ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
V4 Chapter 37 - လူပျောက်မှုများ
မနက် နှစ်နာရီ။
လမ်းဘေးပလက်ဖောင်းတစ်ခုပေါ်မှာထိုင်ပြီး အဆောက်အဦးနံရံကိုမှီအိပ်နေတဲ့ အိမ်ခြေရာမဲ့က မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်။ သူ့ဘေးပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး ဆူညံ့နေလို့ အိပ်မရတော့ဘူး။
နယူးယောက်မြို့တော်ကြီးကို မအိပ်သောမြို့ကြီးလို့ လူတွေခေါ်ကြတာမမှားဘူး။ ညကြီးအချိန်မတော်မှာတောင် လူတွေသွားလာနေကြတုန်း။ ဒါပေမဲ့ ပုံမှန်အချိန်မှာ သွားလာနေတဲ့ လူတွေနဲ့ ညဖက်သွားလာနေတဲ့ လူတွေကြားမှာ ကွာခြားချက်တစ်ခုရှိနေတယ်။
အခုအချိန်က လူသူတော်တွေအိမ်ပြီး တောကြောင်တွေ ကျက်စားတဲ့အချိန်။ လမ်းထောင့်တစ်ခုမှာစိုက်ထားတဲ့ လမ်းမီးတိုင်ဆီကို အိမ်ခြေရာမဲ့ရဲ့အကြည့်က ရောက်သွားတယ်။ မီးရောင်အောက်မှာ ရွှေလိုဝင်းဝါနေတဲ့ပေါင်တံကို တမင်လူမြင်အောင် ထုတ်ကြွားနေတဲ့ အမေရိကန်အာရှကပြား ပြည့်တန်ဆာတစ်ယောက်ကို သူမြင်ရတယ်။ မိတ်ကပ်ထူထူလိမ်းထားလို့ နဂိုရုပ်ဘယ်လိုရှိလဲမသိပေမဲ့ သားမွှေးအင်္ကျီထူကြီးဝတ်ထားတဲ့ လူနှစ်ယောက်နဲ့ စျေးစကားပြောနေတယ်။
တခြားတစ်ဖက်ကို သူလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ယာဥ်မရပ်ရနေရာမှာ ကားရပ်ပြီးတော့ ဆေးလိပ်ကို အမှုန့်တစ်မျိုးနဲ့ရောသောက်နေတဲ့ ရပ်ပါယောင်ယောင်ဘာယောင်ယောင် လူငယ်တချို့ကိုလည်း သူတွေ့တယ်။ ပြီးတော့ ဂိုဏ်းစတားပုံစံဝတ်ပြီး လမ်းလျှောက်နေတဲ့ လူတစ်ဒါဇင်လောက်လည်းရှိနေသေးတယ်။
ညသရဲတွေ ကျက်စားတဲ့အချိန်ရောက်လာပြီမလို့ အိမ်ရာမဲ့က လမ်းကြားထဲမှာ ဆက်မနေတော့ဖို့ ဆုံးဖြတ်ကာ သူပိုင်ဆိုင်သမျှကို ပလက်စတစ်ခြင်းအစုတ်လေးထဲ ကောက်ထည့်လိုက်တယ်။ သူပိုင်တာဆိုလို့ သိပ်မများဘူး။ စုတ်ပြတ်ပြီး ချွေးနံနံနေတဲ့ စောင်အဟောင်းလေးတစ်ထည်၊ ခြေအိတ်စုတ်တစ်စုံနဲ့ စည်သွပ်ဘူးခွံတစ်လုံး။ အဝတ်လေးတစ်ထည်နှစ်ထည်နဲ့ ပိုက်ဆံအကြွေနည်းနည်းလည်းရှိပေမဲ့ စကားထဲသိပ်ပြီးထည့်ပြောစရာမလိုပါဘူး။
KAMU SEDANG MEMBACA
I just Wanna be Hero, not Heroine (Season 2)
Fiksi IlmiahSeason 2 ဖြစ်လို့ Season 1 ဖတ်ထားပြီးမှ ဖတ်လို့ရပါမယ်။ S1ရဲ့အဆုံးသတ်မှာ မက်ဒါနာဒဏ်ရာအပြင်းအထန်ရပြီး ကိုမာဝင်သွားတာနဲ့ အဆုံးသတ်ထားခဲ့ပါတယ်။ မက်ဒါနာရဲ့အချိန်တွေက ရပ်တန့်သွားပေမဲ့ လောကကြီးကတော့ ဆက်သွားနေဆဲပါ။ မြူတန့်သိပ္ပံပျက်စီးသွားပေမဲ့ ဗီလိန်အဖွဲ့...
