Agent of Joy

Part 39 [ Zawgyi]

'' ေတာင္းပန္ပါတယ္ ''

တိတ္ဆိတ္ေနေသာ အခန္းရဲ႕အလယ္ အကိုတည္ျမဲရဲ႕အသံေသးေသးေလးထြက္ေပၚလာသည္။ ကိုကိုကလည္း႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႔။ အကိုတည္ျမဲေဘးနားက အကိုစက္ဓနဦးကလည္း ေၾကာက္စရာ။ မေနႏိုင္တဲ့ ျမဴးကပဲ အကိုတည္ျမဲလက္ကေလးကို ကိုင္လိုက္ကာ

'' ဟို ရပါတယ္ အကိုရဲ႕ အကိုလည္း ပ်က္စီးေစလိုတဲ့စိတ္နဲ႔ေျပာတာမွမဟုတ္တာ ျမဴးနားလည္ပါတယ္ ''

အကိုတည္ျမဲက မ်က္ရည္အဝဲသားနဲ႔ ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ၿငိမ့္႐ွာသည္။ အျမဲတမ္းေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ အကို္တည္ျမဲက အခုေတာ့ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ျဖစ္ေနသည္။ အကိုစက္ဓနဦးကမ်ား ဆူထားသည္လား မသိ။ အခုနကထဲက ႏွစ္ေယာက္သား စကားေျပာတာလည္းမေတြ႔။

'' ငိုမေနနဲ႔ေတာ့ ေနာက္တခါဆိုငါ့ကိုအရင္ေမး ငါနဲ႔ေပါင္းလာတာ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္႐ွိၿပီလဲ အခုထိငါ့အေၾကာင္းမသိေသးဘူးလား ''

'' ဟင့္ အီးဟီး ရယ္ျမဴးေလး ''

ကိုကိုက ႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ေျပာလိုက္တဲ့အခါ နဂိုကမွငိုခ်င္ရဲ႕ လက္တို႔ျဖစ္ေနတဲ့ အကိုတည္ျမဲက ျမဴးရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္ကာ ငိုေတာ့သည္။ ျမဴးလည္း အကိုတည္ျမဲရဲ႕ေက်ာျပင္ကို ပုတ္ေပးလိုက္သည္။

'' ရပါတယ္ အကိုတည္ျမဲ ကြၽန္ေတာ္ခြင့္လႊတ္ အင့္ ကိုကို! ''

ကိုကိုက ျမဴးနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ေနရာမွထလာကာ အကိုတည္ျမဲကိုဖက္ထားတဲ့ ျမဴးကို ဆြဲေပြ႔လိုက္တာျဖစ္သည္။ အကိုတည္ျမဲကလည္း ဆက္ငိုရမလို မငိုရမလို။

'' အဲ့ေကာင္ဟန္လုပ္ေနတာ တကယ္မငိုဘူး ေခ်ာ့မေနနဲ႔ ''

'' ဘာ ခက္ထည္မာန္ဝင့္ မင္းငါနဲ႔ရန္ျဖစ္ခ်င္ေနတာလား ''

ကိုကိုက ပါးခြက္ေပၚေအာင္ ျပံဳးလိုက္ၿပီး ခ်ီထားတဲ့ ျမဴးကို ပင့္တင္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေအာ္ဟစ္ေနတဲ့ အကိုတည္ျမဲကို ထားခဲ့ကာ အခန္းထဲကထြက္လာသည္။

'' အဲ ကိုကို အကိုတည္ျမဲ ''

ျမဴးစကားမဆံုးခင္ ကိုကိုက မ်က္ေမွာင္ႀကီးၾကဳတ္ၿပီး ငု႔ံၾကည့္လာတာေၾကာင့္ ပါးစပ္ကိုအျမန္ပိတ္လိုက္ရ၏ ။ ကိုကိုက မ်က္လံုးတို႔​ေမွးစင္းၿပီး ၾကည့္လာကာ