V7 Chapter 17

67 7 0
                                    

ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
V7 Chapter 17 - နှုတ်ဆက်ခြင်း

မက်ဒါနာ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်လိုက်တယ်။ သူ့အနားက မြင်ကွင်းတွေအားလုံး ပြောင်းလဲသွားပြီ။ လွန်ခဲ့တဲ့ စက္ကန့်အနည်းငယ်ကမှ သူ့ငယ်သူငယ်ချင်း မိုးကြိုးလျှပ်စီးတွေထဲမှာ တစ်စစီပြိုကွဲသွားတာဖြစ်ပေမဲ့ အခုတော့ သူ(မ)က သူ့ရှေ့မှာရပ်နေတယ်။

"မင်းလွင်၊ ငါတို့ထပ်တွေကြပြန်ပြီ။" သူ့ကို မင်းလွင်လို့ ခေါ်လိုက်တဲ့အတွက်ကြောင့် မက်ဒါနာသူ့ကိုယ်သူငုံကြည့်လိုက်တယ်။ တကယ်ပဲ သူ့ခန္ဓာကိုယ်က မက်ဒါနာမဖြစ်ခင်က လူငယ်ကောင်လေးဖြစ်နေတယ်။ သေသေချာချာပြောရရင်တော့ မယ်လီကလည်း သူသိတဲ့ အထက်တန်းကျောင်းတုန်းက မယ်လီအတိုင်းပဲ။

"ငါတို့ ဘယ်ကိုရောက်နေတာလဲ။" မက်ဒါနာက ပတ်ဝန်းကျင်ကို လေ့လာနေရင်း မေးလိုက်တယ်။ ဒီတစ်နေရာလုံးက ကြယ်တွေမရှိတဲ့ ကောင်းကင်ကြီး အောက်မှာရှိနေတာ။ ကြယ်မရှိတဲ့ ကောင်းကင်ကို မက်ဒါနာ ရင်းနှီးပေမဲ့ အခုသူတို့ရပ်နေတဲ့နေရာက လမ်းလေးတစ်ခုပေါ်မှာပါ။ သူတို့ရပ်နေတုန်း သူတို့နားက ဖြတ်သွားတဲ့သူတွေလည်း အများကြီးရှိနေပါတယ်။ မယ်လီနဲ့သူကလည်း အဲဒီလမ်းပေါ်မှာရောက်နေတာ။

မယ်လီက ပြုံးလိုက်တယ်။ "နင်က အရင်ကနဲ့မတူဘဲ
အားလုံးအတွက် ရှေ့ထွက်ရပ်ပေးနိုင်တဲ့ အင်အားရှိနေပြီမလို့ ငါတကယ်ဝမ်းသာတယ်သိလား။"

မယ်လီက ပြောလိုက်ရင်း မင်းလွင်ကို ပခုံးပုတ်လိုက်တယ်။ မင်းလွင်ကတော့ မယ်လီကိုပဲ ငေးကြည့်နေမိတယ်။ အထက်တန်းကျောင်းတုန်းကလိုပဲပေါ့။ မယ်လီက ဆက်ပြီးပြောလိုက်တယ်။ "နင်အဲဲဒီတုန်းတည်းက ငါ့ကိုဖွင့်ပြောခဲ့သင့်တာ။"

ဒီစကားကြောင့် နဂိုကတည်းက ပြောစရာစကားရှိမနေတဲ့ မင်းလွင်တစ်ယောက် ပိုပြီးဆွံအသွားခဲ့တယ်။ ဒီတော့ သူတို့အထက်တန်းကျောင်းနေ့တွေတည်းက မယ်လီက သူ့ကိုသတိထားမိနေတယ်ပေါ့။

မယ်လီက မင်းလွင်ကို ကျောခိုင်းဖို့ပြင်လိုက်ပေမဲ့ မင်းလွင်က သူ့လက်ကို ဖမ်းဆုပ်ထားလိုက်တယ်။ "ဒါနဲ့ ငါတို့ဘယ်သွားရမှာလဲ။" လမ်းပေါ်မှာရှိနေတဲ့ မင်းလွယ်က တကယ်ပဲ ဘယ်ကိုသွားရမှန်းမသိဘူးဖြစ်နေတယ်။

I just Wanna be Hero, not Heroine (Season 2)Where stories live. Discover now