Sıradaki günlerimi olabildiğince değişimden kaçınarak geçirmiştim dolayısıyla tüm fazla eforu ders çalışmaya ayırmıştım.
Bu şekilde zaman geçire geçire de o tatsız rüyayı kademe kademe unutmuştum.
Çabalarımla orantılı notlar ve üstün de dikkat çekecek kadar zayıf da olmayan bir fiziksel yeti ile ödüllendirilmiştim.
En önemlisi, iyi huylu arkadaşlarım ve anlayışlı birer anne babam vardı.
Böylesine iyi bir hayat yaşarken şikayet etmeye devam etmem için delirmiş olmam gerekirdi.
Bu yılın yağmur sezonu normalden kısa sürmüştü ve bitişinin temmuzun ilk haftasında olacağı ilan edilmişti.
Kümelenmiş bulutlar yazı müjdeliyor ve mavi gökyüzünü boylu boyunca kaplıyordu.
Her kulüp için farklı olmak üzere, 3. senesinde olan bahçecilik klübü üyeleri bu ayın ortasında emekli olacaktı.
Yaz tatili boyunca çiçeklere bakma işi de ikinci ve birinci sınıflara kalıyordu zira üçüncü sınıflar olarak yaz derslerimize ve mezuniyet sonrası planlarımıza odaklanıyorduk.
Bahçecilik klübünde seradan en çok faydalanmış olan üye olduğum ve bundan gurur duyduğum için karşılık olarak serayı aktif bir şekilde tamir edip düzeltiyordum.
Eh, sonuçta orada dikmiş ve yetiştirmek için çok çaba sarf etmiş olduğum çili ve şişito biberleri bulunuyordu.
Bu bitkiler normalde daha sıcak bölgelerde yetiştiğinden sera onları yetiştirmek için son derece idealdi.
Şimdi iki ekin de leziz biberlerle dolup leziz bir koku yaymaya başlamıştı: hasat edilmeye hazır olduklarına dair bir işaret.
“Beklettiğim için üzgünüm! ”
“Мhm.”
Okul kapısında boş boş takılırken Amami bana doğru koştu geldi. Buluştuğumuzda istasyona doğru yürümeye başladık. Ona elimdeki plastik poşetin içindekileri gösterdim.
“Bunları sen mi yetiştirdin, Каrаѕаwа? Harikasın!”
“Onlara bakan tek kişi ben değildim gerçi"
Poşette çili ve şişito biberleri vardı. Ek olarak, biraz yeşil biber de vardı. Yeşil biber şişitonun yakın bir akrabasıydı bu nedenle yan yana dikildiklerinde birbirlerini çapraz şekilde dölleyip acılı/baharatlı bir tada sahip olabilirdi.
Bunu ilk duyduğumda heyecanıma engel olamayıp deney olarak onları birlikte dikmiştim. Yetiştirdiklerimin acızık küçük gördünüklerini düşünsem de düzgün yeşil biberlere benziyorlardı. Sorun tatlarına bakmaktaydı.
Bunca emekten sonra onları hasat edildikleri günde yemek istemiştim ama annemler bugün eve geç gelecek gibiydi.
Hiç eve gelmeme ihtimallerinin de olduğunu da duyduğumda yalnız yersem yalnız hissedeceğimi düşünüp Amami ve Kijima'ya okuldan sonra boş olup olmadıklarını sormuştum.
Кіјіmа her zamanki gibi yarı zamanlı işi yüzünden meşgul olduğunu söyleyip reddederken Amami klüp aktiviteleri bittikten sonra müsait olduğunu söyleyip seve seve kabul etmişti.
Biberler dışındaki malzemeler hazırdı ve eve şimdi gidip yemek yapmaya başlarsam o kadar da geçe kalmazdım herhalde.
"Bana biber tadımı yapacağımızı söylemiştin, onları nasıl pişirmeyi düşünüyorsun?"
"Çok fazla baharat eklemek olası acılıklarının da önüne geçebilir bu yüzden aklımdan et doldurulmuş biber yemeği geçiyordu.
"Tarifi bayağı iyi düşünmüşsün. Bir yere mi yaptıracağız?”
“…Нm? Onları evde yapmayı düşünüyordum.”
“Ne?”
“Evde benle birlikte yemek yiyecek birini arıyordum."
Aslında Kijima da burada olsa ve üçümüz birlikte yesek güzel olurdu ama annemle babam kadar meşgul olan Kijima'yı zorlayamazdım.
Аmаmі, bana yediği şeylerin önemli bir çoğunluğunun şekerden oluştuğunu düşündürecek kadar tatlıyla arası iyi biriydi.
Ama acıyı tölere edemez gibi de gelmemişti. Bu yüzden bunun sıkıntı olmayacağını düşünüp onu davet etmiştim.
“Benim hatam, plandan hoşlanmadın mı? Detaylı bir şekilde açıklamaya fırsatım olmadan gittim de."
“Kesinlikle hoşlanmadığımdan değil! Evine gideceğimi bilseydim resmi şeyler giyip birkaç hediye de alırdım, Каrаѕаwа.”
“Bir arkadaşının evine giderken süslenip püslenmenin ne anlamı var? Ayrıca, annemler bugün eve gelmeyecek gibi bu yüzden hediyeye de gerek yok."
“Ne?”
“Нm?”
“Sen beni şey için... davet etmiyorsun, değil mi?"
“Seni evimi ziyaret etmeni istediğim için davet ettim?”
“Аh, doğru ya, hаhа, hаhаhа…”
Bozuk bir oyuncak gibi gülmekte olan Amami'ye tuhaf tuhaf baktım ama bazen böyle gizemli davrandığı oluyordu o yüzden çok takılmadım.
Eve karanlık olmadan varmıştık. Hiçbir ışığı yanmayan evimi tespit edip Amami'yi içeri davet ettim.
Amami'nin ilk kez birinin evine gittiğini bilsem de gergin tutumu bu kadar gerilmeye gerek olup olmadığını düşündürmüştü.
Onu oturma odasına götürüp yeşil çay ikram ettiğimde biraz sakinleşmiş gibi duruyordu. Ceketimi çıkarıp önlüğümü taktım ve hızla yemeğe giriştim.
Аmаmі bana tuhaf bir varlıkmışım gibi bakıyordu. Annem de babam da çalıştığı için eve sık sık geç gelirlerdi. Ben de çok geçmeden kendi kendime ev işi yapmayı öğrenmiştim.
Zor yiyecekleri yapmaya daha yeni başlamıştım ama şaşırtıcı derecede sarmıştı beni. En nihayetinde yemeğinizde istediğiniz baharatlılık seviyesini ayarlayabiliyordunuz bu şekilde.
Durumumu saklamak için ortaya atmamla başlayan baharatlılık artık günlük hayatımın ayrılmaz bir parçası haline gelmişti.
“Beklettiğim için kusura bakma. Buyur, doldurulmuş biberler ve wokta kızartılmış şişito biberleri. İçinde biraz şili biberi de var”
"Vay! Çok çeşit baharatlı yiyecek var! Yemek için teşekkür ederim!"
“Lütfen buyur.”
Önlüğümü çıkarıp masaya oturduğumda Amami sanki ona katılmamı beklemiş gibi yemek yemeye başladı.
Arkadaşımın oturma odamda olmasının sebep olduğu alışılmadık görüntü bana biraz garip bir his vermişti.
Yeşil biberlerin acı olmadığı ortaya çıktı. Şişito biberleri de acı değildi.
Yani şimdi düşününce yeşil biberler acı olsalar bile gerçekten az acılılardı. Şişito biberlerinin de acı bir tada sahip olmaları için belli bir yöntemle yetiştirilmeleri gerekiyordu. Bu nedenle masadaki tek acılı malzeme şili biberleri olmuştu.
Tüm yemeği bitirip de birbirimize hiç acı biber olmadığını söyledikten sonra nedensizce kahkaha atmaya başlamıştık.
Şişito ve şili biberleri o kadar çoktu ki diğer üyeler de alabilmişlerdi ama yeşil biberler için aynısı geçerli değildi bu yüzden ben de hepsini almıştım.
Belki de acı olabilecek yeşil biberlerin varlığı klüp üyelerini caydırmıştı?
Biber yetiştirme yeteneklerimi telafi edeceğime ve geliştireceğime yemin ettim.
Queenz182: Amami sakin kal dostum zmaöxmöx
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Spicy Omega
Fanfic"Baharatlı omega." Tek Türkçe çevirisidir. Bölümler İngilizce çevirinin de ötesindedir. Açıklama: 'Feromonlarım belli ki baharat gibi kokuyor' Karasawa, bir omega, sakin bir lise hayatının tadını arkadaşları Kijima, bir beta, ve Amami, bir alfa, il...
