15 (ilk kısım)

83 10 2
                                    

Kışın geldiğini ilan edercesine, sabah küçük bir kar yağışı olmuştu.

Benim için kış mevsimi, kalın kıyafet giyme zamanıydı ve kalın kıyafetler de daha çok korunma anlamına geliyordu. Bu nedenle, bu mevsimi severdim.

Ama bu kış için böyle düşüncelere pek vaktim yoktu.

Tüm öğrenim hayatım --daha doğrusu, şu ana dek büyün hayatım-- boyunca arzuladığım ideal beta hayatını yaşayabilmem bu zaman dilimine bağlıydı: Lisedeki üçüncü senemin kış tatiline.

Bundan sonra, asıl olaya girmiş olacaktım.

"Sonunda kış tatili geldi..."

"Tatilde ne yapacaksın, Kijima?"

"Mezun olduktan sonra meslek yüksekokuluna gireceğim, herhalde bunun için hazırlık yaparım.''

Yerine ilginç bir şekilde kaykılmış, pipetle sebze suyunu gömen Kijima'ya baktım.

Kijima araba tamircisi olmayı planlıyordu.

Liseden sonra meslek yüksekokuluna gidip gerekli yetileri kazanıp iş hayatına girerek tecrübe sahibi olup en sonunda ailesinin işinin başına geçmeyi planlıyordu.

Bu şaşırtıcı derecede sağlam hayat planını ilk duyduğumda şaşırmıştım.

Ben de ona planı buysa, artık okulda elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışması gerektiğini söylemiştim. O da bana o ikisinin ayrı şeyler olduğunu söylemişti. Ama değildi...

''Aslında, yaz tatilinde buluşamadığımızdan dolayı sizle kış tatilinde vakit geçirmek isterdim ama çalışmalarınıza engel olmak da istemiyorum tabii.''

''Sağol. Çalışmaya devam, Kijima."

''Beni her zaman görmeye gelebilirsin''

''Amami, bu dediğinin ironi yapıyormuşsun gibi olmaması çok korkunç''

Tüm akciğer kapasitesini kullanarak derin bir nefes veren Kijima ve bunu takmayan Amami arasındaki her zamanki etkileşimi kıkırdayarak izledim.

Kış tatilinden sonra sınavlar başlayacaktı ve öğrenciler iyice meşgul olacak, okula gittikleri günler de azalacaktı.

Yani, böyle etkileşimlerde bulunma veya şahit olma şansı pek olmayacaktı artık.

''Seni de özleyeceğim Kijima. Köpeğinin fotoğraflarını atar mısın?''

''Tabii. Coro kışın bile son derece canlı''

Köpeğini çok aşırı seven Kijima, çabucak Coro'nun fotoğrafını gösterdi. Kış kürkü ile hafifçe gülümser gibi çıkan Coro, müthiş sevimliydi.

Spicy OmegaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin