...
Akşam oldu. Her şey daha da karanlıklaştı. Her ikiside ne konuşuyordu ne de yemek yiyordu.
Depresyon ağırdı.
Naruto ne o çok sevdiği ramenine dokunmuştu ne de başka bir şeye, öylece yatağında oturuyordu ev kıyafetleri ile.
Rin de pek farklı değildi. O da üzerini değiştirmişti. Dangolarına o da dokunmamıştı. Ama Naruto'nun aksine evde değildi. Dışarıda, köyün içerisinde geziniyordu gece karanlığında. Saçları açıktı, hafifçe rüzgar esiyor ve onları dalgalandırıyordu.
Chiyo nine sanki onu teselli ediyordu.
Ağlamamak için kendisini saatlerdir tutuyordu kız. Ama...
Ama her an patlayacaktı sanki.
Kızaran gözleri ile önüne geldiği markete baktı. Dondurmalardan birisi dikkatini çekti. İkiye bölünebilen turuncu bir tanesi...
Ellerini istemsizce yumruk yaptı. Geçip gitmek istedi ama yapamadı. Kendisini geçip gitmek isterken bir anda içeride buldu. O dondurmayı almış ve dışarı çıkmış halde.
Ve çıktıktan hemen sonra da onunla karşılaştı.
Kardeşi...
Birbirlerine şaşkınca baktılar ilk etapta.
Çünkü her ikisininde elinde turuncu dondurmalar olması gerçekten komik duruyordu.
Birbirlerine ve dondurmalara baktılar. Hüzün geri gelmişti işte.
Tek kelime etmeden,gözlerle anlaştılar. Yan yana yürümeye başladılar yavaşça.
Köye bakan bir bank bulduklarında da oturdular yan yana. Rüzgar her ikisinide okşuyordu.
Rin, biraz daha dik otururken Naruto öne doğru eğilmişti. İşte...
Artık göz yaşları istemsizce akıyordu tıpkı dondurmanın zaman geçtikte damla damla erimesi gibi.
Sarışının mavileri ağlarken, Rin de daha fazla kendisini tutamadı.
Usulca,göz yaşları akıttı. Naruto'nun aksine eğilmemişti ama göz yaşları onun gibi yerle buluşmuştu.
"Naruto...Rin..."
Iruka, yine yumuşak sesiyle pes etmeden onlara yaklaştı. Ortalarına oturdu.
"Jiraiya-sama'ya olanları duydum."
İkizlerden bir süre ses çıkmadı.
Rin'in konuşmaya niyeti yoktu. Naruto ise konuşacak güç arıyordu.
En sonunda onu bulduğunda göz yaşlarını sildi. Çocuk mor göz altları ile adama baktı.
"Beni daima izlemesini istemiştim."
Sesi sanki kızın kulaklarında yankılanıyordu. Yumruğunu sıktı.
"Benim Hokage olduğumu görmesini istemiştim. Ero-sennin'e kötü ve rezilce şeylerden başka hiçbir şey gösteremedim. "
Dişlerini sıktı.
"Ben-"
Iruka sözünü kesti çocuğun. İkizlere değil de onlar gibi yere bakıyordu o da hüzünle.
"Jiraiya-sama seninle,sizinle her zaman gurur duyardı."
Hafif tebessümle onlara baktı kafasını çevirerek.
"Sanki öz torunuymuşsunuz gibi sizden övgü ile bahsederdi. Siz ikinizin onun mirasını koruyacağınıza inanıyordu."
Naruto ve Rin adam konuştukça ona daha da şaşkınlıkla bakıyor gibiydiler. İkisinin de yorgun gözleri açılmış, iki mavi doğrudan adama bakıyordu.
"Bir gün harika bir Hokage olacağına da yürekten inanıyordu. Senin Hokage..."
Özel olarak gözleri anlık olarak kızı buldu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Born To Die | Rin&Sasuke
Fanfiction... Gözleri dolu doluydu kızın. Kolay ağlamazdı, ama şuan... O kadar karışıktı ki durum. Ne hissedeceğini bilmiyordu. Ne yapmalıydı nereye gitmeliydi? Kardeşini çok seviyordu,canından çok. Ama o... Neden? O yanlış yapmamıştı. Sadece onu korumuştu. U...
