Love At First Fight [Completed]

Chapter 36

JANELLA'S POV

Kanina pa talaga inuubos ng dalawang uggok na ito yung pasensya ko.

"Hahaha.! This girl is crazy hahaha!" abat! ako baliw hoy kahit na gwapo kang lalaki kah! pwede parin kitang pektusan.

"Hahahaha! Baliw nga po talaga siya tito pffft! hahaha!" isa pa tung gorilla na ito.

"Kung hindi pa talaga kayo titigil sa kakatawa! ipapakain ko talaga sa inyo tung kamao ko!" sabay suntok pa sa palad ko.

Thank goodness at tumigil narin sila sa kakatawa.

"Saan mo kasi napulot ang balita na yan?" sabi ni Gian.

"Paki mo ba?! ano pananagutan mo ba si Karla,yung batang dinanala niya?!"

"Wala akong pananagutan!"

"Ano?!! abat! wala ka talagang konsen-"

"Wala akong pananagutan dahil hindi naman buntis si Karla.And besides shes my cousin."

Ano??!!!! hindi buntis si Karla at magpinsan sila???!!!

"A..ah.." wala na akong masabi.Lupa kainin mo na ako.Di ko na take tung kahihiyang ginawa ko.

"Thats ok..hija. basta wag mo nang uulitin yun.Sobrang nakakatawa kasi." sabi nitong si Mr. Jonathan habang nakangiti sa akin.

Feel ko tuloy nagbablush ako.

"Hoy! hoy! nagbablush ka ba dahil nginitian ka ng tito ko?!" nanlaki naman yung mga mata ko tapos lalo pang uminit yung pisngi ko.

"Haha!! crush mo pala ako hija.Alam mo ang cuuute mong bata ka!" sabi ni Mr. Jonathan tapos inakbayan ako at pininch yung pisngi ko.

Para akong naging bato.Lord.. ayaw ko pong maging stepmom ni Karla at maging Tita ni Gian! the heck!

"Tito! stop that!" sabay hila sa akin ni Gian at niyakap ako.

"Shes mine tito! shes.mine.ONLY MINE!." pilit naman akong kumakawala sa pagkakayakap niya.

"Relax. Gian.. hindi ko naman ipagpapalit yung mommy ni Karla sa babaeng katulad niyan." ouch.! parang minaliit niya ko.

"Wala siyang katulad tito! siya lang ang babaeng magugustuhan ko habambuhay at wala ng iba pa!" napatigil naman ako sa kakasapak sa dibdib niya.

WTH?! Yung puso ko.!? ang bilis nang tibok. May sakit na ata ako sa puso.

"Are you sure? Come on..Gian I know you.Laruan lang sayo ang mga babae."

"Yes.Thats true.Pero nung dumating siya sa buhay ko.I have learn that a girl should deserve to be love hindi sila dapat pinaglalaruan." hugot lines lang ang peg?! madam bertud is that you?!

"So.. wala na talaga akong magagawa.Alam mo naman siguro na palagi kong inaalala ang kapakanan mo.Baka nakakalimutan mo na yung pinag usapan niyo ng daddy mo."

Nakita ko namang dumilim yung mukha niya.

"I-i know what Im doing." tapos pinakawalan na niya ako sa pagkakayakap niya.

At iniwan kami ditong dalawa ni Mr. Jonathan sa principals office.

"You know hija.. always remember that you shouldn't fall for him..no matter what happens." then he left me.

Ano bayung ibig sabihin niya? bakit naman ako mafafall kay Gian? kung sa bagay mukha pa naman siyang bangin hahahaha.!

Naglakad nalang ako paalis dun sa office.Nang maadaanan ko yung garden ng school.Nakita ko doon si Gian.

Nakahiga sa damuhan habang nakapikit ang mga mata.

Dahan dahan naman akong lumapit sa kanya.Hihihi. gugulatin
ko siya.

Nag tip toe pa talaga ako habang papalapit nang papalapit sa kanya.

"Janella." aaisshh!! sayang.! nageffort pa naman ako.

"Bakit!?!!"

"Bakit ka galit? Is there something that my tito said to you?"

"Oo,pero hindi ko masyadong maintindihan." sabay upo ko sa damuhan.

"What is it?"

"Na dapat daw hindi daw ako mafall sa iyo." diretso niyang sabi.

"Thats right..Janella."

"Ha??.."

"I said thats right.Yan ang tama mong gawin.Just let me love you buy never ever fall in love with me." napataas naman bigla yung kilay ko.

" Ako?! magkakagusto sayo?! pweh!"

"Well..thats good." he said then he give me a smile at patted my head.

Pagkatapos ay tumayo na at iniwan akong mag isa dito sa garden.

Napahawak nalang ako sa dibdib ko.

"Yung..n-ngiti niya.." sabat hawak sa dibdib ko.

Bumilis na naman kas yung pintig ng puso ko.

Its my first time seeing his genuin smile.Napahawak ulit ako sa puso ko.

"No! hindi! pwede toh!.Hindi ako pwedeng mafall sa kanya dahil sa isang ngiti niya lang!." napasabunot nalang ako sa ulo ko....

Damned that guy.