V6 Chapter 22

62 8 0
                                    

ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
V6 Chapter 22 - အနက်ရောင်မုသား

ကြောင်နက် အေးအေးဆေးဆေးရှိနေတုန်း တစ်ဖက်မှာတော့ ကိုင်းတိုက မအေးဆေးနိုင်အောင် ရှိနေလေရဲ့။ ရုတ်တရက် ပြောင်းလဲသွားတဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေကို သူလိုက်မမီတော့ဘူး။ အခုသူ့ကို အိခဲဒနဲ့ အရိပ်သခင်က ဝိုင်းတိုက်နေတယ်။

အိခဲဒက ကြိုးကိုင်ခံထားရတဲ့ ရုတ်သေးတစ်ရုပ်လိုမျိုး တောင့်တောင့်ကြီးလှုပ်ရှားနေပြီး စစ်ပွဲနှင်းဆီက သူ့ကို ကျီးကန်းတွေကို ထိန်းချုပ်သလို ထိန်းချုပ်နေတာပါ။ ပြီးတော့ သူ့ရဲ့အထိအတွေ့အာရုံက ထုံကျင်နေပြီး ပါးကဓားခြစ်ရာလေးတစ်ခုကနေ သွေးစတချို့စီးကျနေတယ်။

ကိုင်းတိုကို မီးမုန်တိုင်းတစ်ခုက ဗဟိုပြုတိုက်ခိုက်နေပြီး အရေအတွက်အသာစီးနဲ့ တိုက်ခိုက်နေတဲ့ ရန်သူတွေကို တားဆီးဖို့ ကြိုးစားနေရပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မကြာခင်မှာပဲ ငွေရောင်ကြိုးမျှင်တချို့က အထက်ကနေ ကျဆင်းလာတဲ့အတွက် ကိုင်းတိုသတိထားပြီး ရှောင်ရှားလိုက်ရတယ်။ ဒီကြိုးတွေက အိခဲဒကို ချုပ်နှောင်ခဲ့တဲ့ ရုပ်သေးကြိုးတွေပါ။

ကိုင်းတိုက ကြိုးတွေလာရာ ကောင်းကင်ပေါ်ကို မော့ကြည့်လိုက်တယ်။ စစ်ပွဲနှင်းဆီက မီးမုန်တိုင်းရဲ့မျက်လုံးထဲကို ကျီးကန်းတွေခြံရံပြီး ဆင်းသက်လာတယ်။ ရုပ်သေးမြူတန့်အစွမ်းက စစ်ပွဲနှင်းဆီကို ပျံသန်းနိုင်အောင် မကူညီနိုင်သလို အသံမြန်နှုန်းထက်လည်း သွားနိုင်အောင် မကူညီပေးနိုင်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ သူ့ထက်စွမ်းတဲ့ ရန်သူတွေကို ထိန်းချုပ်နိုင်အောင်တော့ ကူညီပေးတယ်။

ဥစာကီကလည်း ဝံပုလွေလက်သည်းရဲ့တိုက်ကွက်ကို ဓားနဲ့တားဆီးလိုက်တယ်။ ဝံပုလွေလက်သည်းက ခွန်အားပိုကြီးတဲ့အတွက် သူ့ခန္ဓာကိုယ် တရွတ်တိုက်ဆွဲပါသွားပြီး မြေပြင်မှာစွတ်ကြောင်းကြီးကျန်ရစ်ခဲ့ကာ ဒူးထောက်ကျသွားတယ်။ သွေးစတချို့ကိုလည်း အန်ထုတ်လိုက်ရတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ သူ့ကိုယ်သူ သတိမထားနိုင်သေးဘဲ အဖိုးဖြစ်သူကိုသာ အော်ခေါ်နေပါတယ်။

"အဖိုးကြီး၊ ရှင်သတိပြန်မရလာရင် ကျွန်မရှင့်ကို ခွင့်မလွှတ်ဘူး။"

I just Wanna be Hero, not Heroine (Season 2)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt