UNO'S POV
I'm so excited to see Tricia after 2 days. But my excitement has to wait. Thought of surprising her at the airport but work has it's own way of saying No. I needed to wait 'til dinner before I can see my girlfriend. Sira din ang plan na makasama kanila ate aika sa gym today.
T ❤️
Labs, really sorry talaga.
Babawi ako sa dinner, okay?
Miss you! ❤️Do your thing, Labs.
Kita na lang tayo sa dinner.
Makakapunta ka naman diba?Yes, Labs. I'll be there.
Mag ingat kayo ha?
Yung sasabihin mo kay Jill.
Update me.Yes, Labs.
Ako na bahala kay Jill.
Ayusin mo yung dapat mo ayusin dyan.
Labs na Labs ❤️Thank you for being so understanding.
Labs na Labs 😍❤️TRICIA'S POV
Ganito ata talaga pag mahal mo ang isang tao. Susuportahan mo siya sa lahat ng bagay - hindi lang applicable sa relationship - sa pamilya din. I wanted to be as supportive as UNO.Noong nililigawan niya pa lamang naman ako hinahayaan niya lang ako sa mga bagay bagay. He is giving me time for my family, friends, studies and of course time for myself. Ang tanging kaagaw ko lang naman sakanya ay trabaho.
Habang nasa eroplano kami pabalik ng manila ay nag isip ako paano ko sasabihan kay Jillian ng mngyayari in the coming days.
Mabilis naman ako nakahanap ng tyempo na makausap si Jill nang makauwi na kami sa bahay. Si ate aika ay agad na nagbukas ng laptop to attend a meeting and after daw pwede na kami pumunta ng gym. Si Mama naman ay busy na agad sa pag hahanda for dinner. Siya daw ang magluluto — katulong niya naman ang angels namin dito sa bahay.
Kumatok ako sa kwarto ni Jill. "Jill, may sasabihin ako sayo."
"Hala, ate Trish. Don't tell me break na kayo ni kuya Uno?" malungkot niyang tanong.
"Yang bibig mo, please. Paki preno ha? Hindi kami nag break at hindi kami mag bbreak!" Madiin kong sagot sakanya
"Ay, sorry. Seryoso ba yang sasabihin mo?" at itinigil niya muna ang pag u-unpack at umupo sa kama.
Agad naman ako tumabi sakanya. "Kinausap kasi ako at si Uno ni kuya Kevin nung nasa Naga tayo."
Nagtataka ang mukha ni Jill. "Kinausap about saan?"
"Mag propose na si kuya Kevin kay ate aiks." seryoso ngunit may ngiti kong sagot sa kanya.
"Ha? Kailan? Ako na lang hindi nakaalam?" may halong pagtatampo ang tanong na iyon ni Jill
"No, Jill. Mamaya pa lang niya kakausapin si Mama. Kakausapin ka pa din ni kuya Kevin, sinabihan niya lang kami na i-heads up ka na. After ng dinner tonight mag start tayo tumulong sa plans for the proposal." Paniniguro kong sagot kay Jill
Nakita ko bigla ang lungkot sa mga mata ng bunso namin." Pero the dinner is not because he is already proposing? "
" No, Jill. Naisip lang ni kuya Kevin na since may time si Mama today e kausapin niya na before dinner. Kaya kailangan talaga natin maisama si ate aiks sa gym. Pag alis natin ay pupunta na dito si kuya Kevin para kausapin si Mama. " Salaysay ko
" Ah akala ko ngayon na mag ppropose. So, may idea ka na kailan? " tanong niya
" Nabanggit niya kay Uno. The next weekend daw dahil anniv din nila ni ate. Pero intayin muna natin ang sasabihin ni kuya Kevin baka may mabago pa sa plano niya."
Kalmado ngunit may lungkot sa awra ni Jill ngayon." Happy ako for ate pero nakakalungkot din at the same time. She deserve the love and everything in the world pero iba pa din pala talaga pag alam mo na mangyayari na. "
Tiningnan ko si Jill sa mga mata niya " Believe me, Jill I feel the same way. But I know and knowing kuya Kevin? I am sure ate will be in good hands. And hindi pa din tayo pababayaan ni ate."
" Oh well, ngayon ata natin dapat mas ipakita ang love and support natin kay ate." Masayang tugon ni Jill
" So game on for ate aiks? " masiglang tanong ko
" Game on! " mapanigurong sagot ni Jill
My UNO ❤️
Thank you for being so understanding.
Labs na Labs 😍❤️Labs, oks na kay Jill 🙃
Text me when you can.
Labs na Labs ❤️Busy ng Labs ko 😕
Miss you!
On the way na sa gym.
Labs na LabsLabs, nakausap na daw ni Kuya Kevin si Mama
Di ka pa tapos sa work?
Dinner tayo ng 7pm
See you!Labs, bahay na kami.
Sinundo kami ni kuya Kevin sa gym.
Saan ka na? 6pm na 🥺Labs, may problema ba?
Almost 7 na
Nag aalala ako🥺"Trish, dadating daw ba si Uno? Tanong ni Mama
" Yes po. Dadating daw siya. Pero kaninang umaga pa yung last na nagkausap kami. " malungkot na sagot ko.
" Baka naman late na natapos mga meetings niya.Dadating yun. " Sabi naman ni Jill
" Natraffic lang siguro yun". Dugtong naman ni ate
7PM na wala pa ding Uno na dumadating. Walang text or callback from him. This is not like Uno. Ayaw niya na nag aalala ako. Kahit gaano siya kabusy gagawa at gagawa siya ng paraan na maupdate ako.
"Trish, kain na. Baka sobrang busy niya lang talaga. Mag uupdate din yan mamaya." pag aaya ni Mama
"Kilala ko yun Ma kahit gaano yun kabusy mag uupdate at mag uupdate yun. Esp na alam niya na nag hhintay ako - naghihintay tayo." nag aalalang sagot ko sakanya.
"Anong oras ba kayo last na nag usap?" Tanong ni Kuya Kevin.
"Kanina pa before pa kami magboard sa plane. Tapos after that wala na siyang sinagot sa mga messages or calls ko." Laglag balikat kong sagot.
Tumayo si ate at lumapit sa akin. " Ganito, pag 8PM na at wala pa din siya or wala pa ding update check na natin kay Kaye, pero kumain ka na muna. "
Pinipilit kong kumain pero talagang nakakawala ng gana. Hindi ko maintindihan yung mararamdaman ko. Sa loob ng 1 taon namin mag kakilala kay Uno never niya ginawa 'to. Never niya ako pinag alala ng ganito.
Tulad ng sabi ni ate pag 8PM na at wala pa din update from Uno or kung wala pa din siya mag tatanong na kami kay Kaye. Pero bago ko pa siya matawagan ay nakatanggap na ako ng text mula sakanya. Iba na agad pakiramdam ko makita pa lang ang pangalan niya sa screen.
Kaye Villarama
Ate Trish, we are here sa hospital.
Something happened kay Kuya.—————
Sobrang lakas ng ulan.
On and off din power dito amin
Bukas na po ang part 17Thank you po sa patuloy na nag babasa
Vote niyo din po and comment kayo.
Thank you ❤️❤️❤️
YOU ARE READING
Always
FanfictionThis story is about Uno and Tricia. Uno Ezekiel Villarama is a graduating student taking up Master of Science in Industrial Economics. A 5 year Program (Bachelor's + Master's) at the University of Asia and the Pacific. while Janine Patricia Robredo...