Melis'in ağzından
(öğleden sonra)
Kapıyı açtım. Artık gidecektim. Daha fazla dengesizliklerine katlanmayacaktım. Hayatıma bakacaktım. Beni isteyen insanlarla takılacaktım, beni dinleyen ve önemseyen... Levent tüm bunları kısa bir zamanda gerçekleştirmişti, belki bir süre daha uzatabilirdim onunla olan ilişkimi diye düşünüyordum, Arınç'tan sonra, bana iyi gelecekti belki de.
Elim kapı kolunu kavramışken ardımdan bana hala yalvaran gözlerle bakıyordu.
Arınç: Gitme! O sandığın gibi biri değil.
