ညို့မှိုင်းယစ်ငင်

အခန်း (၃၆) ဝှက်ထားသော

unicode

အီဗီ နိုးလာသောအခါ ကုတင်၏တစ်ဖက်ခြမ်းသည် ဗလာဖြစ်ပြီး အေးစက်နေသည်။ မနေ့ညက ဘာဖြစ်သွားတာလဲလို့ သူမ တွေးမနေနိုင်တော့ဘဲ နောက်ဆုံးမနက်က အိပ်မက်တစ်ခုသာ ဖြစ်ခဲ့သည် ။ သူ လုံးဝ အိပ်မပျော်ဘူးလား။ သူမ မနိုးလာခင်ထသွားတာလား။ မဟုတ်ရင် ညကနည်းနည်းပဲအိပ်ပြီး ထသွားတာလား။

အီဗီ သည် ခေါင်းယမ်းကာ ကုတင်ပေါ်မှ အလျင်စလို ခုန်ဆင်းလိုက်ရာ သူတို့၏ အနမ်းများက သူမ စိတ်ထဲမှာ တစ်ဖန် လွှမ်းမိုးလာသည်။အီဗီ သည် သူမ၏ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကိစ္စများ လုပ်ဆောင်ပြီးနောက် အယ်လီးယက်စ် သည်သူမ၏တံခါးကိုခေါက်ပြီး သူမကိုအခန်းမှ ခေါ်ထုတ်ခဲ့သည်။

နေဝင်ချိန်ဖြစ်၍ ရဲတိုက်ရဲ့ နေရာအလွတ်လေးတခု တွင် သူမ၏ အစားအသောက်ကို ပြင်ဆင်​ပေးထားသည်။ နှင်းတွေ ကျဆင်းလာပေမယ့် အရာအားလုံးက အဖြူရောင်နဲ့ ဖုံးလွှမ်းနေဆဲဖြစ်ပြီး သူမရဲ့ စားသောက်ပွဲကတော့ မထင်မှတ်ပဲ အတော်လေးကို သာယာနေခဲ့ပါတယ်။ သူမသည် ချစ်စရာကောင်းသော နေဝင်ချိန်နှင့်အတူ မြို့ကို အပေါ်စီးမှ မြင်ရသော လှပသော ​​နေရာတွင် စားသောက်နေပါသည်။

နေထွက်ချိန်မဟုတ်ပဲ နေဝင်ချိန်မှာ သူမရဲ့မနက်စာကို ဒီနေရာမှာစားရတာအသားမကျသေးပေ။ မနေ့က အယ်လီးယက်စ် သည် ဗန်ပိုင်းယားတွေရဲ့ အလေ့အကျင့်ကို လိုက်နာရန် သူမအား တောင်းဆိုခဲ့သည်။ ရဲတိုက်တွင် သွေးစုပ်ဖုတ်ကောင်များနှင့် ပြည့်နှက်နေပြီး နေ့လယ်ခင်း သို့မဟုတ် သွေးစုပ်ဖုတ်ကောင် အတွက် ညသန်းခေါင်နှင့် ညီမျှသည့်အချိန်တွင် အမျိုးသမီးတစ်ဦးအတွက် မကောင်းကြောင်း အကြောင်းပြချက်ပေးခဲ့သည်။ အီဗီ နားလည်ပါသည်။ သူမသည် ဤရဲတိုက်တစ်ခုလုံးတွင် တစ်ဦးတည်းသောလူသားဖြစ်ကြောင်း သူမ၏ခင်ပွန်းက သူမအား ပြောပြခဲ့သည်ကို သူမ သတိရပြီး သူမသည် ဤနေရာရှိလူတိုင်းအတွက် ကြီးမားသောသွေးဆောင်မှုတစ်ခုဖြစ်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် သူမသာ နာခံနိုင်ခဲ့သည်။ အားလုံးက သူ့မအတွက်ကြောင့်မလို့ ငြင်းစရာမှမရှိတာ။

"အရှင့်သား လုပ်စရာလေးနည်းနည်းရှိနေလို့ မနက်စာအတူလာ မစားနိုင်တာပါ၊ ညနေစာတော့သခင်မလေးနဲ့အတူ စားပါလိမ့်မယ်။" အယ်လီးယက်စ် သည် သူမ၏ တုံ့ပြန်မှုကို သတိပြုကာ ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး အနည်းငယ် ဂရုတစိုက် ပြောလိုက်သည်။