This Heart Belongs to YOU (Completed)

This Heart Belongs To YOU - 65 (The Parents)

💙 65

Chloe's POV

"Chloe Maven Fuentabella Cavalier, can I court you?" Ulit niya dahilan para itulak ko siya palayo.

"Kung nagbibiro ka Ake, hindi nakakatuwa!" Asik ko rito.

"Kailan ba ako nagbiro Chloe?" Walang reaksyong sabi nito.

Wait. Seriously?!

"Are you kidding me?!" Hindi makapaniwalang bulalas ko. Hindi. Hindi ako naniniwala sa tanong nito. Hindi. Ayokong maniwala. Hindi pwede.

Napailing ako at napakunot noo.

"Chloe.." Tawag niya. Nang maramdaman kong papalapit na siya ay bahagya akong umatras. "What the hell?!" Singhal niya sa akin.

Iyan? Iyan ba ang nagtanong kung gusto niya akong ligawan?! Laging nakasigaw sa akin!

"Ake, nakakaasar ka na ah! Tigilan mo iyan! Hindi ka nakakatuwa ngayon! Kung pagti-trip-an mo ako, please huwag. Huwag ako! Iba nalang." Napayuko ako at napakagat labi. Hindi ko maintindihan kung bakit napakabilis ng pintig ng puso ko ngayon, na sa pagkakataong ito ay hindi ko gusto iyon.

"Iba nalang? Are you saying na iba nalang ang ligawan ko? Bakit? Akala ko okay tayo." Sunod sunod na litanya niya. Napakunot noo ako.

Seryoso ba siya?

"Pero.. Kasi.. Ano.. Eish! Hindi ka kapanipaniwala Ake." Bumuntong hininga ako saka ko siya tinitigan. "Stop this prank Ake.." Seryosong sabi ko saka ako tumakbo palabas ng school ground. Swerte namang may nakita akong taxi doon kaya agad ko iyong pinara.

Nang makarating ako ng bahay ay walang bihis akong humiga sa kama. Hanggang ngayon ay hindi pa rin mawala ang kabang nararamdaman ko. Ang takot na sa di malamang dahilan ay hindi na mawala sa akin.

Bakit? Bakit kailangang itanong iyon ni Ake?

Dumapa ako. Hawak ang unan ko ay nagpagulong gulong ako sa kama. Kung dati ay dahil sa kilig, ngayon ay dahil sa hindi ako mapakali. Hindi ako makapaniwala sa narinig ko kay Ake kanina. Hindi rin ako makapaniwalang ganoon na palang way ang tingin niya sa akin.

Hindi ka makapaniwala o sadyang ayaw mo lang paniwalaan?

Napairap ako sa kawalan dahil sa naisip ko.

Knock knock!

Agad akong napabalikwas ng bangon nang makarinig ako ng katok sa pinto ko. Mula doon ay nakita ko ang pagpasok ni Mama.

"Mama!" Masayang bulalas ko. Sinalubong ko ito ng yakap at hinalikan sa labi, a quick peck. "Namiss po kita! Si Papa?"

"I've missed you too baby. Nasa daan pa. May idinaan muna sa opisina bago umuwi." Mataman akong tinitigan ni Mama mula ulo hanggang paa. "Nasabi ni Manang na nagpunta ka daw sa event ng school niyo ah. Ang ganda ganda naman ng anak ko." Nakangiting sabi nito. Nginitian ko naman siya saka ako muling yumakap dito.

"Salamat po Mama.." Lambing ko saka ako napabuntong hininga. Nang makita ko si Mama ay kahit papaano nawala ang pangambang nararamdaman ko.

"How are you iha?"

"Okay naman po Ma." Humiwalay ako sa pagkakayakap saka umayos ng upo.

"Good. Oh si Blake? Ang sabi ni Manang magkasama kayo ah."

Sandali akong natigilan nang marinig ko ang pangalan ni Ake. Ilang sandali pa ay napanguso ako saka humalukipkip.

"Iniwan ko doon."

"Oh bakit?" Nagtatakang tanong ni Mama.

"Eh kasi.. Alam mo ba Ma, sabi niya gusto niyang manligaw. Ayoko nga!" Nakangusong sabi ko. Narinig ko namang tumawa si Mama kaya nilingon ko siya. "Ma naman.."