𝙿𝚕𝚊𝚢 𝙻𝚘𝚟𝚎 𝙾𝚛 𝙻𝚘𝚟𝚎 𝙶𝚊𝚖𝚎

❀𝕊𝕚𝕩𝕥𝕪 𝕆𝕟𝕖 ℙ𝕒𝕣𝕥❀

-کی بود؟

چانیول رو به خدمتکار پرسید.

-لوهان شی اومدن.
-اوه
-پس بلاخره تولمون دلش برامون تنگ شد.

بکهیون و چانیول با خوشحالی از پشت میز بلند شدن و به سمت در رفتن.
با باز شدن در و نمایان شدن چهره ی لوهان و سهون،بکهیون و چانیول لبخندی زدن.

-عزیز دلم
-آپاا

لوهان بدون مکس خودشو توی آغوش بکهیون انداخت و بغضش رو قورت داد.
بکهیون با بغل کردن لوهان و منقبض شدن بدنش لبخند آروم داشت از لبهاش فاصله می‌گرفت!
نگاهشو به سهون دوخت که داشت با چانیول خوش و بش میکرد.
بکهیون خوب لوهان رو می‌شناخت و وقتی لوهان همچین بغلی رو میکرد یعنی پسر کوچولوش ناراحت بود!
لبخندش رو دوباره روی لبهاش نشوند و لوهان رو از خودش فاصله داد و به چهره اش نگاه کرد.

-حال دردونه ی من خوبه دیگه؟

لوهان لبخندی زد تا آپای باهوشش به چیزی شک نکنه و سرش رو به علامت مثبت تکون داد‌.

-من خوبم آپا.

بکهیون لبخندشو بزرگتر کرد.

-خوبه‌.

لوهان از بغل بکهیون‌ بیرون اومد و چانیول رو بغل کرد.

-اوه...آهوی لوس من.
-دلم برات تنگ شده بود آپاا.
-منم دلم برات کلی تنگ شده بود عزیز دلم.
-خوش اومدی سهونا..بیا بشین عزیزم.

بکهیون رو به سهون گفت.

-ممنون عمو بکی

چانیول نگاهشو به چمدون لوهان داد و لوهان رو از خودش جدا کرد.

-اومدید اینجا بمونید؟

با حرف چانیول بکهیون هم به چمدون نگاه کرد و منتظر جواب سهون و لوهان شد.

-لوهان گفت که می‌خواد برگرده خونه.
-و چرا؟
-فقط دلم براتون تنگ شده بود.
-اووه...پسر کوچولوم دلش برام تنگ شده این خبر خیلی خوبیه مگه نه بکهیونا؟

بکهیون نگاهشو از سهون گرفت و به چانیول نگاه کرد.

-آره..خبر خوبیه...اینجا واینستید بچه ها بیاید شام بخورید.

با تموم شدن حرفش به سمت میز رفت و چانیول و لوهان و سهون هم پشت سرش رفتن و با نشستن بکهیون سرجاش لوهان و سهون متوجه شخص دیگه ای هم شدن که تا به حال ندیده بودنش.
لوهان با تعجب به چهره ی اون زن که بهش میخورد سنی حدود شصت تا هفتاد رو داشته باشه نگاه کرد.
چهیونگ با دستمال روی میز لبهاش رو پاک کرد و از جاش بلند شد و روبه روی لوهان ایستاد.

-پس لوهان تویی!

لوهان اول به سرتا پاش نگاه کرد و بعد با کمی شوک تایید کرد.

-ب..بله.

چهیونگ لبخندی زد و لوهان رو بغل کرد.
لوهان با شوک به چانیول و بکهیون نگاه میکرد و میخواست بدونه اون زن کیه!!