Always

Part 50

Part 2/2

UNO'S POV

"Sa mga oras na 'to kasama na ni Richie ang mag ina mo. Wala ka nang babalikan sa Pilipinas, Uno." Tumawa siya ng malakas.

"Ano? That's bullshit, Kim! Nababaliw ka na". Dali dali akong tumayo at agad na kinuha ang telepono ko. Ngunit bago ko pa magawang tumawag kay Tricia ay tumunog ito.

It was Jill.

Sa sinabi Jill ay para akong nalunod. Nalunod ng walang kalaban laban.

Lakad takbo akong lumabas papunta sa parking. Kailangan kong makauwi ng Pilipinas. Kailangan ako ng mag ina ko.

On the phone:

ME: Kuya Chris, I need the earliest flight pauwi ng Pilipinas may nangyari kay Trish. Please meet me at the airport.

Kuya Chris: I'm on it. Tumawag na si Tito. I'm on my way. Will meet you there.

Hindi na ako makapag isip ng maayos. Kasalanan ko lahat 'to. Kung hindi ako umalis naprotektahan ko sana ang mag ina ko.

Kung pwede ko lamang sanang madaliin ang eroplono gagawin ko pero sa ngayon dasal lamang ang tanging kaya kong gawin. Sana ligtas ang mag ina ko.

Habang nasa byahe ay naalala ko ang lahat ng mga pinag daan namin ni Tricia.Kasal na sana kami ngayon.

Hindi ko mapigilan ang mapaluha nang balikan ko ang usapan namin ni Trish noong araw na sana ay ikakasal kami.

FLASHBACK:

"NR na naman, Labs?"

"Wait lang kasi, Labs. Kasalanan mo bakit hindi ako agad makapag salita e. Bakit ba kasi ganyan ka?"

"Bakit? Ano ba ako? May mali ba sa sinabi ko?"

"Wala, Labs. Lagi mo pinaparamdam at pinakikita sa akin kung gaano mo ako kamahal. Kahit na sobra na kitang nasaktan, binalikan mo pa din ako. Pinili mo pa din ako."

"Labs, for me love is a decision and I decided to chose you kahit gaano pa naging masakit. Bakit ko naman pipilitin na hanapin ka sa iba kung pwede naman kitang makasama? Lagi mo tatandaan na kahit ano pa ang mangyari ikaw lang ang mahal ko"Wag ka nang umiyak dapat happy lang tayo."

"May vows din ako, Labs. Pero tinatamad ako tumayo. Pwede mo ba kunin 'yong phone ko naka charge sa may work table mo."

"Here you go, Labs. Before anything else, hindi ka nagugutom? May alcapone ka pa na natira from last night gusto mo kuhanin ko?"

"No, Labs. I' m good. Pero mukhang dinidistract mo ako. Ayaw mo umiyak 'no? Eto na. Wag ka na magulo."

"Hi, Uno Ezekiel Laurel Villarama" that is how you introduced yourself the first time I saw you. Li'l did I know that simple interaction will lead to something this magical.

Naalala ko pa kung paano ako asarin nila Ate and Jill kapag wala ka sa gym. Oo na aaminin ko nalulungkot ako pag di kita nakikita noon. Unang beses pa lang kita nakita crush na kita. Sino ba naman hindi mag kaka crush sayo? Matalino, Mabait at Magalang. Lahat ata ng mga babae sa gym kilalang kilala ka at kinikilig everytime na dumadating ka. Oh well sorry na lang sila, nakakainlove talaga ang smile ko. Tinamaan ka nga diba?

But kidding aside, Labs.Thank you, thank you for being here today. Madaming beses na ako sumuko pero hindi mo ako sinukuan. Labs, I know it will be really hard and some days will take a lot of work. But I also know that there will be days filled with love, laughter and bliss. Today, I vow to honor and encourage you. I will walk beside you through whatever life brings.

I promise to always fight for you and love you unconditionally for the rest of my life.

I vow to keep reminding you of your check - ups and laboratories. I vow to stay silly and annoying — but we will not go to bed angry.

Loving you is like walking in to a house knowing you are home — because you are my home.

Uno Ezekiel Laurel Villarama  — I choose you. I'll choose you over and over, without any doubt.

You are my greatest adventure.  I can't wait to build a life with you. We love you, Tatay"

End of flashback

Tuwing masaya kami laging kasunod ang lungkot. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung may masamang mangyari sa mag ina ko.

Sinisigurado ko na mag babayad kayo Kim and Richie.

Nadatnan ko sa ospital sina Daddy, Tita Leni, Jill and Ate Aiks na nakaupo sa waiting area malapit sa OR.

"Dad? Where is Trish?" May gulat sa mukha siyang humarap sa akin. Katulad nang sinabi niya kanina sa ospital na raw ako dumeretso.

"Anak, nandito ka na pala" Tumayo siya at nilapitan ako. "Kumusta ang byahe mo?"

"Dad, where is Trish? Nasaan ang mag ina ako?"

Sa halip na mag salita ay niyakap niya lamang ako ng mahigpit. Nakita ko si Jill umiiyak na nakasandal kay Ate Aiks at punong puno ng dugo.

Kumalas ako sa yakap ni Dad at lumapit kay Tita Leni.

"Tita, how's Trish? Kumusta po sila?"

Katulad ni Dad ay tahimik lamang si Tita.

"Ate Aiks? How's Trish? Nasaan ang mag ina ako? Please, I need to know. I have the right to know."

"Uno, Patty is..........."

——————
Salamat sa patuloy na nag babasa! ❤️