JIGOLO | BXB

21 × Geride Kaldı

Öncelikle
Ertan ve İzzet'in hikayesi birkaç bölüm sonra mutlu bir son ile tamamlanacak. Bunu belirtmeden bölüme başlamak istemedim.

Kitapsa yoluna Peyami ve Feyyaz'ın hikayesi üzerinden devam edecek.

Peyami ve Feyyaz için ek bir kitap yazma zahmetine girmek istemediğim için, aynı kitap üzerinden onların hikayesine devam edeceğim. Ve buna bağlı olarak şimdilik sadece ara ara görünecekler hikayede.

Bu kararı almamın özel bir nedeni yok bu arada.
İlk bölümde de belirtmiştim, bu kitap çerezlik ve kafa dağıtmalık birşeydi. Bir önce ki kitabımda olduğu gibi üzerine pek fazla düşünmüyor, yazarken anlık takılıyordum. Yani Peyami ve Feyyaz karakterleri olmasa kitap muhtemelen 5-7 bölüm arası daha devam edip biterdi.

Ancak bu iki karakteri ben de okuyan arkadaşlar da sevdiği için aynı kitap üzerinden devam ettirme kararı aldım.

Sizler de Ertan ve İzzet'in hikayesi bittikten sonra ona göre bir karar verirsiniz okuyup okumayacağınıza dair.

Öpüyorum 💋

_

Feyyaz;

Duyduklarımdan sonra şokla açılmıştı gözlerim.
Kafamı biraz daha uzatarak Can ve Ertan'ı konuşurlarken gördüğümde, daha fazla dayanamayarak içeri girmiştim.

"Bu duyduklarım doğru mu?"

Dediğimde panikle birbirlerine bakmıştı Ertan ve Can.

"............."

"Lan birşey söylesene doğru mu değil mi?
Gerçi neyi soruyorsam..
Doğru işte!"

"Feyyaz lütfen, kimse bilmesin."

"Bence de. Ustana veda etmek istemiyorsan o çeneni kapalı tut."

"Sen-
Ne diyorsun lan sen."

Diyerek yakasına yapıştığımda, Ertan elimden zor almıştı.

"Sen bunu nasıl yaparsın ya? Şunun seni tehdit etmesine nasıl izin verirsin? Ben anlamıyorum..senin gibi deli, korkusuz gözü kara bir adam şu göt kılıklıdan nasıl korkar?"

"Bilmiyorsun işte bilmiyorsun!!! Ne kadar tehlikeli olduğunu, neler yaptığını ve yapabileceğini bilmiyorsun."

"Bilmiyorum evet, ama ustama anlattığımda herşeyi öğreneceğiz."

Diyerek gitmeye yeltendiğimde, Ertan koluma yapışmıştı.

"Yalvarırım gitme, gidersen İzzet ölür."

"Asıl gitmezsem ölür anlıyor musun? Hergün öldüğü gibi yine ölür.
Bırak beni Ertan.. bak bugüne kadar yaptığın tüm pislikler karşısında sustum ama kalbini fena kırarım."

Demiş ve kolumu sertçe çekerek yanlarından ayrılmıştım.

"Ne yap et, Feyyaz'ın ipini çek! İnkar mı edersin ne yaparsın bilemem artık. Ben birkaç gün toz olacağım. Döndüğümde beni aklamış olmazsan dediğimi yaparım, yemin olsun yaparım."

Ertan;

Anlatacaktı..
Feyyaz'ı biraz olsun tanıdıysam herşey için çok geçti..
Yere çökmüş, kafamı dizlerimin arasına gömerek sessizce ağlarken ne Feyyaz, ne İzzet uğramamıştı dükkana.