Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"UNUTULMAZ"
Umay Demirkan'dan
Sonunda söyleye bilmiştim evet tacize uğramıştım. 15 yaşımda o günü hatırlamak dahi istemiyordum.
2 yıl önce
Yeni kitaplarımı alarak kitaphaneden çıktım. Okuldan geç çıkmışdık ödev yüzünden, yengemler kızmasa bari. Köyün yolunun başında durdum. Araçlar yolu tamir ediyorlardı. Oflayarak diğer yola geçtim. Yıkık sokaktan hızla geçmeğe çalıştım. Daha fazla geç kalırsam yengemden kurtulamazdım.
Çantama kalemimi atmak için çantamı çıkardım hızlı adımlarla çantamın gözünü açarak kalemi koydum. Tam başımı kaldırıp yoluma devam edeceğim sırada bir el ağzıma yapıştı.
Ne olduğunu anlamadığım da beni arkaya sürükledi. Arkamda ki, adama bakmak için dönmeğe çalışıyordum ama izin vermiyordu. Çırpınarak ellerinden kurtulmaya çalıştım. Kolumdan tutarak beni yere attı, başımı kaldırarak etrafa baktım. Adamı görememiştim.
Burası yolun başındaki harabeydi. Arkamı döneceğim sırada yeniden el ağzıma yapıştı. Kapıya kaçmak istediğimde yüzüme attığı tokatla yeniden yere düştüm. Bir tane daha sert tokat attığında gözümün önü karardı.
Hıçkırarak ağladığım da bayılmıştım. Bacak aramdan yaranan ağrı bedenime yayıldı. Gözlerimi açmaya çalışıyordum ama açamıyordum. Ağrı yüzünden ellerimle üstümdeki adamı itmeğe çalıştım ama olmadı.
Üzerimde ki ağırlık yok olduğun da yorgun bedenimi buz gibi betonun uzerinden kaldırdım. Yere bakdığım da kan olduğunu gördüm. Ne olduğunu niye akdığını bilmediğim için korkarak ayağa kalktım. Ayakabılarım beni getirirken yolda düşmüştü ayaklarım yalın bir halde üzerim ve saçlarım dağınık ağlaya ağlaya eve geldim. Çok korkuyordum.
"Noldu kız sana?" Yengemin sesiyle ona baktım." Dü-düşdüm" anlatanamıştım. Anlatırsam bana kızarlardı, hem ne diyeceğimi nasıl anlatacağımı bilmiyordum. "Bu saatde senin yollarda ne işin var ha? Okul biteli ne zaman!"
"Niye bağırıyorsun Esme?" "Okul biteli 2 saat olmuş bizim kızın okuldan geliş türüne bak" amcam bana bakdığın da üzerimi düzelttim. "Zaten bir kız okuyor, buna param yok zar zor geçiniyoruz okul mokul yok" dedi amcam.
Çaresizce amcama baktığım da, "Amca yalvarırım gideyim bir daha geç kalmayacağım"
"Geç kız içeriye sen bana söyle nerdeydin ha!" Yengem o gün ne kadar kızmış hatta vurmuştu bana. O akşam ağrıdan uyuyamamıştım. O gün anlamaıştım ne yaşadığımı ama beyüdekçe anladım nasıl iğrenç şeye uğradığımı. Kimseyede söyleyemedim. Kim inanırki, bana?
O gün gözümün önünde canlandığın da yeniden yaşlar akdı gözümden. O gün benim için unutulmazdı. Hayatımdan, okulumdan oldum. Böyle konuşuyorum ama hala sokakda yanlız gezemiyordum. Korkuyordum sanki, sanki yine aynı şeyi yaşayacakmışım gibi geliyordu.
Başımı çevirip Serhat ağa'ya baktım. Sadece bana bakıyordu. Bir şey söylemeyecekmiydi? Belkide inanmamışdır bile.
"Nasıl?"
Kaşlarını çatarak sorduğu soruya cevap verdim. "Tacize uğradım, ve kimseye diyemedim" Hala bana bakarken gözlerini kapattı ve önünde dönerek gözlerini açtı. Konuşacağım sırada araba haraket etti. Bir şey sormamıştı bende bir açıklama vermemiştim.
Beni eve götürmemişti, gittiğimiz yola bakılırsa da konağada gitmiyorduk. Nereye gidiyorduk bilmiyorum ama,söylediğim için rahatlamıştım galiba.
♤
Araba durduğun da geldiğimiz yere baktım.Küçük ama şık külübe gibi yerdi. Ormanlığa geldiğimizde korksam da bu evi görünce rahatlamıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arabadan inerek eve yol aldı. Bende yorgun bedenimi dışarı atarak ardından gittim. Anahtarla kapıyı açarak içeri geçtim. Çok güzel kokuyordu ev. Kenarda durarak ellerimi birleştirdim başımı aşağı salarak bekledim.
Başımı kaldırdığım da bana bakdığını gördüm. Mutfağa geçerek dolabı açdı ve içki çıkararak masada ki bardağa döktü. Masaya oturarak bardağı elinin altında oynatmağa başladı.
"Sana neden inanayım?"
Ne cevap verecektim? Yalan söylememişdtim ki? Ama bana inanması içinde ne söyleyeceğimi bilmiyordum. Derin nefes alarak konuştum. "Yalan söylemiyorum" Bardağı yere bırakarak ayağa kalktı. Cebinden sigarasını çıkararak dudaklarına aldı ve yaktı.
Dudaklarından dumanı çıkararak bana baktı. Onun bakmasıyla yeniden yere baktım. "Yani, tek bir lafıma güven diyorsun?" O güvenmezdi ki? Ne yapacağımı ne söylemem gerekdiğini bilmiyordum. "Ben,ne diyeceğimi bilmiyorum, ama yalan söylemiyorum yemin ederim" çaresizce gözlerine baktım.
Yeniden sigarasından derin duman çekerek konuştu. "Anlat, baştan!" Dedi. "15 yaşın da okuldan eve dönerken her zaman ki,yolda tadilat vardı, o yüzden diğer yoldan geldim" derin nefes aldığımda ağlamamak için mücadele ediyordum.
"Sonra işte...ben, yani beni ka-kaçırdı biri. Kim olduğunu bilmiyorum. Sonra, ben...ben bir şey hatırlamıyorum ama sonradan anladım" anlatırken o kadar utanmıştım ki. Ona baktığım da gözlerini kısmış bana bakıyordu.
