Karasawa'nın bakış açısı
Yaz tatilim geçen hafta başlamıştı. Deneme sınavı sonuçlarım beklediğimden de iyiydi ve bana bu şekilde devam edebilirsem kesinlikle hedefime daha da yaklaşacağımı söylemişlerdi.
Yine de, hala yaz tatilindeki performansıma göre ülkedeki rakiplerimin gerisine düşme olasılığım vardı.
İlk günden itibaren yakındaki kütüphanede ders kitaplarımı yayarak ve günlük çalışma hedeflerime uyarak çok vakit geçirmiştim.
Ve bugünden itibaren yan bölgedeki bir haftalık yaz dershanesine katılacaktım.
Aslında en yakın istasyondaki dershaneye katılmayı planlamıştım. Ancak bahçecilik kulübünden bir üst sınıfın bu dershaneyi önerdiğini anımsayıp tavsiyesini dinleme kararı almıştım.
Liseme zıt yöndeydi ve ülkece ünlü bir dershane de değildi, bu nedenle tanıdığım kimsenin olmasını beklemiyordum.
Buradaki dersleri ciddiye alıp kendi kendime çalışırken kazanamayacağım tecrübeleri kazanmalıydım.
Sadece birkaç kez gittiğim istasyonda şaşkın hissetmiş, çantamın kayışını sıkılaştırmış ve kararlılığımı tazelemiştim.
...Ya da ben öyle sanmıştım.
"Senin de buradaki dershaneye gidiyor olman ne tesadüf ama."
"Evet, tanıdığım biri olmasını beklemiyordum..."
Çok da büyük olmayan sınıfa girdiğimde göz göze geldiğim önden ikinci sırada oturan öğrenci ile şaşırıp kalmıştım. O öğrenci Amami idi ve bana gülümseyerek el sallıyordu.
Bu kasabanın Amami'nin evinden son derece uzakta olduğu ve lisemize tam ters yönde kaldığı ve programlarımızın mükemmel bir şekilde örtüştüğü düşünülürse bu inanılmaz bir tesadüftü.
Belki de burası benim farkında olmadığım ama bilinen bir dershaneydi?
Sol tarafımda tanıdık olmayan bir varlık hissedip tuhaf bir gerginlik hissiyatına kapıldım. Kimseyi bilmediğim bu yerde sessizce çalışmayı planlamış olsam da.
''Bu benim ilk dershaneye gelişim bu yüzden gerginim biraz. Dirseğine çarptıysam özür dilerim.''
"Aynı şekilde. Haydi bir hafta boyunca elimizden gelenin en iyisini yapalım!''
''Tamamdır!''
Bu kaderin ilginç bir cilvesiydi açıkçası ama aynı zamanda rahatlamıştım da. Hoca içeri girince gergin ortam hafiflemişti, ben de zayıflayan kalem tutuşumu geri kazanmıştım.
Etüt ve normal okul derslerinden farklı olan yaklaşım sebebi ile biraz şaşkına döndüysem de odaklanmayı ve günü bitirmeyi başarmıştım.
Ders bitimi sonrası sınıfta oluşan rahatlama havası eşliğinde ben de bir rahatlama nefesi verdim.
"İyi iş çıkardın."
"Sen de, Amami. Yoğun bir gündü..."
Eşyalarını kaldırıp gerinen Amami, görünür derecede yorgun duruyordu. Muhtemelen ben de benzer bir durumdaydım. Eşyalarımı toplayıp yerimden kalktım.
"Karasawa, etüt odasına göz atmak ister misin?"
"Hadi gidelim."
Bölgesel zincirin bir parçası olan bu dershane tahmin ettiğimden daha büyük bir binaya sahipti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Spicy Omega
Fanfiction"Baharatlı omega." Tek Türkçe çevirisidir. Bölümler İngilizce çevirinin de ötesindedir. Açıklama: 'Feromonlarım belli ki baharat gibi kokuyor' Karasawa, bir omega, sakin bir lise hayatının tadını arkadaşları Kijima, bir beta, ve Amami, bir alfa, il...
