Always

Always - 50

Part 1/2

—————–——
UNO'S POV

Iba na agad ang kutob ko nang sabihin sa akin ni Tricia na kinausap siya ni Richie. Why all of a sudden? He was not in his right state of mind sa huling pagkikita namin. Something must be off.

I warned her pero ako pa ang naging masama. Mukha naman daw sincere si Richie. Bakit daw ba kahit noon pa ayaw ko na sakanya. Mabuti daw itong tao at totoong nasaktan lamang kaya nakagawa ng hindi maganda. Sabi niya pa "magkaibigan kami bago pa nangyari ang mga nangyari."

Dahil ayaw ko naman na pag awayan pa namin hinayaan ko lamang siya. Baka kung ano pa mangyari. Pero hindi ako papayag na maulit na naman ang nangyari noon. Paano kung si Tricia ang saktan niya?

On the phone :

ME : Jill, can you do me a favor?

JILL: Ofcourse! What is it?

ME: Can you please make sure na hindi aalis si Ate Trish mo sa bahay ng hindi ka kasama? Sasabihan ko din sina Mommy in case hindi ka available.

JILL: Sandali nga. Bakit ba tarantang taranta ka?

Pinag usapan namin ni Jill ng matagal ang tungkol sa sinabi ni Trish. Kahit siya daw may pangamba din na baka manakit na naman si Richie tulad ng ginawa niya dati.

JILL: Don't worry babantayan ko si Ate Trish. Tuloy na pag uwi mo this week?

ME: Yes, but still surprise pa din natin 'to ha?All is well. Miss na miss ko na ang mag ina ko.

JILL: Tatay na Tatay. O sige na. Bye

ME: Bye

Everything is okay which is good news. Makakauwi na ako agad.

"Mr. Villarama, someone is waiting for you inside your office"?  Bungad ng receptionist ng makapasok ako sa building ng opisina namin.

"Who?"  I asked.

"Your girlfriend" she said.

"My girlfriend?"

She nooded.

Nandito si Tricia? Paano? Impossible. Kausap ko lamang siya kanina. May ngiti akong nagtungo sa aking opisina. "Marunong din naman pala siya manorpresa".

"Lab—" Napahinto ako nang makita na si Kim at hindi si Tricia ang naghihintay sa akin. Naalala ko ang sinabi ng receptionist "Your girlfriend".

"There you are, been waiting for you."

"Kim? What are you doing here?" Pag tatakang tanong ko.

"May 1 week conference ako dito. Naisipan ko na dumaan to say hi"

Bakit parang feeling close 'to sa akin ngayon? The last time I checked mainit dugo niya sa akin.

"Let me call, Trish. Sabihin ko na nand—"

"Don' t call her!" Pag putol niya sa akin na ipinag taka ko naman.

"Why not?"

"I wanted to talk to you about something at hindi ko gusto na malaman niya."

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Paano niya nga pala nalaman 'tong opisina namin. Walang ibang nakakaalam ng lugar na 'to bukod sa pamilya at ilang malalapit na kaibigan.

"Ooo-oookay? What is it about?" Pakiramdam ko na may mali. May mali na nandito siya.

Unti unti siyang lumapit sa akin. Itinulak niya ako dahilan para mapaupo ako sa swivel chair. She is different from the Kim I know.

"Waaaittt, Kim. Ano ba 'to? Bakit ka ba nandito? Ano bang ginagawa mo?"

"Alam mo Uno hindi ko alam kung anong meron si Tricia at patay na patay ka sa kanya. Hindi ko alam kung bakit siya pa din matapos ka niyang iwan. I comforted you when she left you. I was there with you pero siya pa din? Parehong pareho kayo ni Richie. Parehong pareho kayong ulol na ulol kay Patricia."

Akmang hahalikan niya ako ngunit naitulak ko siya.

" Get off me! Ano ba Kim, ano bang nagyayari sayo? Ano bang ginagawa mo? Ano bang pinagsasabi mo? Ano bang gusto mo? "

" Ikaw. Ikaw, ang gusto ko. Oo gusto kita. Mali. Mahal kita. "

" Anoooooo? Nag papatawa ka ba? Hindi ko alam kung anong nakain mo pero hindi nakakabuti sayo — tigilan mo na. "

Napapangisi pa ako at di makapaniwala sa narinig ko.

"Hindi ako nag papatawa. Hindi ako nag bibiro. Mahal kita at gagawin ko lahat maging akin ka lamang."

Lumapit na naman siya sa kinatatayuan ko at pilit na yumayakap.

"Get off me! Hindi ko alam anong nangyayari sayo, Kim. Yeah, you were there for me when she left me but I didn't asked you to. Hindi ko hiningi na damayan mo ako sa sakit nararamdaman ko noon. At alam mo kung gaano ko kamahal si Tricia."

Aalis na sana ako dahil wala naman patutunguhan ang pinag uusapan namin. Nang bigla ulit siyang nag salita.

" Hindi naman talaga kailangan ng complete bed rest ni Tricia. Ginawa ko 'yon to buy some time. Kung hindi ko ginawa kasal na kayo at kasama mo siya dito ngayon"

Napatigil ako sa narinig ko. Parang tumaas ang lahat ng dugo ko sa aking ulo. Humarap ako sakanya. Walang bakas ng pag sisisi sa kanyang mukha. Nakangiti pa siya.

"You plan this all along? Anong klase kang kaibigan?"

"Hindi ako kaibigan, Uno. Hindi ako kaibigan lang."

Gusto ko siyang saktan. Gusto ko siyang sigawan.

" Ang ganda naman ng plano mo. Mukhang pinag isipan mo nang matagal. Sa tingin mo sa ginawa mo yang iiwan ko si Trish? Nagkakamali ka. May tama ka na sa utak, Kim. You need help, nahihibang ka na."

"No, Uno. Hindi mo siya iiwan. Ikaw ang iiwan niya. Hindi lang si Tricia ang mawawala sayo pati ang anak mo. Kung hindi ka lamang din naman magiging akin mas mabuti nang walang may mag ari sayo."

Nilapitan ko siya na kasalukuyang nakaupo sa sahig. "Anong ginawa mo?"Anong ginawa mo sa mag ina ko? Sumagot ka." Hinigpitan ko ang hawak sa mga braso niya. SUMAGOT KA!!!!!!!!!