V5 Chapter 27

88 11 2
                                    

ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
V5 Chapter 27 - သေရတော့မှာလား

ကလန်...

အခန်းတံခါးပိတ်သွားတာနဲ့ ပုံမှန်မဟုတ်တဲ့ အေးစိမ့်မှုကို မက်ဒါနာခံစားလိုက်ရတယ်။ အဲဒီနောက်တော့ သတ္တုချင််းထိခတ်မိသံ တစ်ချက်ထွက်ပေါ်လာပြီး ဝှီးချဲလည်း ရှေ့ကိုလိမ့်ထွက်သွားတယ်။

နောက်ဆုံးတော့ ဆံပင်ငွေရောင်နဲ့မင်းသမီးလေးရဲ့ကိုယ်က ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို လိမ့်ကျသွားတယ်။ ပြုတ်ကျလာတဲ့အရှိန်ကြောင့် နာကျင်နေပေမဲ့ မက်ဒါနာက မော့ကြည့်လိုက်တယ်။ မေမေသီတာက သူ့ကိုငုံကြည့်နေပြီး လက်ထဲမှာတော့ သံချွန်တစ်ချောင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားတယ်။

ခရပ်...

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ မက်ဒါနာရဲ့လက်မှာဝတ်ဆင်ထားတဲ့ ဖရာလီတာပေးထားတဲ့ လက်အိတ်လေးက ကွဲကြေသွားတယ်။ အခုသတ္တုအပိုင်းအစတွေက မြေပေါ်မှာပြန့်ကျဲနေတယ်။ ဒါကြောင့် မက်ဒါနာလည်း သတိပြန်ဝင်လာပြီး ပုံမှန်မဟုတ်တဲ့အခြေအနေကို သတိထားမိသွားပါပြီ။

"နင်က အဲဒီတုန်းကကောင် မဟုတ်လား...." မက်ဒါနာဆီက စကားကိုကြားတော့ မေမေသီတာရဲ့အပြုံးက ပိုပုံပျက်သွားတယ်။

ဖရာလီတာကိုယ်တိုင် ပြုလုပ်ထားတဲ့လက်အိတ်ကို တော်ရုံအားမျိုးနဲ့ ဖျက်ဆီးလို့မရနိုင်ပါဘူး။ ဒါကြောင့် ခုနက တိုက်ခိုက်မှုက မက်ဒါနာထင်ထားတာထက် ပိုအန္တရာယ်များပါတယ်။ တကယ်လို့ ဗီဇသိစိတ်အရသာ စောစောစီးစီး မခုခံလိုက်ရင် သံချွန်က မက်ဒါနာ့ဦးနောက်ကို ထိုးဖောက်သွားလောက်ပါပြီ။

"ရင်ပြင်ရှေ့မှာကတည်းက နင်မှန်းသတိပြုမိခဲ့သင့်တာ။" မက်ဒါနာက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ Technotelekinesis ကိုသုံးပြီး ငွေရောင်သေတ္တာကို ဖွင့်လိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ အရင်တိုက်ပွဲမှာ မြူတန့်စွမ်းအားကို သတ်မှတ်ချက်ထက်ကျော်အောင်သုံးမိတဲ့အတွက် သူ့ဦးနောက်အာရုံကြောတွေက ရောင်ရမ်းနေဆဲဖြစ်လို့ ဒီလိုလှမ်းဖွင့်ဖို့အတွက်တောင် အသည်းခိုက်အောင် နာကျင်ပါတယ်။

"သေစမ်း... ဒီလိုအခြေအနေမျိုးမှာမှ အားကောင်းတဲ့ရန်သူနဲ့ တွေ့ရတယ်လို့။" ငွေရောင်စစ်သည်ချပ်ဝတ်က မောင်းသူမဲ့ပုံစံပွင့်သွားပြီး မက်ဒါနာရှေ့မှာရပ် လူသတ်သမားနဲ့သခင်ရဲ့ကြားမှာ အကာအကွယ်တစ်ခုအဖြစ် ခြားထားလိုက်တယ်။

I just Wanna be Hero, not Heroine (Season 2)Where stories live. Discover now