V7 Chapter 29

59 6 0
                                    

ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
V7 Chapter 29 - သတိလွတ်ခြင်း

ဓာတ်ပုံဆရာက လက်ထဲမှာကင်မရာကိုကိုင်ထားရင်း အတောင်ပံခတ်သံနောက် အပြေးလိုက်တယ်။ မြူတန့်သားရဲတစ်ကောင်ကို ဓာတ်ပုံရိုက်နိုင်ဖို့ဆိုတာက သာမန်ဓာတ်ပုံဆရာတွေအဖို့ စိတ်ကူးယဥ်ရုံပဲ တတ်နိုင်တဲ့အရာပါ။ သူအောင်မြင်ခဲ့ရင် အိပ်မက်တွေ တကယ်ဖြစ်လာနိုင်တယ်။ အခုနှစ်အတွက် အကောင်းဆုံးသဘာဝဓာတ်ပုံဆုကိုတောင် သူရနိုင်ပါသေးတယ်။

သူပြေးနေရင်းကတော့ ကမူတစ်ခုပေါ်ကို ရောက်မှန်းမသိရောက်လာတယ်။ ကမူပေါ်မှာ သစ်ပင်ကြီးနည်းနည်းပဲရှိပေမဲ့ ခြောက်သွေ့နေတဲ့ သစ်ပင်သေ တချို့က ဝိုင်းထားတာမလို့ အဝေးကကြည့်ရင် သူရှိနေမှန်း သိပ်မသိသာပါဘူး။ ဓာတ်ပုံဆရာက ကမူပေါ်ကနေပြီး ဆက်နားစွင့်တယ်။ တောင်ပံခတ်သံက ရပ်သွားပေမဲ့ ကမူအောက်မှာ ခြေသံတချို့ကြားရတာကြောင့် သစ်ရွက်ခြောက်တွေနဲ့ပြည့်နေတဲ့ မြေပေါ် ဝမ်းလျားထိုးမှောက်လိုက်ပြီး အောက်ကမြင်ကွင်းကို ကြည့်လိုက်တယ်။

"....." သူမြင်လိုက်ရတဲ့အရာကြောင့် သူ့မေးရိုးမြေပေါ်ပြုတ်ကျလုမတတ်ဖြစ်သွားတယ်။

လက်ထဲမှာ ဇီဝအမှတ်အသားပါတဲ့ သေတ္တာကိုကိုင်ထားတဲ့ လူနှစ်​ယောက်က မြေနိမ့်ပိုင်းမှာရပ်နေကြပြီး
တစ်စုံတစ်ယောက်ကို စောင့်မျှော်နေပုံပေါ်တယ်။ ဒီလူတွေက အီတလီမာဖီးယားတွေနဲ့ပုံစံတူဝတ်ထားပြီး
သူတို့ကိုယ်သူတို့ ယုံကြည်ချက်အပြည့်ရှိပုံပေါ်ပါတယ်။

ပြီးတော့ သူတို့ဆီကို လှမ်းလာနေတဲ့ တခြားလူနှစ်ယောက်လည်း ရှိနေသေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ လူဆိုတာထက် လူလိုခြေနှစ်ချောင်းတဲ့လမ်းလျှောက်နိုင်တဲ့ ယင်ကောင်တွေလို့ပြောရမလား။

သူတို့ကျောကနေ အကြည်ရောင်တောင်ပံထွက်နေပြီး မျက်နှာမှာအသားမရှိဘဲ အနက်ရောင်အခွံမာက အုပ်မိုးထားတယ်။ မျက်လုံးနေရာမှာတော့ ပြူးထွက်နေတဲ့ ကွန်ပေါင်းမျက်လုံးကြီးတွေပဲရှိနေတယ်။ နဖူးမှာလည်း အင်တန်နာလိုဦးမှင်နဲ့။ သူတို့ခြေတွေလက်တွေကို အရေပြားတွေအစား ပြောင်လဲ့လဲ့အရောင်ရှိတဲ့ အခွံမာတွေက ဖုံးအုပ်ထားတယ်။

I just Wanna be Hero, not Heroine (Season 2)Onde histórias criam vida. Descubra agora