...
Yeniden merhabalar canlar
Döndüm beya 🥴
Umarım yazimimdan kaybetmemişimdir
...
Madara ve Hashirama mutlulukla yeni temelini attıkları o köyde yürüyor, bir isim bulmaya çalışıyorlardı.
Acaba köylerinin ismi ne olmalıydı?
Tabi şu Kage meselesi de vardı. Köyü yönetecek en güçlü ve uygun Kage.
Hashirama'ya kalsa direkt olarak Madara'yı yapardı ama maalesef ona kalmıyordu.
Köyün yüzde seksen-doksanından fazlası bunu reddediyor ve onu istiyorlardı. Hashirama'yı.
Madara'yı takan yoktu.
Ve bunu her iki arkadaşta biliyordu yan yana sessizce yürürken. Sadece sessiz kalmayı tercih ettiler.
Yuma,ikiliyi uzaktan gördü.
Daha evden yeni çıkmıştı. Her zamanki gibi azarlanmalar ve hakaretler eşliğinde. Ama alışmıştı artık, büyükbabası canını acıtmıyordu. Acıtamıyordu.
Ayrıca bugün girdap köyüne, kendi köylerine defolduğu içinde mutluydu kız.
Hemen ileride yürüyen ikiliyi görmesiyle seslendi el sallayarak. Koşmaya başladı.
"Hashirama! Madara!"
Onlara yetişti. Üzerindeki kimono biraz bozulmuştu. Hemen düzeltti.
"Ne yapıyorsunuz?"
Heyecanla sormuştu yeşil gözleri parıldarken, gülümsemesi onları aydınlatırken. Hashirama da aynı heyecanla cevap verdi.
"İsim! Köye isim arıyoruz."
"İsim mi?"
Madara'ya baktı.
"Bulabildin mi bari sevgili Uchiha lideri?"
Madara bu seslenişi güldü.
"Lider olmamla bu kadar ilgilendiğini bilmiyordum. Sevgili Uzumaki kızı."
Kız alayla baktı ve kafasını salladı. Kırmızı açık saçları dalgalandı. Dalgalanan saç tutamlarından birini tuttu ve kulağının arkasına sıkıştırırken mırıldandı.
"Öyle miymiş?"
Madara ona istemeden de olsa birkaç saniyeliğine büyülenmiş gözlerle baktı. Sonra hemen kendisini düzelterek kafasını hırsla sağ tarafa çevirsede kızdan kaçamamıştı. Bu Yuma'yı güldürdü. O sert görünen yüce Uchiha Madara onun gözünde sadece aptal utangaç bir çocuktu işte.
Düşünceler arasında gezerken yeşil gözlerine biranda koşan adam takıldı.
Siyah-lacivert saçları uçuşurken, onu bir çocuğu yerden kaldırırken gördü Yuma arkasından.
Madara, düşen kızı yumuşakça kaldırdı. Üstünü silkeledi, iyi mi diye kontrol etti.
"İyi misin?"
Bunu o kadar korkunç bir yüz ve soğuk tonda söylemişti ki Zavallı çocuk ağlamaklı gözlerle adama baktı.
Ne suç işlediğini düşündü bu ifade karşısında. Çok korkmuştu. Ve Madara bunu fark edemiyordu.
Bu Yuma'yı daha da güldürdü. Kıkırdarken bir eli ağzına gitti. Elini yeniden indirirken fısıldadı.
"Aptal."
Hashirama, Madara'nın yardımına yetişmiş kıza çiçekler uzatıyordu.
Küçük, Hashirama'nın yumuşak ifadesi ile biraz daha sakinleşmiş gibiydi ama hala daha yan gözle Madara'ya bakıyordu. Ve Madara kesinlikle anlamıyordu.
İnsanlar ondan neden korkuyordu ki?
Yuma, kıkırdaması nihayet bittiğinde yumuşak gözlerle adama baktı. Renkli parlak dudakları kıvrıldı.
Kızın yanına çökmüş o adama baktı. O gerçekten iyi kalpliydi, kibardı.
Hep öyle kalmasını diledi.
Yaşlansada, çocukları olsada...
Bu düşünce kızarmasına neden oldu. Çocuk...
Biranda için aklına onun ve Madara'nın çocukları olduğu fikri giriverdi. Bir aile fikri girdi. O ve Madara...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Born To Die | Rin&Sasuke
أدب الهواة... Gözleri dolu doluydu kızın. Kolay ağlamazdı, ama şuan... O kadar karışıktı ki durum. Ne hissedeceğini bilmiyordu. Ne yapmalıydı nereye gitmeliydi? Kardeşini çok seviyordu,canından çok. Ama o... Neden? O yanlış yapmamıştı. Sadece onu korumuştu. U...
