ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
V7 Chapter 1 - ကျောင်းအသစ်
ကျောင်းဝတ်စုံ ဝတ်ပြီးတဲ့နောက်မှ အီဗန်ပိုပြီး ယုံကြည်မှုရှိလာသလိုပဲ။ အခန်းထဲက ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ရှေ့မှာ ရပ်ရင်း စတိုင်တောင်ထုတ်နေမိသေးတာ။ ကျောင်းကပြောလိုက်တာတော့ ဒီဝတ်စုံတွေက တိုက်ပွဲဝင် ဝတ်စုံတွေလောက်ကို အကြမ်းခံတာတဲ့။ အီဗန်စမ်းကြည့်တော့လည်း တကယ်ဖြစ်နေခဲ့တယ်လေ။
"ဒီဇိုင်းက အတော်လေးမိုက်သားပဲ၊ ဘော့စတွန်က ကောင်တွေတောင် ဒီလောက်ကောင်းတဲ့ ဝတ်စုံမျိုးမရှိတာသေချာတယ်။"
အီဗန်က မှန်ထဲက သူ့ပုံရိပ်သူကြည့်ရင်း ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။ သူ့အခန်းအပြင်ဘက် လှေကားကနေ သူ့အမေ လမ်းလျှောက်တက်လာတဲ့အသံကြားမှ သူသတိဝင်လာပြီး အသင့်ဖြစ်နေတဲ့ လွယ်အိတ်ကို ကောက်လွယ်လိုက်တယ်။
"အမေရေ၊ ကျွန်တော်အသင့်ဖြစ်ပြီ။" အီဗန်ရဲ့အမေကတော့ ကျောင်းသွားဖို့ ဘာမှပြောစရာမလိုသေးဘဲ ကျောင်းသွားဖို့အသင့်ဖြစ်နေပြီဖြစ်တဲ့ သူ့သားကိုကြည့်လိုက်ရင်း စိတ်သက်သာရာရစွာနဲ့ သက်ပြင်းချလိုက်တယ်။
"နောက်ဆုံးတော့ သားကျောင်းသွားချင်စိတ် ပြန်ပေါ်လာပြန်ပြီပေါ့။ ဟိုရောက်မှ သားထင်ထားတာနဲ့ မလွှဲပါစေနဲ့လို့ မျှော်လင့်ရတာပဲ။"
အီဗန်ရဲ့အမေပ အီဗန်ရဲ့အခန်းထဲက ဗီရိုတစ်လုံးပေါ်ကို လှမ်းကြည့်ရင်း ပြောလိုက်တယ်။ အဲဲဒီဗီရိုပေါ်မှာ အီဗန်ငယ်ငယ်က ရခဲ့တဲ့ ထူးချွန်ဆုတွေအများကြီးပဲ။ ကင်းထောက်ဝတ်စုံနဲ့တံဆိပ်တွေတောင် ရှိသေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘာကြောင့်မှန်းမသိဘဲ အဲဒီဆုတွေအားလုံးက အများကြီးပိုငယ်တဲ့ အီဗန်ရဲ့ပစ္စည်းတွေ။ဆယ်ကျော်သက်အီဗန်ရဲ့ပုံစံနဲ့ ဆုတွေတစ်ခုမှာမပါဘူး။
"သားကျောင်းနောက်ကျတော့မယ်။" အမေလုပ်တဲ့သူက အခန်းတံခါးဝမှာပိတ်ရပ်နေလို့ ရွပိုးထိုးနေတဲ့
အီဗန်က ပြောလိုက်တယ်။ အီဗန့်မေမေက သူ့သားကို နောက်ကနေပြေးလိုက်ရင်း တစ်နေ့တာပြင်ဆင်ဖို့ လိုအပ်တာတွေကို မှာနေရတယ်။
"မနက်စာယူသွားဖို့မမေ့နဲ့ဦး၊ စားပွဲပေါ်မှာတင်ထားတယ်။ ပြီးတော့ သွေးအိတ်အပိုတွေယူသွား၊ နေရောင်သိပ်မခံနဲ့။"
YOU ARE READING
I just Wanna be Hero, not Heroine (Season 2)
Science FictionSeason 2 ဖြစ်လို့ Season 1 ဖတ်ထားပြီးမှ ဖတ်လို့ရပါမယ်။ S1ရဲ့အဆုံးသတ်မှာ မက်ဒါနာဒဏ်ရာအပြင်းအထန်ရပြီး ကိုမာဝင်သွားတာနဲ့ အဆုံးသတ်ထားခဲ့ပါတယ်။ မက်ဒါနာရဲ့အချိန်တွေက ရပ်တန့်သွားပေမဲ့ လောကကြီးကတော့ ဆက်သွားနေဆဲပါ။ မြူတန့်သိပ္ပံပျက်စီးသွားပေမဲ့ ဗီလိန်အဖွဲ့...
