Κεφάλαιο 37ο

908 56 22
                                    

Τώρα.
Αχιλλέας,23 ετών.

Το πόδι μου ανεβό κατέβαινε.
Αν δεν ήταν το πλακάκι σίγουρα θα είχα κάνει τρύπα.

Την είχαμε κάτσει.

Το περίμενα .
Να πω ότι δε το περίμενα.
Ότι θα μας έσκαγε στα μούτρα.
Ο Γαβριήλ δίπλα μου ματωμένος στο πρόσωπο από τις γροθιές των αστυνομικών.

Με τον Ορφέα στη ίδια κατάσταση.
Εγώ το ίδιο.
Δε μας καιγόταν καρφί όμως
Η νύχτα φαινόταν πως είχε ακόμα δρόμο.

Ήμουν έξαλλος που βρισκόμασταν εδώ μέσα.

Ο Στράτος Μιχαηλίδης είχε κάνει τη κίνηση του.
Και ήταν πολύ καλή.

Βρισκόμασταν στη λέσχη .
Προσπαθούσαμε να βρούμε την επόμενη μας κίνηση.

Εγώ ήμουν σε άθλια κατάσταση.
Κάτι δε πήγαινε καλά και με τον Ορφέα .
Από την ώρα που είχε βγεί από το δωμάτιο του κάτι είχε αλλάξει.

Είχε σκοτεινιάσει.
Δε κατάλαβα το πότε είχε φύγει από τη κουβέντα.

Τα νεύρα μου το Γαβριήλ δεν έλεγαν να φύγουν.
Αργά η γρήγορα όμως θα είμασταν όπως πριν .
Πάντα είμασταν.

Αλλά δε το χωρούσε το μυαλό μου πως μπόρεσε να μου το κρύψει.
Εκείνος και η Εύα.

Τι στο διάολο συνέβαινε;

Είχαμε γίνει τσίρκο.
Χτυπήματα από παντού και εγώ είχα χάσει τον έλεγχο.

Ήμουν συντετριμμένος.
Προσπαθούσα να μη το δείχνω στην Ηρώ.
Αλλά αποτύγχανα.
Όταν θα πήγαινε στη γυναικολο ένα ακόμα άγχος προστέθηκε.
Είχα στείλει το Πέτρο μαζί της
Αλλά ήταν και πάλι επικίνδυνο.

Πώς στο διάολο βρεθήκαμε σε αυτή τη θέση;

Ακόμα ακούω τη φωνή της εκεί μέσα στο δεντρόσπιτο να μου λέει πως δε με μισεί.
Ένα βάρος έφυγε από πάνω μου.
Δε μπορούσα να μηλίσω.
Το μυαλό μου δε λειτουργούσε.
Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν εκείνον νεκρό.
Με μια σφαίρα στον κρόταφο.
Με κομμένο το λαιμό.
Κρεμασμένο .
Τα χέρια μου στο λαιμό του
Δεν ήταν ο πατέρας μου πλέον.
Όχι ότι ήταν και ποτέ.

Τώρα έβγαζαν όλα νόημα.

Γιατί με απασχολούσε τόσο πολύ.
Με τις δουλειές,τις αποστολές τα ραντεβού.
Ήθελε να με απομακρύνει.
Να με αποδυνάμωσει.
Να με ξεφτυλλίσει.
Να μη λειτουργώ σωστά ώστε εκείνος να ξεγλιστρά χωρίς να τον παίρνω χαμπάρι.

Κάτι όμως δε πήγαινε καλά.
Γιατί να αθετήσει το λόγο του έτσι.

Ακόμα και αν η Ηρώ είχε κάνει τη βλακεία.
Μπορούσε να βρει άλλο τρόπο να το λύσει το θέμα.

Στάχτες και βροχήWhere stories live. Discover now