Кіјіma'nın bakış açısı
Pazartesi: Sıradaki hafta
Karasawa'ya öğle yemeği almayı unuttuğumuzu söyledikten sonra Аmаmі ile okul kantinine giden koridorda yürüyordum.
Аmаmі gözlerimle neyi kast ettiğimi mükemmel bir şekilde anlayıp sessizce çantasından çıkarmak üzere olduğu şekerli ekmeği geri koymuştu ve şu anda beni itaatkarca takip ediyordu.
“Takım üyesi Аmаmі. Sana sormak istediğim şeyin ne olduğunu biliyor musun?"
“Kарtаn Кіјіmа, yemin ederim Каrаѕаwа'ya affedilemez şeyler yapmadım, ağzımdan tuhaf bir şey kaçırmadım, odasına kokusunu koklayabilmek için gizlice sızmadım ve iç çamaşırını çalmadım!"
“Bunları aklından geçirmen bile yeterince kötü!!”
“A-anladım…”
Böyle şeyleri düşünmeye bile izni olmadığı için yıkılmış olan Аmаmі'yi koridorun sonundaki sakin bir köşeye çektim.
Doğrusu, ben de Каrаѕаwа’nın ev yemeğini denemek istemiştim ama geçen haftasonu yarı zamanlı işimden izin alamamıştım.
Bu yüzden Amаmі'yi Каrаѕаwа’nın evine daha önce hiç hissetmediğim kadar büyük bir anksiyete ile yollamıştım. Bu, aç bir kurdu savunmasız bir koyuna yollamak gibiydi.
Каrаѕаwа’nın tutumuna bakacak olursam, ben de bir şeyler olduğunu düşünmüyordum ama bunu Amami'nin ağzından duymadığım sürece rahatlayamazdım.
“Bak, harbiden, haaarbiden bir şey yapmadın, değil mi?"
“Yapmadım.”
“Kelimelerine de dikkat ettin mi?"
"Ettim.”
“Ama Karasawa bugün üzgün duruyor, değil mi?”
“Evet…”
“Neden böyle dersin?”
“Benim… hmm… hiçbir fikrim yok”
“Duraksadın! Hatırlamaya çalış!"
“Aaa…!”
Аmаmі'yi yakasından tutup sertçe, gözleri sağa sola kayana dek salladım. Bu durumda, ona kafa atmak istiyordum.
Каrаѕаwа bu sabah okula geldiğinde, öyle çarpıcı derecede farklı görünmüyordu.
Yine de Аmаmі ve ben ona selam verdiğimizde biraz üzgün görünerek gözlerini indirip her zamanki tonuyla bizi selamlamıştı.
Bu değişiklik o kadar küçüktü ki bunun bana öyle gelmiş olduğunu düşünebilir ve bu kadar önemsemeyebilirdim.
Ama Аmаmі Каrаѕаwа’nın ifadesini gördüğünde farkındalıkla küçük bir “Аh” çıkarmıştı ve ben de haftasonu ne olduğunu ona detaylı bir şekilde sorma kararı almıştım.
“Gerçekten hiçbir fikrin yok mu?"
“Hıım… şey… bana yemek yedikten sonra yatıya kalmak isteyip istemediğimi sordu."
Bu korkunç sözlerle gözlerim fal taşı gibi açıldı.
“Ne!? Ne oluyor be… Neyse, devam et.”
“Tamam. Yani, hayır dedim, çünkü bu kesinlikle berbat bir fikirdi ama sanırım reddederken biraz kaba olmuş olabilirim. Biraz sınırıma da gelmiştim de, bu yüzden olayları yumuşatamadan direk eve gittim."
“Нmm… Anladım…”
Duruma kafa patlatırken oldukça zor bir durum olduğunu düşündüm.
Dürüst olmak gerekirse hemen sınıfa koşup Каrаѕаwа'ya alfa olduğunu bildiği birinin yatıya kalmasına izin vermemesi için azarlamak istiyordum ama maalesef ki bunu yapamazdım.
Каrаѕаwа’ya göre o ve Аmаmі bеtа ve alfа idi, iki arkadaş. Aslında beta bir arkadaşın evinde kalmak alışılmadık bir şey değildi.
Eğer ki dışarıdan bakılacak olursa bu durum, sıkıntı olmayacak bir durumdu. Tabii, dışarıdan bakılacak olursa sadece.
Аmаmі’nin o geceki davranışı son derece yerindeydi ve arzularına yenik düşüp yatıya kalmayı kabul etmediği için onu övmek de isterdim.
Eğer ki ikisi de bu kadar aşırı derecede takmamış olsaydı aralarında geçen konuşma yalnızca önemsiz bir diyalogdan ibaret olurdu ve problem yaratmamış olurdu.
Sinir bozucu bir şekilde, Аmаmі Каrаѕаwа'yı incittiğinden (?) ötürü kendini affedemiyordu.
“Bence… elime yüzüme bulaştırdım…”
“Hayır, doğru olanı yaptın Аmаmі. Sadece Каrаѕаwа aşırı savunmasız.”
“Ama Каrаѕаwа'nın savunmasız olmasını seviyorum…”
"Bunu sesli söylemesen de olurdu. Tamam, her neyse. Sıradakine Каrаѕаwа’nın evine beraber gidelim. Ya da istersen benim ya da senin evinde de buluşabiliriz. Eğer ben çağırırsam Каrаѕаwа daha iyi hissetmez mi?"
“Каrаѕаwа'nın evime gelmesini hayal bile edemiyorum.”
"Tamam, senin evine gitmiyoruz. Çok ürkünçsün.”
“Baak-!!”
Bana yapışan Аmаmі'yi üstümden attıktan sonra bu sefer gerçekten kantine doğru yürüdüm.
Аmаmі kontrolden çıkmayıp Каrаѕаwа'ya elini sürmediği sürece sıkıntı yoktu.
Yalnız bırakıldığında kötümserliğe balıklama atlayan Каrаѕаwа'ya göz kulak olmanın Аmаmі’nin görevi olduğunu düşündüm. Bu sefer bir şey yapmam gerekmiyormuş gibi duruyordu.
(Onun gibi bir tek taraflı aşka sahip olmak büyük bir şeydi)
Çoktan yaz gelmeye başlamıştı ve takvim hızla yaz tatiline doğru ilerliyordu: öğrencilerin rahatlama zamanına.
Ben tüm vaktimi yarı zamanlı çalışarak geçirecektim ama onlar derslerine odaklanıp yaz derslerine katılacaklardı.
Şimdi bile günlük olarak sıkıntı çıkarıyordu ve ben de bu iflah olmaz alfanın Каrаѕаwа olmadan bir aydan fazla idare edip edemeyeceğini merak ediyordum.
Kontrolünü kaybetme ihtimali korkulu rüyamdı. Her şeye rağmen, birbirimizi yaz tatili esnasında görme ihtimalimiz olmayacaktı ve hepimiz büyük ihtimalle zamanımızı kendi yolumuza bakarak harcayacaktık.
Üstünde çok durmadan böyle düşünüp, Amami'nin Karasawa'nın yaz tatili planlarından bihaber olmadığını fark etmedim.
Queenz182: Bundan sonraki bölümler Japonca'dan direk çevrilmiştir!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Spicy Omega
Fanfiction"Baharatlı omega." Tek Türkçe çevirisidir. Bölümler İngilizce çevirinin de ötesindedir. Açıklama: 'Feromonlarım belli ki baharat gibi kokuyor' Karasawa, bir omega, sakin bir lise hayatının tadını arkadaşları Kijima, bir beta, ve Amami, bir alfa, il...
