန္းလာတဲ့ကုတင္ေပၚ ထိုအမ်ိဳးသမီးကိုခ်ီတင္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ အခန္းထဲရပ္ေနသူကို ဦးၫြတ္သြားၾကၿပီး အခန္းျပင္သို႔ ကုတင္ကိုတြန္းလ်က္ ခပ္သြက္သြက္ ထြက္သြားၾက၏ ။

ေရြ႕လ်ားေနတဲ့ ကုတင္ေပၚက အမ်ိဴးသမီးရဲ႕ ညာဘက္လက္ညွိုဳးကေလး တခ်က္လႈပ္သြားသည္ကိုေတာ့ သတိမထားမိလိုက္ၾကေခ်။

_______________________________________

'' အဟြတ္ အဟြတ္ ''

'' မာမီမေျပာဖူးလား ေရကိုအဲ့ေလာက္အၾကာႀကီး မခ်ိဳးပါနဲ႔ဆိုတာကို အခုေတာ့ျဖစ္ၿပီမလား ''

မာမီက ပူပူေႏြးေႏြး ၾကက္သားဆန္ျပဳတ္ခပ္ထားတဲ့ ဇြန္းကိုမႈတ္ရင္း ေရရြတ္လိုက္သည္။ မ်က္ႏွာႀကီးတည္ေနတဲ့ မာမီ့နားကပ္သြားလိုက္ကာ မ်က္လံုးေတြမွိတ္ေအာင္ ျပံဳးျပလိုက္သည္။

'' ေနာက္တခါမျဖစ္ေစရပါဘူးဗ် ဒီတခါေတာ့ခြင့္လႊတ္ေပးပါေနာ္ ''

သားျဖစ္သူရဲ႕ခြၽဲတဲ့ဒဏ္ကို မခံႏိုင္စြာ ေဒၚလမင္းသာျပံဳးလိုက္မိသည္။ ေနမေကာင္းတဲ့ကေလးကို ဆက္မဆူခ်င္ေတာ့တာေၾကာင့္ ၿငိမ္ေနလိုက္ေတာ့သည္။ အဖ်ား႐ွိန္ေၾကာင့္ ပန္းေရာင္သမ္းေနတဲ့ သားရဲ႕မ်က္ႏွာကေလးကို ျမင္ရေတာ့ စိတ္မေကာင္း။ ေနာက္ေန႔မွ သားအတြက္ အား႐ွိေစတဲ့တိုင္းရင္းေဆးစပ္ခိုင္းရဦးမည္။

'' အာ မာမီ ခြ႔ံေလ ျမဴးပါးေညာင္းေနၿပီ ''

ဘာေတြ ေတြးေနမွန္းမသိသည့္ မာမီက ျမဴးေျပာမွ ဆန္ျပဳတ္ကိုခြ႔ံေပးလာသည္။ မေန႔က ေရခ်ိဳးတာၾကာသြားတာေၾကာင့္ ညေရာက္ေတာ့ ျမဴးဖ်ားေတာ့သည္။ တညေနလံုး အေကာင္းကို ညအိပ္ခါမွ ေကာက္ခါငင္ခါ ထဖ်ားသည္။ သူေနမေကာင္းေတာ့ မာမီေရာ ေဒၚပုပါ မနားရ။ ဒယ္ဒီကလည္း အခန္းထဲေစာင့္အိပ္ေပး႐ွာသည္။

Agent of JoyOnde histórias criam vida. Descubra agora