ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
V7 Chapter 20 - တစ်ညလုံးအတူကစားမယ်
ကျောင်းစမ်းသပ်ခန်းထဲမှာ မက်ဒါနာက တစ်ယောက်တည်းအလုပ်ဆက်လုပ်နေခဲ့တယ်။ ဘေးကနေကြည့်မယ်ဆိုရင် ငွေရောင်စစ်သည်တော်က ဝှီးချဲပေါ်မှာထိုင်ပြီး ထူးဆန်းတဲ့ကျောက်တုံးတစ်တုံးနဲ့ခေါင်းကို ကြိုးတွေနဲ့သွယ်ထားတယ်လို့ပဲ ထင်စရာရှိမှာပါ။ ဒါပေမဲ့ ဝတ်စုံထဲက မက်ဒါနာအတွက်ကတော့ အလွန်များပြားလှတဲ့ DNA အချက်အလက်တွေကို ဖတ်နေရတာပါ။
"ဒီတော့ ဒီလိုလား၊ ပိုးကောင်မျိုးစိတ်အများစုက ကျူးကျော်မယ့်ဂြိုဟ်ရဲ့ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့အသားကျဖို့ အဲဒီဂြိုဟ်ရဲ့သက်ရှိတွေရဲ့DNAကို ပုံတူကူးဖို့လိုတယ်ပေါ့။ ဒါကြောင့်သူတို့က ကပ်ပါးတွေလိုဖြစ်နေတာပဲ။"
မက်ဒါနာက ဆက်ပြီးတော့ ဒေတာတွေကိုဖတ်နေတယ်။ ကြာလာတာနဲ့အမျှ ဝင်လာတဲ့ဒေတာပမာဏက များသည်ထက်များလာပြီး နောက်ဆုံးတော့ ဝတ်စုံစနစ်က မခံနိုင်တော့တဲ့ပုံစံနဲ့ သတိပေးချက်တွေပြလာပါတယ်။
"ဘာ... ငါ့ဝတ်စုံနဲ့တောင်မှ အဆုံးထိထိုင်ဖတ်လို့မရဘူးလား။" မက်ဒါနာက ကျောက်တုံးနဲ့ဝတ်စုံချိတ်ထားတာကို အသာလေးဖြတ်ဖို့လုပ်ပေမဲ့ သူ့လက်ကိုမြှောက်လိုက်ချိန်မှာ တစ်ခုခုလွဲနေတာကို သတိထားမိသွားတယ်။
"မဖြစ်နိုင်တာ..." သူ့ဝတ်စုံရဲ့ဆက်ကြားနေရာကနေ
အနီရောင်အလင်းဒြပ်စင်စတချို့ စိမ့်ထွက်လာလို့ပါ။
နောက်တော့ အလင်းစက်တွေက ပိုများလာပြီး သူ့ဝတ်စုံတစ်ခုလုံး နီရဲသွားတယ်။ အဲဒါပြီးတော့ သူ့ဝတ်စုံစနစ်တစ်ခုလုံးမှာ အနီရောင်အချက်ပေးချက်တွေနဲ့ပြည့်သွားပြီး သူ့ခေါင်းထဲကို စူးရှနာကျင်တဲ့ ခံစားချက်တစ်ခုက ဆောင့်ဝင်လာတယ်။
'ဖျက်ဆီးပစ်....' သူ့စိတ်ထဲကို ပြင်ပက ကျူးကျော်လာတဲ့ ခံစားချက်တစ်ခုဝင်လာတယ်။ ပြင်းထန်လွန်းလို့ သူ့နဂိုရှိနေတဲ့ အံ့ဩတဲ့ခံစားချက်တောင် ပျောက်သွားလုနီးနီးပဲ။ သူ့အတွေးတွေ ဗလာကျင်းလာတာကို ခံစားရတဲ့အတွက် နောက်ဆုံးကျန်တဲ့ လက်ကျန်အားနဲ့ ဆက်သွယ်မှုကို ဖြတ်ပစ်ဖို့ကြိုးစားပေမဲ့ နောက်ကျသွားပါပြီ။
YOU ARE READING
I just Wanna be Hero, not Heroine (Season 2)
Science FictionSeason 2 ဖြစ်လို့ Season 1 ဖတ်ထားပြီးမှ ဖတ်လို့ရပါမယ်။ S1ရဲ့အဆုံးသတ်မှာ မက်ဒါနာဒဏ်ရာအပြင်းအထန်ရပြီး ကိုမာဝင်သွားတာနဲ့ အဆုံးသတ်ထားခဲ့ပါတယ်။ မက်ဒါနာရဲ့အချိန်တွေက ရပ်တန့်သွားပေမဲ့ လောကကြီးကတော့ ဆက်သွားနေဆဲပါ။ မြူတန့်သိပ္ပံပျက်စီးသွားပေမဲ့ ဗီလိန်အဖွဲ့...
