JIGOLO | BXB

19 × Son Vuruş

Medya: Peyami..
Hoy maşallah 🔥

_

Ertan;

Bir sabaha daha açmıştım gözlerimi...
Bu sabah her sabah olduğundan farklı olarak evden kahvaltı etmeden çıkmamıştık.

"Feyyazla nasıl gidiyor, alışabildiniz mi birbirinize, yarıyor mu bir işe?"

"Yani işlerimi hallediyor, zeki çocuk."

"Hmm, ne güzel."

"Bu arada, benim seninle konuşmam gereken birşey var."

"Nedir?"

"Bir dakika."

Diyerek çantasından çıkardığı dosyayı önüme koymuştu.

"Bu ne?"

"İnşaat'ı bittiğinde hazır olacak apartmandan ve dükkanlardan hakkın olanlar."

"Ben-
Anlamadım hakkın olan derken?"

"Apartmandan iki dublex daire ve iki tane dükkan. Birde kullandığın araba.
Artık kiraya mı verirsin, satar parasıyla yatırım mı yaparsın orası sana kalmış."

"İyi de ben böyle birşey istemedim ki.
Hem ben hakkım olanı maaş olarak zaten alıyorum ya bunu konuşmuştuk."

Dediğimde elimi avuçlarının arasına almıştı.

"Bak, yarın ne olacağımız belli değil. Başıma birşey gelirse en azından bir yerde dikili bir ağacın olsun istiyorum."

"Peyami,"

"Söyle canım."

"Kötü bir hastalığa yakalanmadın değil mi?
Bak benden saklama böyle birşey varsa."

Dediğimde gülerek kafasını iki yana sallamıştı.

"Ben gayet iyi ve sağlıklıyım.
Sadece eğer olurda bir gün yanında olamazsam bir güvencen olduğunu bileyim.
Yeniden o işi veya seni zorlayacak herhangi bir işi yapmanı istemiyorum.
Şuraya bir imza atacaksın sadece."

"Beni düşündüğün için teşekkür ederim, ama bu kadarı benim için fazla. Ne yapacağım ki evleri, dükkanları?"

"Oturursun bir tanesinde, diğerini kiraya verirsin veya satarsın.
Okulun bittiğinde hayallerini gerçekleştirip bir yer açarsın kendine. Sokak canlarını iyileştirirsin..
Bak asla geri çevirmeni istemiyorum. Reddedersen, gider avukatıma bir vasiyet hazırlatır, başıma birşey gelmesi halinde neyim var neyim yok hepsini sana bırakırım."

Gözlerim dolmuştu..
O gün ilk kez içimde birşeyler hissetmiştim Peyamiye karşı. Ama aşk veya duygusal bir yakınlık değil. Bir arkadaş, dost belki içimide ki baba boşluğunun azda olsa dolduğunu hissetmiş ve sıkı sıkı sarılmıştım boynuna.

Koşulsuz sevgisini, onu reddedişlerime rağmen beni hala düşünmesini kesinlikle haketmiyordum.

"İmza??"

Kafamı onaylarcasına salladıktan sonra önüme koyduğu evraklara imzayı atmıştım.

"Aferin, hep böyle uslu ol, koca sözü dinle."

Diyerek yanağıma bir öpücük kondurup , dosyayı çantasına geri koymuştu.

"İki dakika puştluk yapmadan duramıyorsun değil mi?"

Dediğimde ikimiz de gülümsemiştik.
Kahvaltımızı bitirdikten sonra Peyami ofise, bense mahalleye geçmiştim.

_