JIGOLO | BXB

58 × Masal Sona Erdi

Feyyaz;

"Yorucu bir gece oldu, uyu dinlen istersen."

Söyledikleriyle beraber kollarımı karşımda duran adamın bedenine sarmıştım.

Yüzümü boynuna gömerken, boynunu ıslatan gözyaşlarıma karışılık olarak elleriyle kavradığı belimi hafifçe okşamıştı..

"Ağla..
İçinden ağlayıp rahatlamak geliyorsa ağla ve rahatla.
Ama unutma, ben hep buradayım, senin yanında."

Aradan geçen birkaç dakikanın ardından, kollarının arasından ayrılarak konuşmaya başlamıştım;

"Sana anlatamadım..
Bu şekilde öğrenmeni istemezdim. Benden duyman gerekiyordu.."

"Birde bunu mu düşünüyorsun? Ne önemi var bunun..
Senin için zordu ve ben bunu bildiğim için zaten beklerdim istediğin kadar. Bu şekilde öğrenmiş olmamızsa senin suçun değildi..
Bak sen yıllar sonra abini buldun, onunla karşılaştın, sarıldın..
Bunların tadını çıkar olur mu? Böyle şeylerle yorma kendini."

"Tadını çıkarabilir miyiz bilmiyorum.."

"................"

"Abim köyümüzden birine aşıktı,
Yusuf abiye..
Ben kendimi bildim bileli ona karşı sadece arkadaşlıktan öte şeyler hissettiğini biliyordum. Ama bunu dile getiremezdim. Bizim köyde hetero çiftler bile birbirleriyle öyle alenen görüşüp buluşamazdı..
Biliyorum ne kadar cahilce diyeceksin belki ama..
Kızlar öyle babalarının karşısına geçipte ben şu adamı seviyorum diyemiyorlardı..
Anca işte istemeye gelirlerdi böyle birşey varsa..
Tabii kızın babası kızını başka birine vermek istemiyorsa. Yani bu durumda bir erkeğin yada bir kadının çıkıp ben eşcinselim demesi..
Düşüncesi bile soğuk terler döktürüyordu insana."

"................"

"Ama bir gün..
Bir gün Yusuf abi söyledi..
Anne ve babası köyden bir kızla evlendirmek istediklerinde anlattı herşeyi.
Erkeklerden hoşlandığını söyledi..
Tabii Altay demedi direkt kimseye ama anlaşılması zor olmadı zaten. Yusuf abi, abimle arkadaş olduktan sonra etrafında başka kimse yoktu..
Abimde öyle..
Yaş olarak akran olmadıkları için annem hep söylerdi kendi yaşıtlarınla niye takılmıyorsun diye. Ama tabii garipsenmemişti..
Kimse tahmin etmemişti aralarında ki ilişkinin abi kardeş veya arkadaş ilişkisinden daha fazlası olduğunu..

"Sonra?"

"Yusufun babası önce bir güzel kemiklerini kırdı. Tabii amcamlar da aynı şekilde abimin...
Bir tek babam destek oldu, bir tek o anladı..
Evladımı böyle de kabul ederim dedi. Annem bile anlamadı , anlayamadı. Köyde duyulmaması için bir daha görüştürmediler tabii ikisini. Ama bir yolunu bulup devam ettiler yine..
Yusuf abi hiç vazgeçmedi, evlendirmelerine hiç boyun eğmedi..
En son köyde de duyulunca ipler tamamen koptu. Yusuf abi de, abim de defalarca , ama defalarca dövüldü...
Abim vazgeçti en son..
Yusuf abiye bir zarar gelmesin diye vazgeçti..
Yusuf abiyiyse bir an önce duyulanların yalan olduğunu kanıtlamak için komşu köyden biriyle sözleyeceklerdi.."

"................"

"Taki Yusuf abinin kararıyla ikisinin de kaçmak istediği günedek..
Abim Yusuf abiyi beklemek için her zaman buluştukları dere kenarında gitti. Yarım saat sonra kontrol etmek için gittiğimde yoktu, herhalde gittiler diye düşünüp sevindim. Çok mutlu olmalarını diledim..
Ama sabah Yusuf'un babasının onu vurduğu haberini aldık..
Abimeyse o günden beri bir daha ulaşamadık. Ona ne oldu, öldü mü kaldı mı bilemedik..
Üzüntüden babam hastalandı..bir daha toparlayamadı. Babam evladına son kez sarılamadı.."

Gözlerim yine dolduğunda,
Peyaminin de gözlerinin buğulandığını farketmiştim..

"Vicdansız köpekler...
Nasıl bir cana kıyabilirler ki? Üstelik cinsel kimliği yüzünden..
Evladına bunu yapmak kolay mı lan? Herşeyi geçtim, can almak kolay mı?"

"Yusuf abi ölmedi.."

"Ne-
Na-
Nasıl yani, yaşıyor mu?"

"Abim öldü biliyor..muhtemelen bu yüzden kaçmış. Cengiz abi amcamların onun peşinde olduğunu söylemiş üstelik. Ama yaşıyor..
İki ay yoğun bakımda kaldı, ama hayata tutundu. Şuan zaten köyde..
Evlenmedi, kimse de evlenmeye ikna edemedi. Çalışıyor, annesine bakıyor..
Babası hala hapishanede."

"Söyleyecek misin?"

"Evet. Gerçekleri bilmesi lazım.."

_

Altay;

"Böyle işte..
Benim hikayem bu."

"Bak ben bugüne kadar kimseyi öldürmedim. Öğrenirlerse beni bitireceklerini bilmeme rağmen borcunu ödemeyen herkesi sakladım..
Allah'ın verdiği bir canı alamadım, gözümü kırpmadan sıkamadım kafalarına.
Ama bir evet desen, o amcan olacak döl israflarını yer yüzünden silmem sadece iki dakikamı alır. Sana bunu yaşatanların kalbini söküp ellerine veririm! İnan yaparım.."

"Bu neyi değişir ki Sadi? Gideni geri getirir mi?
Yusuf ile tek bir anı yaşayabilir miyim yine? Ona bir kez daha sarılabilir miyim he?"

"Biliyorum gideni getiremem. Ama en azından biraz olsun merhem olmak istiyorum yarana."

"Oldun..
Emin ol şuan beni dinliyor olman bile bana çok iyi geliyor. Varlığın, beni koşulsuz seviyor oluşun..
Babam, kardeşlerim ve Yusuf vardı eskiden beni böylesine seven..
Artık sen de varsın..
Biliyorum, hisslerinin bir karşılığı olmasını isterdin ama işte.."

"Yapma! Bana açıklama yapma tamam mı?
Beni sevmek veya hisslerime karşılık vermek zorunda değilsin. Beni sev diye de yanında değilim. Ben senin her zaman yanındayım. Hem beni sadece değer verdiğin bir yakının olarak görebilirsin ama sevmeyi bırakma olur mu? Yusufta bunu isterdi emin ol...
Yeniden hayata tutunmanı, kalbinin yeniden aşkla atmasını o da isterdi. Birini seviyor olmanın Yusuf'a ihanet olacağını düşünme lütfen. Bak kardeşine de kavuştun..
Bundan sonra yepyeni bir hayat kur kendine. O pislik amcanların yanına da dönme sakın. Ben hep yanındayım, onlardan korurum seni, sana zarar vermelerine izin vermem. Artık mutlu ol, hayatın tadını çıkar ve tüm korkularından sıyrıl..
Hayat eskileri hatırlayıp hep o anda kalmaya yetecek kadar uzun değil maalesef."

_

Feyyaz;

Gece tüm olanları düşünerek, tekrar tekrar ağlayarak tıpkı bir bebek gibi uyumuştum sevdiğim adamın kollarında..

Gözlerimi gelen arama üzerine açtığımızda, ekranda annemin adının yazmsıyla doğrulmuştuk yatakta.

"Alo anne hayırdır bu saatde?"

"Sana yazıklar olsun!"

"Anlamadım anne ne oluyor?"

"Bana, anana verdiğin sözü ciğnersin ha?"

"Anne ne oluyor anlamıyorum?"

"O..
O İzzet denen adam.
O da abin gibiymiş..evlenmiş hatta amcanlar söyledi."

Ve masal sona ermişti..

Gerçeklik ile buz kesen bedenim, sevdiğim adamdan ayrılacağım korkusuyla sarsılırken annemin öfke dolu her kelimesi, kalbime zehirli birer ok gibi saplanıyordu.

"Hemen! Hemen dönüyorsun köyüne anladın mı beni?
Amcanları zor sakinleştirdim! Eğer akşam burda olmazsan kemiklerini kırmaya gelecekler..
And olsun yaşatmazlar seni Feyyaz! Gel buraya, ve durumu öğrendikten sonra o herifin yanından ayrıldığını , uzun süredir orda çalışmadığını söyle amcanlara!"

"Anne-"

"Sana hakkımı helal etmem Feyyaz!
Eşyalarını topla, dön evine!
İstanbul maceran bitti artık!"