...
Karanlık, koşuşturma sesleri, nefes nefese sanki bir kovalamaca...
Genç kız, duvardan destek alarak durdu. O kadar koşmuştu ki ciğerleri acıyordu. Keşke koşmanın bir sonucu olsaydı ama hayır. Olmamıştı, henüz hiç kimseyi bulamamış üstüne bu zindan gibi alanda kaybolmuştu.
"Lanet Orochimaru!"
Duvara sertçe vurduktan sonra yeniden koşmaya başladı. Arkadaşları ve kardeşi yalnızken o burada oyalanamazdı. Ya başları dertteyse ya canları yanıyorsa?
Rin Uzumaki buna kesinlikle katlanamazdı.
Ayaklarında derman kalmayıncaya kadar bir sağa bir sola koşuşturup durdu. Doğru yolu bulmak, aydınlığa erişmek için. Fazla endişe kafasını bulandırıyordu, toplanmaya çalışarak bir kaç saniye durdu. Derin derin nefes alıp veriyordu, usulca gözlerini de kapattı.
Sakinleşmeliydi.
Sakinleşirse, kardeşinin çakrasını hissedip yerini bulurdu. Ne de olsa o da bir Uzumaki'ydi.
Bu çabası kısa sürede meyvesini vermiş, kız da bununla çakra hissettiği alana doğru koşmaya başlamıştı.
Ve sonunda, en sonunda ilerde bir yerlerde aydınlık bir yer görmüştü. Gün ışığını görmüştü, Sakura'yı görmüştü.
Tebessüm etti, var gücüyle koşmaya başladı kıza doğru aydınlığa doğru.
Ama yaklaştıkça, kızın aslında donup kaldığını fark etti karşısındakinin önünde.
Sasuke Uchiha'nın önünde. Kendisine, jutsusu ile saldıran kişinin karşısında.
Naruto ve Sai ikiside başka bir köşeye savrulmuştu. Bunu kendi başına yapmıştı Uchiha.
Kardeşinin alnı kanıyarak yerden kalkmaya çalıştığını gören kız, dumura uğradı adeta Sakura gibi, aniden yavaşladı göz bebekleri titreyerek büyüdü. Kaybediyorlardı.
Yumruğunu sıktı, zihninden o görüntüler defalarca geçti kafasına vururcasına. Ya şimdi ya hiçti.
Pes edemezdi, onlar için.
Naruto'yu es geçti ve havaya zıpladı, Sakura'ya doğru. Sasuke ile aynı anda neredeyse. Hızını kullanmasına bile gerek kalmamıştı.
Hemen jutsusunu uyguladı. Işık hızındaydı her şey adeta, kaşla göz arasında.
Sasuke ile elleri çarpıştı, jutsular birbirine girdi. Çocuk çarpışmanın verdiği güç ve hasarla geriye yuvarlandı. Duvara çarparak yere düştü.
Rin ise olduğu yerdeydi, sağlam bir şekilde. Gözleri kapalıydı, elleri yumruktu. Adeta Sakura'nın önünde bir kalkan bir duvar olmuştu. Toplu Saçları rüzgarla savruluyordu.
Gözleri dolu dolu olan Sakura, nihayet kendine gelince hemen önündeki kıza baktı. Kafasını inadına yapar gibi ağır ağır kaldırmıştı. Kızın keskin gözlerini gördü açmasıyla.
O, uçsuz bucaksız mavileri...
O kadar kendinden emin ve güçlü gözüküyordu ki Sasuke karşısında...
Biran için kıskandı onun bu duruşunu.
Rin'in hiç kimseye veya korunmaya ihtiyacı yoktu şüphesiz.
Bir şeyden veya kişilerden güç almıyordu, bu onun kendisiyle ilgiliydi. İçinden geliyordu.
O Kendinden güç alıyordu.
Duygusuz gözlerle Sasuke'yi süzen Rin'den çekti gözlerini. Kendi ellerine baktı, yerdeki haline. Tamamen bir ezik ve kaybeden gibi gözüküyordu. Böyle olmak istemiyordu. Nefret ediyordu. Ama kalbi...
Kalbine söz geçiremiyordu. Bu duygusuz adamı, Sasuke Uchiha'yı hala daha küçük bir çocuk gibi seviyordu. Gerçeği bilmesine rağmen.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Born To Die | Rin&Sasuke
Fanfiction... Gözleri dolu doluydu kızın. Kolay ağlamazdı, ama şuan... O kadar karışıktı ki durum. Ne hissedeceğini bilmiyordu. Ne yapmalıydı nereye gitmeliydi? Kardeşini çok seviyordu,canından çok. Ama o... Neden? O yanlış yapmamıştı. Sadece onu korumuştu. U...
