JIGOLO | BXB

65 × Final

Destekleriniz benim için çok çok kıymetliydi. Düzenli olarak yorumlarını esirgemeyen, oylarını her zaman veren herkese teşekkür ediyorum.

Yeni bir kurguda tekrar görüşünceyedek ✌️

_

Feyyaz;

Son yaşadıklarımızın üzerinden iki ay daha geçmesi ile yaz gelmişti..

O gün bana bunu yaşatanın Engin denen o alçağın adamı olduğunu öğrenmemiz uzun sürmemişti.. ve bu tabii ki o pisliğin aldığı cezaya yansıdığı için, artık içerden çıkması daha da zorlaşmıştı..

Bu saatden sonra bize bulaşmaya cesaret edemeyecekti artık.

Elimde ki dosyalarla Peyami'nin odasına girdiğimde, karşısında oturan bir kadın benim gelişim ile ayaklanmıştı.

Bu arada, abim ve Sadi'nin düğünü öncesi hep beraber toplandığımız bir akşam Cengiz abiye bizim şirkette çalışabileceğini söylemiştim. Kendisi banka yönetciliğini bitirmişti ve şirket işlerinden anladığı için, bizimle iletişime geçtiğinde Peyami
Cengiz abiyi işe almış, hatta Fırat bey ile beraber çalışmasına karar vermişti.

Böylece ben de eski pozisyonuma geri dönmüştüm artık.

"Ben yavaştan hazırlıklara başladım. Sen biletleri ayarladın mı?"

"Evet, iki gün sonraya."

"O kadar kısa süre mi?"

"Evet işlerimi de hallettim zaten, beklemenin ne anlamı var ki?"

"Tamam öyle olsun o zaman. Neyse, şu dosyalara imzan gerek."

"Tamam dur şunun parasını yatırayım da."

"Kimin?
Sahi o kadın kimdi..?"

"Hangi kadın?"

"Ben geldiğimde odadan kaç kadın çıkıyordu?"

"Ha o mu?"

"Evet o..
Kimdi?"

"Şeydi ya."

"Peyami!"

"Esin."

"Esin..
Ha, eski karın?"

"Evet."

"Eee ne diyormuş?"

Demiştim, masanın ucuna oturarak.

"Nafakasını istiyor."

"Ödemiyor musun ki?"

"Yok canım ödüyorum. Yani genelde muhasebe hallediyor şirket hesabından ama, bugün sistem arıza yaptı biliyorsun. Bir saat gecikince, hemen böyle dayandı kapıma. Ben de şimdi kişisel hesabımdan ödedim."

"Hmmm anladım."

Dememe karşılık , yüzüne yerleştirdiği o gülüş ile ne diyeceğini tahmin etmiştim.

"Ne bakıyorsun?"

"Hiiç."

"Ben o bakışları anlıyorum ama hiç heveslenme kıskanmıyorum çünkü."

Ağzından çıkan ufak bir kıkırdama ile gözlerimi daha da büyütmüştüm..
Hayır neyin sinirlenme numarasını yapıyordum ki, bal gibi de kıskanmıştım işte.

Beni kucağına çekip oturttuğunda dünyayla bağımız yine kopmuştu..

"Hazır mısın?"

"Neye?"