𝙿𝚕𝚊𝚢 𝙻𝚘𝚟𝚎 𝙾𝚛 𝙻𝚘𝚟𝚎 𝙶𝚊𝚖𝚎

✿𝚃𝚠𝚎𝚗𝚝𝚢 𝙾𝚗𝚎 𝙿𝚊𝚛𝚝✿

جام شامپاینش رو توی دستش چرخوند و همش رو سر کشید که همون لحظه کای به سمتش اومد و کنارش نشست.

-سهون کجاست؟
-رفت.

کای توی جاش نیم خیز شد و با تعجب بهش نگاه کرد.

-چی؟..چرا؟..کی؟. کجا؟..چرا خبر ندادی؟

هاسول شونه هاشو بالا انداخت و جامش رو دوباره پر کرد.

-آه...گوشیشو برنمی‌داره!
-ولش کن.

کای با گیجی به هاسول نگاه کرد.

-چرا؟...این تو نبودی که تا همین دیروز کونمو پاره میکردی که چرا با خودم نمیارمش؟
-دیگه نیازی بهت ندارم.

هاسول مختصر گفت و چشمای کای و متعجب تر کرد.
اما کای چرا تعجب میکرد؟!..هاسول همیشه همین بود!..به محض اینکه کارش باهات تموم میشد درست مثل یه تیکه آشغال مینداختت تو آشغالی!
و این موضوع بارها به کای ثابت شده بود.
البته اینم باید درنظر بگیریم که کای هم یکی لنگه هاسوله کاری که براش سودی نداشته باشه محاله انجام بده!
کای نگاهشو از هاسول گرفت و جامی برای خودش برداشت.

-پس جایزه ام چی میشه؟

هاسول با خونسردی تمام لب زد.

-نگران نباش..به شوهوا و هیوجونگ گفتم امشب بیان پیشت.

کای نگاهش رو به هاسول دوخت.

-اون که جای خودش...

دستشو روی رون پای هاسول گذاشت.

-من الان میخوام...اونم با تو!

هاسول نیشخندی زد و دستشو روی گونه کای گذاشت .

-میدونی که من سهونو میخوام دیگه نه؟!

کای چشماشو توی حدقه چرخوند و اهوم آرومی گفت.

-پس اینم میدونی که اگه سهون بفهمه دیگه قرار نیست کسی رو برات پیدا کنم و همین طور خودمو تقدیمت کنم!

-ههه..اینم میدونم که دوست ندارم ایدز بگیرم..یا به دست تو کشته بشم.

هاسول لبخندی زد و سرش رو چرخوند و این لبای کای بود که روی گردن هاسول شروع به حرکت کردن.

❍❀❍❀❍❀❍❀❍❀❍

چند ساعتی میشد که سهون همراه کای رفته بود و تا الان که زنگ خونه خورده بود هنوز نیومده بود.
از دست سهون ناراحت بود و بیشتر از همیشه از کای متنفر!
از اونجایی که سهون نیومده بود و راننده اش هم قرار نبود بیاد دنبالش باید خودش تنهایی میرفت!
به سمت در خروجی مدرسه رفت و بعد از نگاهی که به اطرافش انداخت.
روی پیاده رو درحال راه رفتن بود که با حس کردن حضور کسی کنارش از توی افکارش به بیرون پرت شد و به شخص کنارش نگاه کرد.
نگاه خیره اش بالاخره سکوت کیونگسو رو شکوند.