JIGOLO | BXB

54 × Ruhuma Kazınan Aşk

Feyyaz;

Az sonra kollarımı sardığım boynundan yavaş yavaş ayrılırken etrafımızda ki insanların bize olan bakışları, ve kendi aralarında konuştuklarına kaymıştı gözlerimiz kısa süreli..

Ardında Peyami elimi kavramış ve beni kendisiyle beraber çıkarmıştı şirketten.
Arabaya oturup yola çıktığımızda ikimiz de konuşmamıştık..

Kırmızı ışıkta durduğumuzda, yanda ki arabadan gelen müzik sesine kaymıştı gözlerimiz..

Ben bir tek adam sevdim..
O da sensin, o da sensin
Ben bir tek sende yandım,
Alevlendim, delilendim.

Ben bu sevdayı
Yemin bildim, söz bildim.
Ben bu sevdayı kutsal bildim.

Ben de bir tek adam sevmiştim..
Eşcinsel oluşumu kendime bile anlatamazken, kabullenemezken, ailemizde yaşananlardan sonra kendimi , kendime dair olan herşeyi eski bir sandığın içine saklar gibi saklayıp kaldırmıştım..
Ve o sandığın kilidini açarak yüzleşmem gereken duygularla yüzleştirmişti Peyami beni..

Ve artık mümkün değildi..
Onsuz bir Feyyaz mümkün değildi.

Öyle ya, insan kayıp yanını buldu mu kopamazmış ondan..
Yanında olsa bile özler, ona hasret kaldığı zamanlar özlem ateşi yakarmış tüm benliğini..

Peyamiye ulaşamadığım şu birkaç saat bana da bir asır gibi gelmişti.
Evin önüne geldiğimizde, kemerlerimizi çözerek arabadan inmiştik.

Eve doğru adımlayarak kapıdan içer girdiğimizde, Peyami elimi tekrardan nazikçe kavramış ve koltuğua geçerek karşısına oturtmuştu beni.

"Özür dilerim.."

Neden özür dilemişti ki? Açıklama yapması gereken ben iken o neden özür dilemişti?

"Neyin özrünü diliyorsun?
Özür dilemesi gereken biri varsa o da benim.
Biliyorum sana bunu kanıtlayamam ama.."

İki parmağını dudağıma bastırmıştı beni suturabilmek için.
Ardından biraz daha yaklaşarak, yüzümü avuçlarının arasına alarak konuşmaya başlamıştı.

"Benim kanıta veya inandırılmaya ihtiyacım yok, ben zaten senden bir an olsun şüphe etmedim. Gözümle görsem dahi mutlaka bir açıklaması vardır diyeceğim tek kişi sensin Feyyaz. O alçağın bir oyunu bu, biliyorum ve bunu çok yakında ortaya çıkaracağım.
Asıl sen beni affet. Öyle öfkeyle çekip gitmemeliydim, seni merakta bırakmamalıydım. Baksana inandığımı sanmışsın.."

"Özür dilemene gerek yok..
Sen bana inanıyorsun ya, güveniyorsun..
Bu bana dünyalara bedel."

+18

Peyami;

Söylediklerimin ardından dudaklarına yapışmamla önce afallasa da ardından karşılık vererek dudaklarını aralamıştı..

Dilimin dişlerine dokunuşu, dilinin ıslaklığı ile buluşu kanımın fokurdamasına neden olmuştu yine.

Kanepedeyken altına almış ve deli gibi öpüp emmeye devam etmişti dudaklarımı..

Ayrı kaldığımız birkaç saatin hasretini dindirircesine, birbirimizden uzak kaldığımız saatlerin açığını kapatırcasına, özlem ile öpüp emiyordu dudaklarımı.

Cektimi hızlıca çıkardıktan sonra, siyah gömleğimin düğmelerini çözürek gömleğimi iki yana doğru sıyırmış, göğüs uçlarımı ağzına alarak sert bir şekilde emmeye başlamıştı..