JIGOLO | BXB

44 × Doğum Günü

Feyyaz;

Bugün benim doğum günümdü..
Yıllardır kutlamıyordum ama en azından bu sene farklı olur sanıyordum.

Sevdiğim adamın yanında, onunla başbaşa kurmuş olduğumuz tatlı bir yemek masasında, başbaşa bir güzel bir gece..

İstediğim fazla birşey değildi. Ama küstük..
Farketmeden olayı büyütmemle oda bana kırılmıştı sanırım. Yada zaman mı vermişti bilmiyorum ama konuşmak için yaptığı tüm ısrarları geri çevirdikten sonra daha da sesi çıkmamıştı.

Belki de ayrılmıştık..
Kalbime zehirli bir ok gibi saplanan bu düşünce tüm bedenimin uyuşmasına neden olurken, işe gitmem gerektiğini hatırlayarak yatağımdan doğrulmuştum.

Her sabah işe gitmek için can atan ben, onun soğuk bakışları altında ezilmeye dayanamıyordum.
Üzerimi değişerek evden çıkarken kapının önünde gördüğüm manzara, kalbimde ki kanadı kırık yaralı kuşun iyileşerek yeniden kanat çırpmasına neden olmuştu.

Aramızda olan kırgınlığa rağmen yine buradaydı, beni almaya gelmişti.
Arabanın kapısını açarak usulca ön koltuğua kurulmuştum.

Yol boyu konuşmasak bile, hala benim için sabahın erken saatinden kapımın önünde beklemesi, beni düşünmesi o kadar mutlu ve iyi hissettirmişti ki, mutluluktan ağlayabilirdim.

Şirketin önüne geldiğimizde arabadan inmiştim..

"Sen..
Sen gelmiyor musun?"

"Yetişmem gereken bir toplantı var. Bugün ne zaman uğrarım bilmiyorum..
Belki eve geçerim."

Ona doğum günümü söylemediğim için, bilmiyor olmasına kızamazdım..
Ancak en azından insan kaynaklarından öğrenmesini beklemiştim ne yalan söyleyeyim.

Ama olsun..
Onun canı sağolsun.

Omuzlarım düşük bir şekilde şirketin kapısından içeri geçerek, Fırat beyin odasının yolunu tutmuştum.

"Ben de seni bekliyordum Feyyaz. Hoşgeldin."

"Bir sorun mu var?"

"Yok yok merak etme. Sana hediyeni vermek için bekliyordum."

"Hediye mi?"

"Evet, bugün senin doğum günün ya."

"Siz-
Nereden öğrendiniz ki?"

"Dosyanda yazıyordu."

Diyerek hediye paketini bana uzatmıştı.

"İyi ki doğdun, iyi ki tanıştık."

Teşekkür amaçlı sarılıp hediye paketimi açmaya başlamıştım.

"Bu bu bizim köyün-"

"Evet, sizin köyde ki köprünün minyatürü. Köyünüzün mimarı yapısını konuşurken öyle güzel anlatmıştın ki..
Özellikle aşıklar köprüsünü. Gidemediğin zamanlar azda olsa özlemini giderirsin, çalışma masana koyarsın ve baktıkça beni hatırlarsın diye yaptırdım."

"Çok teşekkür ederim. Bu hayatımda aldığım en güzel hediyelerden biri. Çok iyi bakacağıma emin olabilirsiniz."

Arkamı dönüp odadan çıktığımda kapıda Meltem nursuzuyla karşılaşmıştım.

Fırat beyin odasının kapısı camdan olduğu için odanın içi de gözüküyordu haliyle..

"Ne o Feyyaz sarılmalar, hediyeler falan."

"Anlayamadım?!"

"Bişey mi kutluyorsunuz onu merak ettim."

"Hı hı, doğum günümü."