20.5 (Kijima)

71 9 0
                                    

Mezuniyet törenleri söz konusu olduğunda, genellikle kiraz çiçeklerinin havada dans ettiği soluk pembe bir manzara akla gelir, ancak bu yıl bu konuda beklentiler yüksek değildi.

Okulun bahçesindeki kiraz ağaçları çiçek açmaya başlamıştı ama mezuniyet töreni günü tam çiçek açacak gibi görünmüyordu.

Önümüzdeki hafta mezun oluyoruz.

Bugün çoğu öğrenci, sınıf arkadaşlarını ve arkadaşlarını uzun zaman sonra ilk kez görebildikleri için heyecanlıydı.

Şu anda, bizim senemizdeki öğrencilerin çoğunun 3e ayrıldığını söyleyebilirdim: sınav dönemi esnasında hiçbir şey olmamış gibi endişesizce gülümseyenler, üniversite sınavı hakkında hala endişeli olanlar ve asla yaklaşılmamalarını gerektiren trajik bir hava yayanlar.

En iyi arkadaşlarıma gelince...

"Günaydın, Kijima."

"Karasawa. Günaydın."

İçlerinden biri, bu sınav döneminde bir şey olduğunu açıkça gösteren bir durumdaydı.

Sınıfa girdiğimde Karasawa normal görünüyordu. Ama Amami sınıfa girdiğinde hafifçe kızardı ve açan bir çiçek gibi gülümsedi.

Ne olduğunu tahmin etmiştim.

Şimdi Amami'nin Karasawa'ya mezuniyete yaklaşana dek açılmayı neden inatla ertelediğini anlayabiliyordum.

Duyguları karşılık bulmuş ve yeni bir ilişkiye başlamış Karasawa'nın cazibesi inkar edilemezdi. Beta gibiymiş gibi yapma ihtimali kalmamıştı.

Feramon falan salgılamamasına rağmen sınıf arkadaşlarımızın hatta başka sınıflardan alfaların Karasawa'yı çaktırmadan kestiğini fark etmiştim. 

Bu sinir bozucu kimseleri savuşturup Amami'nin sırasına gittim.

Karasawa ile ilerleme kaydetmiş Amami'nin şu anda mutluluktan kafayı yemiş olmasını beklerdim. Ancak, yüzünde ciddi bir ifade vardı ve kollarını kavuşturmuştu.

Karasawa ile göz teması kurduğunda sıcak bir şekilde gülümsemişti, o zaman sorun neydi?

Önceden 'İkimiz de ilk tercihlerimize yerleştik' diye bir mesaj aldığımdan o konuda endişeli değildim ama başka bir şey yaşanmış olabilir miydi? Ya da...

"Amami? Ne oldu?"

Amami'nin sırasının önüne oturup konuşmuş olsam da cevap alamamıştım.

Kesinlikle bir şeyler olmuştu.

Tatil esnasında o ikisinin daha yakın olduğunu ve her şeyin yolunda gittiğini düşünmüştüm.

Sert ifadesi hala yüzünde olan Amami'ye doğru eğilerek fısıldadım.

"Yoksa ilk gecenizde başarısız mı oldun...?"

"..."

"Ahhh!"

Sıranın altından bacağıma sert bir tekme yemiştim.

Bu adamın merhamet veya hoşgörü duyguları yok muydu?!

"Ne var be? Sadece endişelendiğim için soruyordum."

"Salak salak şeyler diyorsun."

"Tamam tamam, benim hatam. O zaman ne oldu?"

"Hiçbir şey"

"Yüzün hiç de öyle demiyor"

Şakasına Amami'nin kaşları arasındaki kırışık bölgeye bastırdığımda anında elimi vurarak uzaklaştırdı.

Spicy OmegaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin